BRO! ||CHANBAEK

Baekkie

"Bir şey sorabilir miyim?"

"Dinliyorum?"

"Neden hiç doğum günü kutlamadın?"

Chanyeol'un birden yüzü düştü ve Baekhyun'a sardığı kollarını gevşetti.
"Bu.. Pek konuşmak istediğim bir konu değil."

"Artık bir yerden başlaman gerekiyor. Örneğin, ailenden bir kere bile bahsetmedin?"

Chanyeol oldukça soğuk bir ifadeyle ona baktı.
"Yoklar."

"Ne?"

"Öldüler."

Baekhyun onun bu kadar duygusuz bir şekilde söylediğine inanmamıştı.
"Ben... Üzgünüm... "

"Sorun değil, hatırlamıyorum bile onları."

"Bu yüzden mi hiç doğum günü-"

"Onlar öldüğünde amcamlarla yaşamaya başladım. Ve... Durumları iyi değildi. Tek başıma yaşamaya başladığımda da alışkanlık olmadığı için hiç kutlamadım."

Baekhyun hızlıca başını Chanyeol'un göğsüne yasladı.
"Hatırlattığım için üzgünüm."

"Boş ver."

Chanyeol gülerek Baekhyun'un saçlarını öptü ve yorganı üzerine çekti. Bir kez daha etraftaki kalpli balonlara baktı ve gözlerini kapadı.

*****

Chanyeol olabilecek en güzel şekilde, Baekhyun'un şarkı söyleyişini duyarak uyanmıştı. Gülerek kollarını kaldırıp esnedi.

"Günaydın."

Baekhyun önündeki mutfak önlüğünü çıkarırken gülümsedi.
"Günaydın Channie!"

Chanyeol masaya oturduğunda Baekhyun'un önüne koyduğu kreplere baktı. Üzerine çikolatayla bir şey yazmaya çalışmıştı ama becerememişti.
"Bu da ne?"

"1. Yıl 6. Ay yazmak istedim, ama elim kaydı."

"Aslında, gayet güzel görünüyor."

Chanyeol masada öne doğru eğildi ve burnunu Baekhyun'un burnuna sürterek gülümsedi. Gerçekten bir buçuk yıl olmuştu. Chanyeol her gün Baekhyun'u en baştan sevmeye başladığını hissediyordu. Belki de tekrar tekrar aşık olduğunu. Sahi, Chanyeol hiç Baekhyun'a ona aşık olduğunu sesli bir şekilde söylemiş miydi?

Bir süre karşısında yavaşça krepi yiyen adama baktı. Pürüzsüz yüzü, yumuşacık dağınık saçları Chanyeol'u gülümsetmeye yetiyordu. Birden gözü çatalı tutan eline takıldı. İnce parmaklarında bir şeyler eksikti.

Bir yüzük.

Chanyeol aklına gelen fikirle gözlerini açtı. İçinde Chanyeol yazan bir yüzüğün o parmaklara ne kadar yakışacağını düşünürken gülümsedi.

"Neden yemiyorsun Channie?"

"İşle ilgili bir şey aklıma takıldı da..."

Chanyeol kahvaltısını yaparken aklında hala o fikir dolaşıyordu. Baekhyunla aralarındaki şey sadece bir buçuk yıllıktı. Aslında birine evlenme teklifi etmek için oldukça az bir süreydi. Yine de, Chanyeol bu bir buçuk yılın hayatında yaşadığı en güzel yıllar olduğunu biliyordu.

Heyecanla gülümsedi ve kahvaltısını ederek üzerini giyindi. Evden çıkarken Baekhyun'a sarıldı.

"İyi bir gün geçir, Channie."

Baekhyun parmak uçlarına çıkarak onu öptü ve gülümsedi. Chanyeol arabasına atlayarak işe gitti. Önündeki bina çizimlerini incelerken aklında nasıl bir yüzük alacağı vardı. Akşam olduğunda eve gitmeden önce şehir merkezine indi.
Camında parlayan gümüş saat ve küpeleri gördüğü kuyumcuya girdi.