BRO! ||CHANBAEK

The Fever

Chanyeol ve Baekhyun 3 hafta içinde sadece iki kez görüşebilmişti. Chanyeol onu daha çok görmek istiyordu, onu istiyordu. Baekhyun ona bir şekilde iyi geliyordu. En azından bu haftasonunu birlikte geçireceklerdi.

Pazar akşamı kapısının çalmasını bekliyordu. Baekhyun ona söylediği saatte gelmemişti. Endişelenmeye başlarken sonunda kapı çaldı. Gülerek kapıyı açtığında Baekhyun solgun bir suratla içeri girdi ve çantasını kenara attı. Artık birbirlerinin evinde zaman geçirmeye iyiden iyiye alışmışlardı. 

"Baek?"

"Ah, donuyorum."

Baekhyun kendini salondaki pofuduk koltuğa attı ve kenarda duran yorganı açıp üzerine örttü. Chanyeol hızlıca yanına gidip koltuğun kenarına oturdu. Baekhyun'un yanakları domates gibi kızarmıştı ve kalın yorganın altında neredeyse kaybolacaktı.

"Yüzün kıpkırmızı."

"Çünkü hastayım."

"Gelmek zorunda değildin."

"Evde kalsaydım annem saçma sapan şeyler içirirdi. Sana dert olmam, sesim bile çıkmaz benc-"

Chanyeol eğilip Baekhyun'un alnına dudaklarını bastırdığında Baekhyun konuşmayı bıraktı.
"Ateşin var."

Baekhyun onu onaylar gibi başını salladığında Chanyeol üzerindeki yorganı çekiştirdi.

"Bunu örtmemelisin."

"Üşüyorum!"

"İyi de daha kötü olursun!" Yorganın bir ucunu Chanyeol, bir ucunu Baekhyun çekiştiriyordu. Chanyeol bu hallerine gülerek yorganı bıraktı.

"Hadi ama Baek, daha kötü olmak mı istiyorsun?"

"Cidden donuyorum Channie!" Baekhyun yorgana iyice sarıldığında Chanyeol dudağını ısırdı.

"Yavru köpek gibi görünüyorsun."

"Bunu iltifat olarak alacağım."

Chanyeol onun yanına bir bardak su ve daha ince bir yorgan getirdi.
"Yanımda uyumak istemediğine emin misin?"

"Buradan kalkacak halim bile yok, beni yorganımla baş başa bırak."

Chanyeol gülerek başını salladı ve salondan çıkarak çalışma odasına gitti. Çok fazla işi vardı, uykusu gelene kadar çizim yapabilirdi. Yarım saat orada oyalandıktan sonra Baekhyun'u kontrol etmek için salona gitti. Uyumamıştı.

"Yakaladım."

Baekhyun gülerek ona baktı. "Masal dinlemek istiyorum."

"Masal mı?"

"Uyuyamıyorum. Hava çok soğuk."

"Sadece biraz ateşin var."

"Yani.. Anlatmayacak mısın?"

Chanyeol derin bir nefes alıp koltuğun yanına bir sandalye çekti.

"Bir varmış bir yokmuş, İmkanlar dünyası diye bir yer varmış. Burada çirkin devler ve güzellikleri her yerde duyulan cüceler yaşarmış. Ama.. Bunlar birbirine düşmanmış.."

Baekhyun merakla başını salladı.
"Bu masalı daha önce duyduğumu sanmıyorum."

"Devam edeyim mi?"

Baekhyun heyecanla gülümsedi ve dikkatlice Chanyeol'a baktı. Chanyeol sandalyesini yatağa iyice yaklaştırdı.

"... Bir gün bu İmkanlar Dünyası'nda imkansız bir şey olmuş." Chanyeol bir süre durakladı ve elini Baekhyun'un yumuşak saçlarına koydu.