Ayağım neredeyse iyileşmişti. Yürüye biliyordum. Ama henüz bir yer bulamadım.dün gece sirac eve çok geç geldi. Kim bilir neredeydi.neyse ya araf sende aklına kötü şeyler getirme.
partiden sonra bugün ilk defa okula gideceğim.
sabah kalktığımda saate bakınca geç kaldığımızı fak ettim.
Aceleyle üzerimi giyinip. siracın yattığı odaya koştum . neyle karşılaşacağımı bilmeden elimle gözlerimi kapatıp daldım odaya.
*geç kaldık hadi kalk
bağırdım ama hiç bir ses yoktu.
*heyy kime diyorum.
Galiba bu sefer uyandı. Çünkü sesler gelmeye başladı.
-ne yapıyorsun öyle
*geç kaldık diyorum hadi
-onu demiyorum akıllım gözünü niye kapatıyorsun?
*dedim belki misafirin falan vardır diye. harbiden varmıı ?
-he he var ama şuan banyoda kusura bakma seninle görüşemez.
*kafa mı buluyorsun.
-evet
*çok komiksin siraç daha fazla gülemeyeceğim ben okula gidiyorum.
soğuk şakasından sonra kendimi odadan dışarı attım. Suratımda bir tebessüm oluşu verdi. Oh be neyseki öyle şeyleri olan biri değilmiş. Artık okula gitme vakti gelmişti. Ben hazırım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAFTAYIM
AcakSoft renkler de tıpkı hayat gibi silmek istediğimiz anılar vardır. Kalpteki boşluk gibi.
