SERSERİ ÖĞRETMENİM 2

Yetimhane

Yetimhaneden çıkıp arabanın arkasından koşmaya başladım.Ama yetişemedim.Beni buraya bırakmalarını istemiyordum.Söz veriyorum daha iyi bir çocuk olacaktım.Onların istediği gibi bir çocuk olacaktım.Babam gibi olacaktım bende.

''Baba özür dilerim.Senin istediğin gibi birisi olacağım ama beni burada bırakma!''

Ama sağa dönüp gitmişti artık araba.Beni duyamazlardı biliyorum ama yine de şansımı denemek istedim.

''Özgür!''

Arkamdan gelen sese baktım.Oradaki kadınlardan birisi geliyordu yanıma.Ayağa kalkmak istedim ama yapamadım.Ayaklarım tutmuyordu koşmaktan artık.

''Nereye gittiğini sanıyorsun sen?Gel çabuk benimle!''

Kolumdan tutup beni kaldırdı.Yürüyemiyordum ayaklarım çok acıyordu.

''Yürüsene oğlum.''

''Ayak-ayaklarım ağrıyor.''

Kucağına almıştı beni.Odaya götürdüğün de kimse yoktu.

''Arkadaşım yok mu?''

Yüzüme bile bakmadan odadan çıktı.Beni neden duymamıştı.Kapıyı açmaya çalıştım ama yapamadım.

''Bu kapı neden açılmıyor.''

Biraz daha zorladım.

''Yardım edin kapı açılmıyor.İçeride kaldım.''

Kimse beni duymuyordu sanırım.

''İçeride kaldım yardım edin!''

''Kapıyı açamazsın.Kapı kilitli.''

Bunu kim söylemişti.Kapının dışında kimse yoktu ki.Eyvah öcü geldi.Kapıyı biraz daha zorladım.

''Kapıyı açamazsın dedim sana.Zorlama.''

Arkama bakamıyordum.Lütfen öcü olmasın lütfen.İçeriye girerken kimse yoktu odada.Peki ya bu kimdi?Korkarak arkamı döndüm.Karşımda benim yaşlarda belki de benden bir yaş büyük olan erkek çocuğu vardı.

''Sen içeriye nasıl girdin?''

''Ben hep içerideydim.''

''Hayır ben içeriye girdiğim de sen yoktun.''

''Saklanmıştım.''

''Neden peki?''

''Beni görmesini istemedim.Bana çok kızıyor çünkü.''

''Kötü bir şey mi yaptın?''

Kafasını hayır anlamında salladı.Arkadaşımla kaç saattir konuştuğumu bilmiyordum.Kapı sonunda açıldı ama o yine saklandı.

''Yemek saati geldi.''

Yemekhaneye girdiğim de oda arkadaşımı düşündüm.Ona da yemek götürmek istiyordum.O aç kalamazdı.

''Ben odamda yemek istiyorum yemeğimi.''

Benden çok uzun olan bayan konuştu.

''Neden?''

Ben de onun kadar uzun olabilecek miydim acaba?

''Burada rahat değilim.''

Bir tabağa yemek koyup beni odaya gönderdiler.

''Arkadaşım gel bak yemek getirdim ikimize de.''

Ortaya çıktığın da yemeğe daldık ikimiz de.Daha arkadaşımın adını bilmiyordum.

''Ben Özgür,senin adın ne?''

''Atakan.''

Günler günleri kovaladı.Yavaş yavaş arkadaş edinmeye başlamıştım ama Atakan hala yalnızdı.Ve benim arkadaşlarımla sürekli kavga ediyordu.Bir kız hariç.Onunla çok iyi anlaşıyordu benim gibi.