SERSERİ ÖĞRETMENİM 2

Beliz

Beliz'in ağzından;

Beray planı almış olabilir miydi? Planı anlamışsa onun sevgilisi olduğumu da öğrenebilirdi. Bunu asla istemezdim. Beray iyi bir kızdı ama onun sevgilimle flört edişini hala kaldıramıyorum. Gerçi kim olsa kaldıramaz. Hızlı adımlarla Özgür'ün evine gittim. Kapıyı kaç defa çaldığımı hatırlamıyorum. Telefonla aradığım halde açmamıştı.İçeriden:

"Bir saniye geliyorum."

diye bir ses duydum. Sonunda beni duymuş ve kapıyı açacaktı. Uykulu gözlerle Özgür karşımda duruyordu. 

"Ne oldu Beliz?"

"Özgür konuşmamız lazım. Hemde acil."

İçeriye girdiğimde uyuzlanarak yanıma geldi. Beni sinir hastası edecekti. Onun zor zamanlarında yanında olmak istiyorum fakat o, Beray'ı çağırıyor. Bazen Beray'a her şeyi anlatmak istiyorum ama yapamam. Özgür'ü kaybedemezdim.  

"Beray çok akıllı bir kız. Sanırım senin oyununu anlıyor. Bugün benimle konuştu ve senin ona bir oyun oynayacağını canını acıtmak istediğini düşünüyor. Ben de saçmalama Özgür böyle bir şey yapmaz dedim ama bana çok inanmadı. Ona göre davranmalısın. Eğer seni anlarsa beni de anlar. Ben anlamasını istemiyorum."

"Seni anlarsa ne olur Beliz? Bana bunu açıklar mısın? Zaten tüm hıncını benden çıkaracak sana bulaşmaz."

"Ben bu olayı yürütemeyecek gibiyim."

Bana baktı. Bu olayı yürütmek istiyorsan Özgür bana daha samimi olman gerekiyor. Yoksa Beray'a her şeyi öterim. Bunu koz olarak kullanmalıyım. Tam ağzımı açıp konuşacaktım ki benden önce konuşmaya başladı.

"Sen bilirsin Beray. Benim için hava hoş. İstersen gidip konuşabilirsin."

Bu ne diyordu? Önceden ortaya çıkmaması için elinden geleni yapan Özgür bu sefer ortaya çıkmasını istiyordu.

"Ona neden anlatmıyoruz Özgür? Bence bunu bilmesi gerekiyor."

"Sen neden anlatmak istemiyorsun? Ne de olsa işi benimle. Seninle değil ki."

Bunu kıza açıklarsam bana patlayacağını biliyorum. Beray bunun hıncını Özgürden daha çok benden çıkarırdı. 

"Bunu sen yapmalısın. Ben neden yapıyorum?"

"Geldiğinden beri Beray'a söyleyebilirim diyorsun. Neden gidip söylemiyorsun?"

Daha fazla uğraşamazdım. Eşyalarımı alıp evden çıktım. Yolda Başak abla ve Arya ile karşılaştım.

"Nasılsın Beliz?"

"Teşekkür ederim, siz nasılsınız?"

Arya yüzüme bakmıyordu. Başak abla ile ayak üstü sohbet ettikten sonra eve geldim.

"Kızım nerelerdesin?"

"Arkadaşımın yanındaydım anne."

"Burcu seninle konuşmam gerekiyor. Bugün bir kız geldi ve Beliz adında bir kızı sordu."

Gözlerinin içine baktım. Annem veya babam bu durumu bilmiyordu.Onlara nasıl anlatacağımı da bilmiyorum.

"Burada olmadığını söyledim. Beliz kim ve neden bizim eve geldi?"

"Bilmiyorum anne. Bana neden soruyorsun?"

"Çünkü gelen kızın ismi Beray. Bu ismi sen telefonda konuşurken birkaç defa duymuştum. Neler karıştırıyorsun Burcu?"

Tüm foyam ortaya çıkıyordu. Anneme anlatacaktım. Ondan bir şey saklamazdım ama saklasam da hisseder ve gelip bana söylerdi. Olayları anlattığımda yüzüme gelen tokatla kendime geldim. Bu zamana kadar ailemden bir fiske dayak yemedim. Benim yaptığım yanlıştı biliyorum ama kalbime söz geçiremedim ve sonunda durum buydu. Uzun süre dışarıya çıkmama cezası aldım. Tabii bununla kalmayacaktı biliyorum ama sadece bunu söyledi. Annem haklıydı. Bunu yapmamam gerekiyordu ama yapmıştım.