SERSERİ ÖĞRETMENİM 2

Beliz

Enes'e kutuyu verip gittim. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. Neden böyle hissettiğimi anlamıyorum? Ben Özgür'ü seviyorum. Yani öyle hissediyorum. Ya yanılıyorsam? Aslında içten içe Toprak'a aşıksam? Bu durumdan nefret ediyorum. Bir zamanlar Özgür'e ne hissediyorsam,Toprak'a da hissediyor gibiyim. Kutuyu açıp açmadığını merak ettim. Onu arayıp ne diyecektim? Kutunun içindekileri beğendin mi? Ya hayır derse? Bunu anlamak için yarın olmasını beklemem gerekiyor. Eğer beğendiyse yarın okula gelirken kesinlikle onları giyer. Evin kapısına geldiğim de anahtarı ararken telefonumun olmadığını fark ettim. Yürüdüğüm yolları tekrar yürüdüm ama telefonu bulamadım. Nereye düşürdün salak Burcu? Hatırlamaya çalış. Bir erkeğin bana çarptığını hatırlıyorum. Demek ki o aldı. Allah kahretsin. Karakola gelip şikayetimi bildirdim. Bana geri dönüş yapacaklarını söylediler. Eve geldiğimde anneme olanları anlattım. 

"Daha dikkatli olmalısın kızım."

"Biliyorum."

Ertesi gün okula geldiğimde gözlerim ilk Toprak'ı aradı. Aradım fakat bulamadım. Beray koşar adımlarla yanıma geldi. Telaşlı gibiydi.

"Dün akşamdan beri sana ulaşmaya çalışıyoruz. Sen nerelerdesin?"

Telefonumun çalındığını söyledim. Buna üzüldüğünü ve hemen bulunması için dua edeceğini söyleyip durdu.

"Toprak'ı gördün mü?"

"Sizin eve gitti. Seni merak edince dayanamadı."

Kapıda annemle karşılaşırsa akşam eve geldiğimde anneme hesap vermem gerekecekti. Hadi anneme yakalanmadı babama yakalanırsa iş daha da kötü olur. Çünkü sadece Beray'ı biliyorlar. Bir de Özgür'ü. Toprak'ı bilmiyorlar. Hiç bahsetmedim. Bir de Toprak'a bunu söylerlerse Toprak'a da hesap vereceğim. Herkes sıraya geçerken gözüm Özgür'e takıldı. Bu Toprak'a aldığım atkı.  Elim istemsizce cebe gitti ama telefon yoktu. Beni görmüş olacak ki başıyla selam verdi. Ona aldığım atkıyı Özgür'e vermiş olamazdı değil mi? Sınıfa girdiğimiz de Beray'a söylemek istedim ama yapamadım.  Söylersem ona dedikodu malzemesi verecektim ve bunu istemiyorum. Dersi dinlerken aklımda yine de atkı vardı. Teneffüs zili çaldığında Beray dan önce çıktım. Öğretmenler odasının önüne gelip Özgür'ü beklemeye başladım. Koridorun sonunda belirince ona doğru yürüdüm. Atkıyı göstererek;

"Atkın güzelmiş."

"Teşekkür ederim. Dün aldım. Yakışmış mı?"

"Evet. Yani sana başka birisi hediye etmedi?"

Oflayarak bana baktı.

"Beliz, dün gidip aldım. Ne ima etmeye çalışıyorsun? Benim çok beğendiğim bu atkıyı başka birisine mi aldın?"

"Hayır, almadım. Merak ettim. Niye atar yaptın?"

"Seninle şuan konuşamayacağım, kusura bakma."

Benden hızlı yürümeye başladı. Sınıfa girmeden önce Toprak bana seslendi.

"Dün akşamdan beri neredesin?"

"Telefonum çalındı."

Üstünde benim ona aldığım botlar vardı.

"Atkı almadın mı?"

Dışarıyı gösterdi.

"Atkılık bir hava yok. Onun için giymedim."

"Onu başkasına hediye etmedin değil mi?"

Bana gözlerini belerterek baktı.

"Özgür de atkının aynısını gördüm. Ona verdiğini düşündüm."

"Sevgilim bana hediye almış ve ben gidip onu başkasına vereyim. Olur mu?"

"Ne zaman telefonum bulunur bilmiyorum.  Okuldan sonra eve gitmem gerekiyor."

"Ev demişken, sizin evi bugün bulamadım."

İçimden şükürler olsun dedim. 

"Nasıl bulamadın? Beni arada sırada oradan alıyorsun."

Evin yolunu anlatmaya başladım. Zil tekrar çaldığında sınıfa geçtim. Beray'a hala neler olduğunu anlatmayacağım. Aslında bu kıza da üzülüyorum. Bizim oyunumuzda bir piyon olduğunun farkında değil. Ekip toplandığında bir şeyler yapmak istediklerini söyledi. Fakat benim eve gitmem gerekiyor deyince onlardan ayrılıp eve geldim. Kapıyı benden önce annem açtı. Bugün bir erkeğin beni sorduğunu söyledi. Tarif ettiğine göre gelen Toprak idi. Peki neden bana yalan söyledi? Anneme okuldan arkadaşım olduğunu ve dün akşamdan beri bana ulaşamayınca merak ettiğini söyledim. Odama çekildiğimde aklımda şu soru oluştu. Bana neden yalan söyledi? Gelmedim, evi bulamadım dedi fakat gelmiş ve annemle konuşmuş. Bunun altından başka şeyler çıkacak. Buna eminim fakat o zamana kadar beklemeliydim.