Kevin's POV
"Whe-where am I?" Chichay sabay bangon sa kama nya
"Nasa hospital."
"A-aw." sabay hawak nya sa ulo nya..
Agad ko naman syang nilapitan dahil nakita kong nasaktan sya.
Inalalayan ko syang umupo.
"Umuwi ka na. Kaya ko na dito.."
"N-no. I'm staying." sabi ko sabay upo sa upuan sa tabi ng kama nya.
Hahawakan ko na sana yung kamay nya pero tumalikod sya..
Then I heared her sobs.
"Kahit anong mangyari Chichay. Tandaan mo, ikaw talaga ang mahal ko."
"Tama na. *sobs* puntahan mo na si Eula."
"Chichay. Ikaw talaga ang mahal ko.."
"Please Kevin. Wag mo na akong saktan"
Kung alam mo lang ang lahat Chichay.
Tingin ko, eto na din ang huling paguusap namin. Kasi uuwi na sya sa Bicol.
"N-nasan na ba si Gio *sniff*"
"Chichay. Kahit ngayon lang please.. Hayaan mo munang maging ok uli tayo. *sniff* please. Harapin mo naman ako oh?"
Tapos humarap sya..
Her eyes. She's crying..
I tried to wipe her tears pero tinabig nya lang yung kamay ko.
"Gago ka pala Kevin e!?!? Pagkatapos mo kong iwan. Hihingin mo uli ako ngayong gabi? Bakit? Kasi ba wala si Eula kaya ok lang na landiin mo ko!? Alam mo Kevin, tong mga bukol at kalmot na nakuha ko kanina. Walang wala sa mga sinabi mong masasakit na salita Kevin. Awa Kevin? Naawa ka sakin!? Ako din. Naaawa ako sa sarili ko! Nagpakatanga nanaman kasi ako!!"
"I missed you.."
Then I kiss her smack lang pero sa lips..
She still love me. I can feel it.
"Ngayon lang Chichay.. Pagkatapos nito, lalayuan na kita"
30 mins after..
"Hahahahahah"-Chichay
I missed her badly. Her laugh, I missed it so much.
Were lying here at this room's bed.
Yakap yakap ko sya habang nanonood kami ng T.V.
Hinalikan ko yung noo nya..
"Sana di na matapos to." tapos bigla syang nagpahid ng luha.
Kiniss ko naman yung mata nya..
"Wag mo munang isipin yun. Please?"
Nakailang please na ba ako? Am I too much.
Habang yakap ko sya.. Lalong may nagsasabi sa sarili ko na ipaglaban sya.
Pero, hindi
Hindi pwede.
"I love you Chichay." sabi ko sabay halik sa labi nya.
I'm going to miss these again..
8:30 na at 9:00 dadating na si Gio dito..
Yeah, we made a deal..
Na bigyan muna kami ng oras na Chichay.
"Tulog ka na." sabi ko sabay yakap sakanya.
"Opo." sabi nya sabay kiss sa ilong ko tapos umubob na sya sa dibdib ko..
Ok. Naghihilik na po sya
"I love you and I always will." sabi ko sabay pahid ng luha sa mata ko.
Pinanood ko lang syang matulog..
Pinagmasdan ko yung muka nya.
Pinicture-an ko pa nga e.
Hinalikan ko uli sya sa noo.
Last na halik na siguro to..
"Time is up.."
I know kung sino yung nagsalita.
Sabi ko na nga ba last ko nang halik yun e.
"Go back to your real life.. Eula's waiting for you.."-Gio
Nagpahid na ako ng luha ko tapos nag last-look pa ako kay Chichay.
Palabas na sana ako at papunta na sana si Gio sa kama ni Chichay kaso hinila ko yung kamay nya.
Naiinis nya akong nilingon.
"Please lang. Alagaan mo si Chichay."
Tumango lang sya tapos nagsmirk sya kaya tuluyan na akong lumabas.
Chichay's POV
O.-
O.O
Katabi ko si Gio sa kama.
"Asan na si Kevin?" agad kong tanong sakanya..
Nagkibit balikat lang sya.
At talagang tinotoo nga ni Kevin na kagabi lang yun..
Sabi ko sa sarili ko magmumove on na ako diba? Pero di ko pala kaya.
Narealize ko yun kagabi.
Please Kevin. Wag mo kong layuan. Kahit nasasaktan ako na kayo ni Eula. Basta wag mo lang ako layuan.
Desperada.
"Umiiyak ka nanaman"
I take aback when someone wipe the tears shedding from my eyes.
"Geez. Akala ko ok na. *sniff* hahaa" fake laugh
Naguguluhan ako. Bakit ginawa ni Kevin yun? Bakit sinabi nyang mahal nya ako kahit sinasaktan nya ako at si Eula ang girlfriend nya.
At Bakit? Bakit ko tinanggap yung offer nyang yun kagabi..
Ang gulo. Ang gulo gulo. Kill me now please..
Sasabog utak ko. Puro na lang Bakit ang laman nito.
---

BINABASA MO ANG
2 crazy idiots <3
Teen FictionMahirap mapaglaruan ng Tadhana. Alam natin yan. Yung tipong nasaktan ka na uulit ka padin. Mahal mo e. Pero, di din natin alam minsan na may taong mas right at better pa pala. Bakit natin inaaksaya ang oras natin sa mga taong nananakit satin. Kung m...