Smile

12.

"Daar ben je dan eindelijk. Ik vreesde al dat je niet meer zou komen."

"Je dacht toch niet dat ik je zou laten zitten en de kans missen om te schitteren in mijn nieuwe kleren? Nog bedankt daarvoor, trouwens."

"Je vermoordt mensen op een modebewuste manier of je doet het niet, toch? Hé, rustig maar. Ik zie je best wel stressen. Geloof me, het is niet half zo moeilijk als het lijkt."

"Phil, ik weet niet of ik echt wel wil moorden... Ik neem hun leven, hun alles weg. Kan ik dat wel?"

"Tuurlijk wel, Dan. Denk je eens in hoe vaak je al boos bent geweest. Neem die woede, neem alles wat je ooit hebt opgekropt, bedenk je welke mensen jouw pijn hebben gedaan in je leven en neem ze te grazen. "

"Oké dan... Ik hoop dat ik het kan."

"Daar ben ik wel zeker van."

"O, hier is de sleutel voor je boeien. Maak jij jezelf even los, dan neem ik je wapens en zo wel."

"Het voelt zo goed om eindelijk geen ijzer meer rond mijn polsen te hebben. Hoe lang werkt dat apparaatje nog?"

"Als we geluk hebben, nog een halfuurtje. Zoniet, dan zou ik me maar snel klaarmaken als ik jou was. "

"Geef hier die kleren."

"Moet ik me omdraaien?"

"Hoorde ik daar iemand giechelen, Dan?"

"Betrapt."

"Laat ik maar hopen dat je niet gilt nu ik die overall uit doe."

"Ik denk dat ik nog net genoeg zelfbeheersing heb, Phil. Al moet ik toegeven, je bent best gespierd..."

"Voordelen van fulltime badguy zijn. Kom op, het is tijd."

"Tijd waarvoor?"

"Tijd om het vuurwerk te ontsteken."