Smile

28.

De auto komt slippend tot stilstand op een brug, en Dan rukt het portier al open als Batman nog door te lucht vliegt. Ikzelf neem mijn machinegeweer stevig vast en stap dan ook de auto uit. Dan en ik houden onze wapens allebei op de versufte vleermuis gericht, een schaduw in het licht van mijn groene koplampen. "Eigenlijk", begint Dan, zijn stem vol woede en een lichte waanzin, "moet ik je bedanken. Zonder jou had ik mijn Joker nooit ontmoet. Ik ben Dan Quinn trouwens. Aangenaam. Wat is dat parfum, de geur van de dood? " Hij grinnikt, ik grijns. Tijd om onze gebroken persoonlijkheden hun verrotte spel te laten spelen. "Ik zou je zo de nek kunnen omdraaien", klinkt de stemvervormer van de vleermuis bars. Dan kijkt even naar mij, zijn ogen glanzend in het groene licht. "Hij lijkt me leuk. " Ik stap dichter naar Batman toe, die ondertussen al is opgestaan. "Geloof me, Danny, dat is hij ook. Je kunt heel goed met hem spelen. " Ik voel de adrenaline weer door mijn bloed stromen, klaar voor het gevecht dat in de lucht hangt. "Zin om te spelen, Batman? " Ik kantel mijn hoofd een beetje, grijns. "Ik heb nog wel een paar leuke speeltjes op de achterbank van mijn auto liggen. " Altijd handig om een klein arsenaal wapens bij te hebben. "Ik speel niet graag volgens de regels", gromt Batman, en hij loopt op me af, maar ik stap op het laatste moment opzij en probeer hem over mijn voet te laten struikelen. Hij springt omhoog, maar Dan schopt hem in zijn maag en hij klapt dubbel. "Laten we het wat leuker maken! Dan, pak iets van de achterbank en leef je uit." Grijnzend loopt Dan op de auto af terwijl ik de vleermuis doe dansen door naar zijn voeten te schieten. Het is vermakelijk om hem heen en weer te zien springen, zijn frustratie te zien groeien, zelfs met dat masker op. "Hey puddin'! " roept Dan, zwaaiend met een knuppel. "Deze vind ik wel leuk. "
Batman wordt vanavond in elkaar geslagen.