18- της ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ
Η Σεσίλια βρέθηκε για λίγο στην εξωτερική αυλή. Χρειαζόταν καθαρό αέρα. Οι προηγούμενες δυο μέρες πέρασαν δίχως ευτράπελα. Τα τελευταία δυο ραντεβού την άφησαν εντελώς αδιάφορη. Ναι μεν διασκέδασε αλλά το μυαλό της ταξίδευε συνεχώς.
Ένα μονοπάτι οδηγούσε σε καλλιέργειες δέντρων. Με συρτά βήματα αποφάσισε να το ακολουθήσει. Τα χέρια σταυρωμένα πίσω στη μέση δήλωναν αμηχανία. Αύριο επιτέλους θα συναντούσε το Τζέισον. Φοβόταν πως όμως η αυριανή μέρα θα έκρυβε πολλές εκπλήξεις. Ο κύριος Έλ φρόντισε να μην την ενοχλήσει καθόλου. Πέρασε δυο φορές από μπροστά της όλες και όλες αλλά την αγνόησε επιδεκτικά, σαν να μην υπήρχε.
Άκουσε χλιμίντρισμα αλόγου. Τραβήχτηκε στην άκρη χωρίς να βλέπει ποιος ερχόταν. Το άλογο σταμάτησε και ο Κρίστιαν εμφανίστηκε μπροστά της.
"Που νομίζεις ότι πας;"
"Μια βόλτα" απάντησε η Σεσίλια πλέκοντας τα μαλλιά νευρικά.
"Υπάρχουν όρια" τόνισε αυτός αυστηρά.
"Τους γνωρίζω" τραύλισε. "Δεν είμαι φυλακισμένη όμως"
"Είσαι μέχρι να αποφασίσω το αντίθετο, μέχρι να μάθω τι μου κρύβεις, μέχρι σε βασανίσω για να μου πεις τις λέξεις που θέλω να ακούσω"
"Τι ζητάς από εμένα; γιατί με ακολουθείς; γιατί διατάζεις μια μέρα και την επόμενη με αγνοείς;"
"Διότι θέλω να μπω στο μυαλό σου, θέλω.."
"Δε με ενδιαφέρει τι θέλεις, δε με ενδιαφέρει αυτό το ηλίθιο παιχνίδι" Αναστέναξε βαθιά, διότι δεν άντεχε άλλο έτσι.
"Πες μου τι θες να κάνω Σεσίλια" την πλησίαζε αργά.
Αυτή έκανε βήματα προς τα πίσω, προς ένα δένδρο. Όταν ακούμπησε στο κορμό, η ανάσα της γινόταν όλο και βαριά, με δυσκολία.
"Μη με πλησιάζεις" είπε αδύναμα όμως.
"Και όμως θες να σε πλησιάσω, τρελαίνεσαι όταν δε με βλέπεις, τρελαίνεσαι όταν δε σου δίνω σημασία"
"Είμαι πιο δυνατή από εσένα, όχι κύριε Έλ δε θα παίξω το βρώμικο παιχνίδι, παίζεις παιχνίδια με τον ανθρώπινο νου, παραπλανείς..."
"Κανείς λάθος Σεσίλια! Είμαι ικανός για το χειρότερο! Δεν υπάρχει καν λόγος να σε αγγίζω, όπως τώρα!" Την ακούμπησε τρυφερά στο στήθος. "Θες να υποφέρεις;" τη ρώτησε. "Θες να δοκιμάσεις την υπομονή μου;" Αμέσως τα χέρια του φυλάκισαν το κεφάλι της. Ξαφνικά ένιωσε μια θερμότητα να κατακλύζει το κορμί της. Ένιωσε πως καιγόταν κυριολεκτικά.
YOU ARE READING
TEMPTATION ISLAND
Paranormal"... the devil doesn't come dressed in a red cape and pointy horns. He comes as everything you've ever wished for ..." Ακολουθεί μια περίληψη του νέου έργου...