"... the devil doesn't come dressed in a red cape and pointy horns. He comes as everything you've ever wished for ..."
Ακολουθεί μια περίληψη του νέου έργου...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
"Δεσποινίς Άνταμς παρακαλώ περιμένετε λίγο..." ένας κύριος κοντά στα 50 πρόσταξε...
Αμέσως υπάκουσε ενώ έριχνε κοφτές ματιές γύρω της... ο διάδρομος ήταν κατάλευκος το τραπέζι επίσης σε απαλή μπεζ απόχρωση λες και ο ιδιοκτήτης ήταν λάτρης αυτού του χρώματος... η ίδια πάλι το μισούσε...
Πρόσεξε αμέσως μια κοπέλα δίπλα της, άνετη καθόταν σταυροπόδι ενώ παρατηρούσε κάτι σημειώσεις... Θεέ μου... αναφώνησε από μέσα της, σκεπτόμενη τι στην ευχή ώθησε αυτή την όμορφη κοπέλα να θέλει να συμμετάσχει σε κάτι τόσο ανόητο... ήταν μια θέση για άτομο αρχειοθέτησης... και αυτή έμοιαζε σαν μοντέλο.
Όλες οι υπόλοιπες κοπέλες ήταν εξίσου εντυπωσιακές, με ρούχα όχι προκλητικά αλλά είχαν αυτό το κάτι, της προσέδιδαν μια λάμψη, ικανές να σαγηνέψουν το αντίθετο φύλλο. Η ίδια ένιωθε σαν καλόγρια... τη δουλειά έχεις εδώ πέρα... είπε άθελα της κάπως δυνατά... εδώ θέλουν μοντέλα... συμπλήρωσε βιαστικά... καθώς έβλεπε την όμορφη κοπέλα να σηκώνεται όρθια και να αφήνει το φάκελο σε ένα γραφείο. Ξαφνικά έμεινε μόνη της σε αυτό τον άχαρο διάδρομο.
"Κάνεις λάθος..." τη διόρθωσε αμέσως μια ανδρική φωνή... "η εταιρία χρειάζεται πιστούς υπάλληλους... υπάλληλους που είναι πρόθυμους να κάνουν τα πάντα..."
Αμέσως είδε έναν άνδρα απέναντι της, να ξεφυλλίζει άνετα ένα περιοδικό, φορώντας γυαλιά ηλίου...
"Εργάζεστε εδώ πέρα;" τον ρώτησε απότομα, ενώ κάτι δεν της άρεσε πάνω του
"Κάπως έτσι, ασπούμε πως έχω εμπειρία από συνεντεύξεις..." απάντησε αμέσως χωρίς να σηκώνει το βλέμμα του, σαν να την απαξίωνε...
"Και πως ένα άτομο υπεύθυνο για την αρχειοθέτηση φακέλων και εγγράφων μπορεί να επιδείξει αυτό τον υπερβολικό ζήλο;" τον ειρωνεύτηκε κάπως... ενώ και η ίδια χαμήλωσε το βλέμμα..
