Ben Korkusu; Sen Yokluğu

□ 9 □

Ne kadar kaygılı uyuduysam artık, sabahın beşinde uyandım. Çok erken. Sağa döndüm, sola döndüm. .Nafile.. Heyecandan uyuyamıyorum.. Mecburen kalktım. Elimi yüzümü yıkayıp, hırkamı giydim. Yeni aldığım kitabı da alarak odadan çıkacakken gözüm Jongin'e kaydı. Bebekler gibi uyuyordu. Alan kişi çok şanslı. Yoongi Hyung gibi horlamıyor. Yatağına kıvrılmış, bir eli yanağının altında, diğer eli dizlerinin arasında. Endişeleri olmalı. Kaygılı bir uyuma pozisyonu var. Ana rahmindeki gibi. Bir şeylerden kaçınıyor ya da bir şeylere sığınma ihtiyacı duyuyor olabilir.

Üzerinden kayan örtüsünü düzelttim, omzuna kadar çektim. Titredi. Örtüye sarındı. Sonbahar kendini fazlasıyla hissettiriyor. Diğerlerine göz attım, koca bebeklerin hepsinin üzeri açık.
Tek tek örttüm.
Odadan çıktım.
Yemekhaneye indim.
Kahvaltı servisine bir saatten fazla vardı.
Henüz görevliler dahi gelmemişti.
Bir köşeye geçip kitabımı açtım.

"Bakalım Veronika neden ölmek istiyor? Tahmin yürütsem mi ki?
Bakalım ne kadarını tutturacağım?"

Slovenyalı genç bir kadın neden ölmek ister?
Ölmek istemenin ırkla, milletle ilgisi olur mu?
Bana göre kesinlikle ilgisi var.
Toplum ve kültürün yaşama arzusunda çok fazla etkisi olduğu gibi ölüme de etkisi olur.
Bir dönem milletin birinde gençler internet üzerinden örgütlenerek birlikte intihar girişiminde bulunmuşlar. Çoğunluğu ergen. Sebebi de ölüm ile geride bıraktıkları kişileri cezalandırmak.
Yokluğumla terbiye ederim hesabı.
Bana göre akıl işi değil bu.
Bu dahi ırk millet farkına bir taş daha koyar.

İyi de Slovenyalı genç bir kadın neden ölmek ister?

Koreli genç bir erkeğim.
Standartların bir tık üstünde yakışıklıyım..
Kendime has doğal cazibem olduğunu söylüyorlar, bunu kim diyor annem ve ikinci kez bakma ihtiyacı duyan gözler..
Ölmek istemiyorum.
Çünkü yaşamak istediğim çok şey var.
İyi bir üniversitede güzel ve sevdiğim bir bölüm okuyorum.
Mesleğimle çalışmak, kendi paramı kazanmanın hazzını yaşamak istiyorum.
Kariyer yapsam güzel olurdu.
Henüz hiç seks deneyimim olmadı.
Eehh onsuz da ölmek istemem hani.
Evlilik dışı birlikteliklere çok da sıcak bakmıyorum.
Açıkçası sevdiğim biri ile bunu yapmak isterim.
İşin içine duygularımı katmak isterim.
Sevmeden bir tene dokunmanın ne anlamı var ki? Hayvanlar bile birbirlerine kur yapıyor, dişisini ayartıyor da öyle sevişiyor.
Arabam da olsun isterim bee..
Bütün bir yıl deli gibi çalışıp, güzel bir yerde tatil yapmak isterim.
Gezip görmek istediğim yerler var.
Hem benim sevdiğim ve sevebileceğim çok fazla insan var ..
Okunması gereken çok fazla kitap, henüz dinlemediğim binlerce şarkı var.

Neden ölmek isteyeyim ki?

Demek ki Veronika da bunlardan kimisi yok. Ya da yaşamaya devam etmek için bunlar ona yeterli sebep teşkil etmiyor.
Ya da Veronika çoktan bunların hepsinin tadına baktı.
Mezun oldu. Gidip gelmekten bıktığı, mesainin bitimi için yelkovanın hızlı dönüşleri ile akrebin ağır ağır ilerleyişini izlediği işi oldu.
Seksten artık heyecan ve zevk duyamayacak kadar birliktelikleri de oldu. Gezdi, göreceğini gördü. Arabası belki var belki de bir arabaya ihtiyaç duymadı. Belki de onun için harika bir arabaya sahip yakışıklı bir erkeği vardı.
Belki de onu yaşamaktan soğutan bambaşka sebepleri vardı. Depresyonda da olabilir.  Ruh sağlığı bozulmuş olabilir. Onu çıkmaza sürükleyen sorunları olabilir.

Acaba Veronika öldü mü?
Kitabın sonunu mu okusam?

Dayanamadım. .Ve ilk bir kaç sayfayı hızlıca okudum.
Ve vay canına. .
Az biraz tutturmuşum.
Bu kadın sıkılmış ve acizliği ile bunalmış.
Yaşlanmaktan korkuyor, elden ayaktan aciz düşmekten.
Dünyada dönüp duran haksızlıkları durduramama acizliği..
Bunların hepsine ölümle nokta koymak istemiş. Sanki biraz da isyan etmiş hayatındaki sıradanlığa ve dünyadaki adaletsizliğe. Dünyanın adaletsizliğine yapacak bir şey yok. Yedi küsür milyar insanı belli kurallara sokmaya çalışmak çok zor. Üretimin ve kaynakların yeterli olmadığı ve tüketimin bunları geride bıraktığı bir yerde birileri birilerini yani güçlüler zayıfları ezecektir.
Ama sıradanlıktan kurtulmak tamamen senin elindeydi Veronika. Monotonluktan sıyrılmanın yollarını kendin bulabilirdin. Küçük veya büyük yaşam değişikliklerinde bulunabilirdin.
Her gün işe giderken kullandığın yolu değiştirmek dahi seni tahammül edemediğin sıradanlıktan kurtarabilirdi.
Belki de ölümü denemek istedin.