Ben Korkusu; Sen Yokluğu

□ 26 □

Haftasonuna değin oda arkadaşlarımdan, Jongin dahil, kimseyi göremedim.
Mesaj grubuna bu aralar yazan da yok.
Ama Jongin'den zaman zaman mesaj almadım değil.

'Uyudun mu?'

'Kahvaltı yapıyoruz bizimkilerle. Sen de ihmal etme.'

'Çatıdayım. Çakmağım çalışmıyor.
Ateşin var mı?'

'Kütüphane sensiz çok sıkıcı. Çalışmak gelmiyor içimden.'

'Odaya yeni biri geldi. YoungJae diye biri. Daehyun'un sınıf arkadaşıymış. Çok konuşuyor. Daehyun'la odayı ele geçirdiler. Yoongi Hyung'un otoritesi temelinden sarsıldı. Kkkk.. Bana da yer yok mu sizin dairede ya. Şaka yaptım. İyi biri.
Tabi sen gibi değil. .'

'Uyanık mısın?
Neyse..
Rahatsız etmeyeyim..
Umarım uyandırmamışımdır..
Sadece .. uyku tutmadı. .'

'Yatak ve dolap aldın mı? Bir arkadaşımın babasının mobilya mağazası varmış. Onunla konuştum. Uyguna verebilirlermiş.'

'Günaydın. Sütünü iç, ballı ekmeğini ye, uslu çocuk ol. Öğretmenlerinin güzelce dinle. Derslerine de çalışmayı ihmal etme.'

'Haftasonu boş musun? Ne zamandır beklediğim bir film vizyona giriyor. Birlikte gidelim mi? Odadakilerin hepsinin bir işi var. Zaten bu tarz filmi seninle izlemek daha keyifli olur. Psikolojik. '

Cumartesi sabahın sekizinden akşamın altısına kadar tüm gün ayakta kalarak müşterilere dil dökmekten canımın çıkacağını biliyordum. Yine de onu o kadar özledim ki ondan gelen bu teklifi hastaya sunulan şifa bilip seve seve kabul ettim. Üstelik bir kez daha onunla baş başa olacağım. Ve saçma sapan bir romantiklikle film izleyeceğiz. Sevgili olsaydık bu bir çeşit randevu oluyordu. Ama değiliz. Pekâlâ birlikte sinema giden iki yakın arkadaşız.
Kendi hesabıma sevdiğim adamla buluşmaktan başka bir şey değil bu.
Film ve yaklaşan ara sınavlar, ne kadar yorgun olacağım umrumda değil.
Onu çok özledim.

Akşam Jongin'i yeniden görecek olmanın heyecanı ile elimde ballı zencefilli çayım raflara yaslanmış gülerken, bardağını bardağıma tokuşturan Baekhyun ile irkildim.

"Ne aptal aptal gülüyorsun be?!"

"Hiiiçç!"

"Hadi hadi! Var sen de bir şeyler.
Jongin'le mi ilgili?"

Bu adamdan da bir şey saklanmıyor. Jongin bir Baekhyun iki. Kaçsam bile avuçlarına düşüyorum.

"Nereden bildin?"

Baekhyun kendinden emin gülümseyerek çayını yudumladı.

"Bir insan ancak âşık olduğu kişiyi düşünürken böyle aptal aptal güler. Tabi gerçekten aptal değilse."

"Pekâlâ. Beni yakaladın. Jongin'le sinemaya gideceğiz akşam işten sonra."

Baekhyun bir kez daha kendinden emin gülümserken kaşlarımı çattım.

"Bu çocuk sana yazıyor haberin olsun."