Our Friendship [completed]

Part - 30

ေဆးရံုေပၚမွာလဲေလ်ာင္းေနေသာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ သူ႔ေဘးမွာေတာ့ သူ႔မလက္ဖဝါးကိုဆုပ္ကိုင္ပီး ငိုေနတဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လည္းရွိတယ္

''Baekhyun မင္းသတိရပါေတာ့ကြာ မင္းဘာမွမျဖစ္ရဘူး ကိုယ့္ကိုမထားခဲ႔ပါနဲ႔''

ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ရည္တစ္စက္က ေကာင္မေလးလက္ဖမိုးေပၚက်သြားေတာ့ ေကာင္မေလးလဲလက္ေခ်ာင္းေလးေတြ စပီးလွဳပ္ရွားလာတယ္

''Puppy သတိရလာပီေနာ္ ခဏ ကိုယ္ဆရာဝန္သြားေခၚလိုက္မယ္''

ခဏႀကာေတာ့ ဆရာဝန္ေရာက္လာပီး Baek ကိုစမ္းသပ္လိုက္တယ္

''ေဒါက္တာ လူနာအေျခေနဘယ္လိုေနေသးလဲဟင္''

''စိုးရိမ္စရာအေျခေနကေနစိတ္ခ်လို႔ရသြားပါပီ ဒါေပမယ့္ လူနာက နွလံုးအားနည္းေနတယ္ နွလံုးေရာဂါျဖစ္ဖို႔အေနထားေတြ႔ရတယ္ လူနာကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားပီးေ သခ်ာဂရုစိုက္ပါ''

''Nae ေဒါက္တာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္''

''Baek ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ စိုးရိမ္လိုက္ရလဲသိလား သတိလစ္ေနတာ 2 ရက္ရွိပီ ဆရာဝန္က Baek သတိျပန္မရလာရင္ခြဲစိတ္ရမယ္ဆိုျပီး ေစာင့္ႀကည့္ေနႀကတာ ေတာ္ေသးတာေပါ့ Baek သတိရလာလို႔ Baek အစားကိုယ္သာျဖစ္လိုက္ခ်င္တယ္''

Chanyeol ေျပာသမ်ွကို နားေထာင္ေနတဲ႕ Baek မွာေတာ့ Oxygen ေပးထားတာေႀကာင့္ စကားျပန္မေျပာနိုင္ပဲ အရူးတစ္ေယာက္လို စကားေတြအဆက္မျပတ္ေျပာေနတဲ႕ Chanyeol ကိုသာ ႀကည့္ရင္းမ်က္ရည္က်မိတယ္

''Baek ဘာလို႔ငိုတာလဲ မငိုနဲ႔ေတာ့ေလ Baek သက္သာသြားပီေလ ေနာ္ ကိုယ္ Baek အနားမွာရွိေနမယ္''

Chanyeol တစ္ေယာက္ Baek ကိုမ်က္ရည္ သုတ္ေပးေနခ်ိန္မွာပဲ lulu တစ္ေယာက္ လိုအပ္တဲ႔ပစၥည္းေတြယူလာပီး အခန္းထဲဝင္လာတယ္

''Chanyeol Oppa နားလိုက္ေတာ့ေလ lulu ေစာင့္ေနလိုက္မယ္ Oppa မျပန္တာ နွစ္ရက္ရွိပီမွတ္လား ဟင္ မမေလး သတိရလာပီ''

lulu တစ္ေယာက္ Baek ကုတင္ေဘးသြားပီး က်န္တဲ႔ Baek လက္တစ္ဖက္ကို ကိုင္လိုက္တယ္

''မမေလး သက္သာသြားမွာ အားမငယ္နဲ႔ေနာ္ မမေလးေဘးမွာ lulu တို႔အားလံုးရွိတယ္ သိလား''