42;

211 20 21
                                    


wendy's

Hindi ko alam na ang salitang akward ay nasa mukha na nila ngayon.

Guess what, magkakasama na ulit kaming lahat.

Vinz saw me in the class ealier but he just ignored my prescence. LIKE WOW SIYA PA MAY GANA! PALAKPAN MULI NATIN!

And now nandito kami ngayon sa cafeteria dahil sa inannounce na pala ni Myemim a.k.a KIM YERIM na nandito na ako and im currently a student here.

Nakalimutan ko na madaldal at hindi nga pala mapakali tong babaeng to kapag may nalalaman.

"Wendy, kailan ka pa umuwi?" Tanong sa akin ni Namjoon.

"Ah, last four days lang." Sagot ko while sipping on my favorite pumpkin juice.

"S-salamat sa pasalubong, you look good im expecting na walang nagbago sayo pero sobrang laki ng ginanda mo Wendy!" Puri sa akin ni Irene unnie.

I smiled at her and said thank you.

Si Seulgi naman at Vinz magkatabi sa HARAP KO.

While me, im with Hoseok. Tapos magkakatabi na yung ibang magjojowa, at kahelera namin ni Hoseok sila Yoongi oppa at Namjoon.

Si Jimin naman kasama ang kanyang gf na si Frances sa gitna ng table, may sariling mundo.

"Unnie namiss ka namin! Bakit ka ba kasi umalis!?" Tanong ni Joy habang niyayakap-yakap ni Sungjae. Talk about having a babe time, halos lahat dito kulang na lang mag latag ng kama sa gitna at mag lampungan, well except Seulgi and Vinz.

Nahiya ata sa akin na EX at kaibigan nila. But past is past.

"Alam kong biglaan ang nakakatampo ang ginawa ko. Im really sorry pero dati pa gusto ni Mama na sa Canada ako mag-aral. Na block ko kayo kasi pinagalitan ako ni Papa na hindi ako masyado makapag focus sa pagtira sa Canada. Namiss ko rin kayo, im really sorry for what Ive done." Actually totoo yung sinabi ko, pinagalitan ako ni Papa dahil lagi na lang nasa Pilipinas ang isip ko kaya pina cut niya muna lahat ng contact ko sa mga kaibigan ko by blocking them.

"Okay lang yun Wendy! Atleast diba nakabalik ka na at magkakasama na ulit tayo!" Sigaw ni Seokjin mula sa dulong table, hinampas naman siya ni Irene unnie sa lakas ng boses niya. Haha, ang cute nila.

"W-wendy okay lang yun! Im happy na nakauwi ka na!" Seulgi said with her usual cheerful tone.

Ngumiti naman ako sakanya. Im gonna finalize this pero hindi ako galit kay Seulgi, if she loves Vinz then im happy for her. Kay Vinz lang naman ako may sama ng loob and hindi ko idadamay ang kaibigan ko doon.

"Alam niyo bang namiss ko ingay niyo! Dahil jan manlilibre ako!" Biglang tumayo sila Namjoon at Hoseok at nagsasayaw. Hahaha mga baliw talaga.

Tumayo naman ako dahil ioorder ko na sila, alam ko naman mga gusto niyan kahit na nawala ako ng matagal dito.

"Wendy sasamahan kita." Biglang tumahimik ang lahat dahil hindi nila inaasahan na sasabihin ni Vinz yun.

Tinignan ko si Seulgi na nakatingin kay Vinz, she nodded and smiled at him.

Wow, buti pa sakanila uso ang may tiwala. Samin kasi noon wala eh.

Ngumiti naman ako kay Vinz at pumunta na kami sa counter ng cafeteria para umorder.

Habang nakapila kami tahimik lang siya. Well wapakels ako bahala siya sa buhay niya.

"B-ba.." He murmured.

"Ha? May sinasabi ka ba??" Tanong ko sakanya.

Bigla naman niya ako hinila at umalis kami sa pila.

Tumingin ako sa table namin pero hindi nila kami napansin dahil busy sila sa pag kwekwentuhan. Manhid parin nila kahit kelan.

Dinala ako ni Vinz sa park ng school na pagkalabas lang ng cafeteria.

"Bakit mo ba ako dinala dito!? Ano ba problema mo?" Sigaw ko habang hawak ang braso ko na hinila niya kanina.

Ang sakit ah, pati ba naman sa pisikal sasaktan padin ako. Tsk.

"Bakit ka pa bumalik!? Alam mo bang masaya na kami dito!? Hindi ka pa ba na kuntento sa buhay mo sa Canada? Sisirain mo nanaman ba ang buhay namin!? Sisirain mo din ba kami ni Seulgi dahil nasaktan kita noon-" Sinampal ko siya.

Isang MALAKAS NA SAMPAL.

"Fvk you Kim Vinz!! Wala kang karapatan sabihin sakin yan! Wala kang alam tungkol sa akin! Kung natatakot kang sisirain ko ang relasyon niyo nagkakamali ka! Wala akong pakielam sainyo! Wala akong pakielam lalo sayo ni isang katiting! Vinz, wala kang karapatan magsalita ng ganyan kasi hindi mo naramdaman yung sakit na naramdaman ko, kaya wag na wag mong sasabihin na sisirain ko ang buhay mo kasi ikaw ang nauna!! Sinira mo na buhay ko pero ngayon wala na akong pakielam sayo. Okay na ako, masaya na ako kaya wag na wag mong iisipin na ikaw ang inuwi ko dito! For fvcks sake, hindi lang sayo umiikot ang mundo ko!!"

Sa huling pagkakataon tinignan ko siya ng mabuti at tsaka sinampal ulit.

Umalis na ako at iniwan siya, bumalik ako sa cafeteria at binigay ang pera kay Hoseok.

Nagulat sila pero hindi ko sila pinansin. Im sorry pero hindi ko kinaya yung kanina.

Tumakbo ako paalis ng campus at sumakay ng taxi para makauwi.

"Ang tanga mo talaga Wendy, ang hina mo parin.."

Akala ko malakas na ako, pero bakit may patak parin ng luha mula sa mga mata ko?

-

erroneous ⇝ wenvWhere stories live. Discover now