Οι Δυο Φυλές

{16.}

Παρατηρούσα με τρομοκρατημένο βλέμμα τον αρχηγό απέναντι μου. Πηγαινοερχόταν στη μέση του χώρου, με το ύφος του σοβαρό, να πέφτει που και που πάνω μας. Όμως, ήμουν βέβαιη, πως με δυσκολία συγκρατούσε τον εαυτό του από το να μην ξεσπάσει.

Ξαφνικά, σταμάτησε τον έντονο βηματισμό του, ρίχνοντας μια άγρια ματιά προς τη μεριά του Κρίστοφερ. Ένιωθα τα πόδια μου να τρέμουν και κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια να μην συγκρουστώ με το πάτωμα, μόλις εκείνος άρχισε να κινείται προς το μέρος του.

《Πατέρα...》,ψέλλισε ο Κρίστοφερ αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Το χέρι του αρχηγού συγκρούστηκε με δύναμη πάνω στο μάγουλό του, κάνοντας με να βγάλω μια σπαραχτική κραυγή.

《Ούτε κουβέντα》,αναφώνησε εκνευρισμένος ο Πήτερ, επιστρέφοντας στην προηγούμενη θέση του.《Μια εκτέλεση είχες να πραγματοποιήσεις και σ'αυτό απέτυχες》.

Κοίταξα με την άκρη του ματιού μου τον Κρίστοφερ. Είχε σφίξει τα χέρια του σε γροθιές, προσπαθώντας να συγκρατήσει τον εαυτό του από το να ξεσπάσει. Όμως γιατί δεν το έκανε; Γιατί επέτρεπε στον αρχηγό -και πατέρα του- τέτοια συμπεριφορά εις βάρος του;

Ένιωθα απαίσια, που αποδέκτης του θυμού του ήταν ο Κρίστοφερ και όχι εγώ, που εν μέρη έφταιγα. Εγώ είχα ελευθερώσει τον Στεφάν. Εγώ του παρείχα άλογο για τη διαφυγή του. Εγώ και ο Μάθιου.

Γνώριζα πως δεν έπρεπε να επέμβω αλλά κάτι τέτοιο στάθηκε αδύνατο. Άνοιξα το στόμα μου για να μιλήσω όμως η φωνή του Πήτερ με διέκοψε.

《Έχεις σφάλει τόσες πολλές φορές》,μουρμούρισε.《Ακόμη και στην τελετή Ένωσης》,φώναξε.《Ακόμη και σε αυτό απέτυχες》.

《Δεν έφταιγε ο Κρίστοφερ για την επίθεση》,αναφώνησα, με τη φωνή μου να ακούγεται θυμωμένη.《Δεν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο να συμβεί κάτι τέτοιο》,συμπλήρωσα πιο ήρεμα αυτή τη φορά.

Το βλέμμα του Κρίστοφερ έπεσε κάτω, αποφεύγοντας εσκεμμένα να συναντήσει το δικό μου. Στένεψα τα μάτια μου, περίεργη. Δεν ήταν δυνατόν να γνώριζε για την επίθεση, σωστά;

《Η φυλή μας δέχεται πλήγματα από παντού. Δεν είμαι σίγουρος αν κανείς, εκτός από μένα, έχει συνειδητοποιήσει πως σιγά, σιγά καταστρέφεται》,ανακοίνωσε ο αρχηγός, αγνοώντας τα προηγούμενα λόγια μου.《Τη προηγούμενη νύχτα υπήρξαν αρκετές απώλειες -ξανά- αλλά και τραυματίες》,συνέχισε το λόγο του.《Η τελετή θα γίνει αύριο και η απόφαση μου είναι οριστική》,ολοκλήρωσε και με ένα νεύμα του, βγήκαμε από το χώρο.