{27.}

394 60 76
                                    

*σήμερα γα- σήμερα γάμος γίνεται... σ'ωραίο περιβόλι σ'ωραίο περιβόλι* Ναι οκ προχωρήστε στο κεφ... Καλή ανάγνωση 😄😄

Σαράντα πέντε λεπτά πριν την καταστροφή...

Χτυπούσα την πόρτα του δωματίου του σα μανιακή, που έψαχνε απεγνωσμένα το θύμα της για φόνο. Διάφορα άτομα με προσπερνούσαν, άλλοτε αφήνοντας μουρμουρητά πίσω τους και άλλοτε ανασηκώνοντας το δάκτυλο τους προς το μέρους μου, με μια τρομοκρατημένη έκφραση στα πρόσωπα τους.

Ξαφνικά, το χέρι μου βρέθηκε στο κενό, ακολουθούμενο από το σώμα μου, το οποίο άρχισε να πέφτει προς το εσωτερικό του δωματίου, λόγω του ανοίγματος της πόρτας. Κάνοντας μια άχαρη κίνηση, γλίτωσα τελευταία στιγμή από την επικείμενη πτώση μου στο πάτωμα.

Το κλείσιμο της πόρτας ακούστηκε πίσω μου ενόσω εγώ έστρωνα το φόρεμα μου με τα χέρια μου.《Τι κάνεις;》έφτασε στα αυτιά μου η φωνή του Ματ γεμάτη περιέργεια, με αποτέλεσμα να του ρίξω μια εκνευρισμένη ματιά.

《Μπορούσες να με πιάσεις》,αναφώνησα, στραυρώνοντας τα χέρια μου μπροστά στο στήθος μου, με το βλέμμα του να προσγειώνεται εκεί. Αμέσως τα απομάκρυνα από το συγκεκριμένο σημείο, νιώθοντας τα μάγουλά μου να φλέγονται.

《Συγγνώμη, πριγκίπισσα》,ψέλλισε αυτός, κάνοντας ένα βήμα κοντά μου.《Αν θες μπορούμε να επαναλάβουμε ό,τι συνέβη》,πρόσθεσε, με ένα στραβό χαμόγελο να δημιουργείται στα χείλη του.

《Δεν χρειάζεται》,μουρμούρισα, κάνοντας ένα βήμα μακριά του, κάτι που προκάλεσε το σμίξιμο των φρυδιών του.

《Ο γάμος φταίει που είσαι τόσο απόμακρη;》αναρωτήθηκε, αγνοώντας την προηγούμενη κίνηση μου και πλησιάζοντας με ξανά.

Απομακρύνθηκα από κοντά του, προσπαθώντας να διατηρήσω μια απόσταση, διαφορετικά ο λόγος που ήρθα εδώ δεν θα μπορούσε να αποδράσει από το στόμα μου.《Έμαθες για το γάμο》,συμπέρανα.

《Φυσικά》,αποκρίθηκε εκείνος, μη προσπαθώντας να έρθει σε οποιαδήποτε επαφή μαζί μου, βλέποντας την απόμακρη συμπεριφορά μου.《Αν ήρθες γι'αυτό που φαντάζομαι, μπορείς να πηγαίνεις》.Στράφηκε προς τη μεριά της πόρτας, γυρνώντας το σώμα του προς τα εκεί, έχοντας πλάτη σε μένα.

《Ματ...》,άρχισα να λέω, παίρνοντας μια κοφτή ανάσα,《εγώ και εσύ...》,καθάρισα το λαιμό μου,《εσύ και εγώ--》

《Εμείς》,τόνισε εκείνος. Η ένταση που ένιωθε ήταν έκδηλη από το σφίξιμο των χεριών του.

Οι Δυο Φυλές Where stories live. Discover now