De Hongerspelen - Peeta Mellark

Hoofdstuk 27.

Portia smeert wat spul op mijn gezicht, en brengt mijn haar in model. Ik probeer niet na te denken over wat komen gaat. Haymitch zit naast me met een fles drank, en ik weet dat het geen zin heeft om te proberen hem tegen te houden. Hij blijft me met dubbele tong vertellen dat ik ook al is het moeilijk, nog steeds moet doen alsof ik van haar houd. Ik vertel hem niet dat ik nog steeds niet hoef te doen alsof, en dat hij dat beter tegen haar kan zeggen.
"We zijn klaar." mompelt Portia, en ze knikt tevreden.
"Dan gaan we nu naar buiten." zegt Haymitch, en hij geeft me een klap op mijn rug. Ik sta op, en loop naar de voordeur, waar Haymitch al staat met een timer. Ik ben blij dat ik Haymitch hier heb, want Effie word al zenuwachtig als je één seconde later bent.
"Drie, twee, één." mompelt hij, en hij gooit de voordeur open. Ik tover een glimlach op mijn gezicht, en kijk naar Katniss. Ze staart naar de camera's, maar lacht niet. Ik loop het trappetje van mijn huis af, en lach in de camera's. Mijn knieën beginnen heviger te trillen zodra ik dichterbij Katniss kom. Ze slaat haar armen om me heen, maar ik tril zo erg, dat mijn kunstbeen -waar ik nog niet zo handig mee ben- onder me wegglijd, en ik Katniss meeneem in mijn val. We liggen in de sneeuw, en ze lacht, en drukt haar lippen tegen de mijne. Dan helpt ze me overeind. Ik weet niet wat ik moet zeggen, dus ik kijk om me heen. De camera's uit het Capitool zijn raar, en modern. Ik kan Caesar Flickerman niet zien, maar wel horen.
"Dus, hoe gaat het daar in District 12?!" roept hij opgewonden. We zwijgen allebei, en zodra ik doorkrijg dat Katniss niets gaat zeggen, neem ik het woord.
"Het ehm... Het gaat goed hier." zeg ik, en ik weet dat het ongeloofwaardig klinkt. Vanuit mijn ooghoek zie ik Effie wanhopig gebaren maken.
"Kom op, Peeta, geef ons wat details!" roept Caesar. Ik ben blij dat hij gewoon doorgaat, en niet op dit ongemakkelijke moment blijft doorzagen. Ik wil wat zeggen, maar ik weet niet wat.
"Door het Capitool zijn we bij elkaar gebracht en we hebben nu een betere band dan ooit." ik verbaas me over het feit dat Katniss praat. Ik weet dat ze het moeilijk vind.  De camera's glijden weg, en verdwijnen. Effie en Haymitch gaan alvast naar binnen, en zeggen niets. Katniss staart ongemakkelijk naar haar voeten, en laat me los.
"Goed gespeeld." mompelt ze.
"Jij ook." zeg ik. "Ik dacht bijna dat die kus echt was."