De Hongerspelen - Peeta Mellark

Hoofdstuk 30.

Haymitch is witheet, en Katniss huilt nog steeds. Ik ben verdoofd. Ik kan het niet geloven. Ze hebben hem vermoord. Haymitch grijpt Katniss vast. Spartelend stribbelt ze tegen, terwijl ze schreeuwt, en de tranen over haar wangen stromen.
"Wat heeft hij gedaan?!" gilt ze. "Wat heeft hij fout gedaan?!" voor het eerst begrijp ik haar. Voor het eerst denk ik dat ik weet hoe ze zich voelt. Haymitch pakt haar bovenarm vast.
"Kom mee." snauwt hij, en hij gebaart dat ik ook mee moet. Hij loopt door de gangen, en lijkt precies te weten waar hij naartoe moet. Katniss en ik volgen hem, en het enige geluid is het geluid van onze voetstappen en Katniss' gesnik. We lopen een paar trappen op, en komen uit op een stoffige zolder, waar alle meubels bedekt zijn met plastic. Haymitch smijt de deur achter zich dicht, en gaat tegenover ons staan. "Jullie twee." zegt hij, en hij wijst naar ons. "Jullie twee hebben hele simpele taak."
"Dit wilde ik niet." snikt Katniss. "Dat moet hij toch weten?"
"Wie?" vraagt Haymitch. "Waar heb je het over?"
"Snow. Hij kwam langs om me te zien." zegt ze schor. "Hij is bang voor een opstand omdat hij denkt dat de mensen in de Districten ons liefdesverhaal niet geloven."
"Wil hij dat je ze overtuigd?" vraagt Haymitch. Ze schud haar hoofd.
"Nee, om dingen te sussen." antwoord ze.
"Dat had je me wel kunnen vertellen voordat ik dat podium opstapte en die mensen dat geld probeerde te geven!" schreeuw ik. Dit is belachelijk. Zij is degene die gelogen heeft. Ik niet. Ik hield van haar.
"Hij dreigde mijn familie te vermoorden!" roept ze.
"Ik heb ook familie! Ik heb óók een familie die ik moet beschermen!"
"En zij dan?!" snauwt Haymitch. "Wie beschermt hen?!" hij richt zich op Katniss. "Katniss, wat dacht je nou?"
"Ik dacht aan Rue!" huilt ze. "Haymitch, je móét me helpen om door deze toer te komen, je moet me helpen."
"Het is niet alleen maar deze toer!" zegt hij. "Het gaat hier niet alleen om de toer. Jullie zijn winnaars nu, en mentors. Ieder jaar ligt jullie privéleven op straat, en het eindigt niet zodra we uit deze trein komen. Word wakker!" we zwijgen even.
"Dus wat doen we nu?" vraag ik.
"Jullie lachen, houden je precies aan de kaartjes die Effie jullie geeft, en jullie leven lang en gelukkig. Denk je dat dat gaat lukken?" ik knik zonder iets te zeggen. Katniss ook, en Haymitch slaat zijn armen om haar heen. "Goed zo. Het komt allemaal wel goed." mompelt hij. En ik geloof hem niet.