Rozdział 7

179 12 10
                                    

Gdy weszłam do budynku szkoły rozejrzałam się po korytarzach, czyżbym się nie spóźniła? Nieee to niemożliwe. W tym samym czasie zadzwonił dzwonek, westchnęłam i już miałam ruszyć, ale usłyszałam jak główne drzwi wejściowe się otworzyły. Odwróciłam się i moim oczom ukazała się Emi. Dziewczyna popatrzyła na mnie, a potem łzy napłynęły jej do oczu.

-Yumi!- krzyknęła rzucając mi się na szyje

Również się przytuliłam, myślałam że będzie zła moim nagłym zniknięciem.

-Gdzie ty byłaś, dlaczego nie odbierałaś telefonu?- pytała

-Bo...- opowiedziałam jej wszystko

-Jesteś idiotką jeżeli myślałaś że znajdę sobie nową przyjaciółkę, a jeżeli ktoś by ci dokuczał, już by nie żył- powiedziała uśmiechając się

Uśmiechnęłam się do niej.

-Chodźmy na lekcje- powiedziała

Szliśmy powoli do klasy, trochę się bałam co powie nauczyciel że czemu mnie nie było na lekcji, ale Emi mnie uspokoiła mówiąc że powiedziała jakąś wymówkę. Weszliśmy do klasy, zauważyłam że niektóre osoby ze strachem spoglądają na Emi. Usiadłyśmy na końcu jak zwykle, nauczyciel już sprawdzał obecność, jak miała być moja kolej spojrzał na mnie.

-Yumi do odpowiedzi

Posłusznie wstałam i podeszłam do tablicy.

-Więc, umiesz coś?- spytał

Kiwnęłam twierdząco głową co oczywiście było kłamstwem.

-Dobrze więc, kto jako pierwszy w historii zdobył dla Polski złoty medal igrzysk olimpijskich?

Dobra więc mamy historie, ale co dalej. Nagle drzwi od klasy się otworzyły, spojrzałam w stronę drzwi i zobaczyłam Haru.

-Przepraszam ale pani dyrektor pana wzywa- mruknął

-Już idę, popilnujesz ich?- spytał pan patrząc na Haru

Ten kiwnął głową. Pan od historii wyszedł zostawiając całą klasę Haru. O dziwo wszyscy siedzieli cicho patrząc na Haru.

-Jakie było pytanie?- spytał patrząc na mnie

-Kto jako pierwszy w historii zdobył dla Polski złoty medal igrzysk olimpijskich?- powiedziałam nie spuszczając wzroku z Haru

-Dyskobolka Halina Konopacka- powiedział

-A czemu pytasz?

-Byłaś na środku to znaczy że odpowiadasz, chciałem ci pomóc- mruknął

Zrobiłam się cała czerwona zdając sobie sprawę że stoję na środku klasy. Do klasy wszedł nauczyciel.

-Dziękuje możesz iść- powiedział do Haru, po czym spojrzał na mnie siadając przy biurku. Zdałam sobie sprawę że zapomniałam jaka była odpowiedź, przez co zrobiłam się czerwona. Nagle poczułam czyjąś rękę na ustach.

 Nagle poczułam czyjąś rękę na ustach

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Nie potrzebuje cięOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz