Payb Takes Book 2 (COMPLETED)

On Words And Spots

January 7, 10:30am, Barangay:

R: *arrives, greets everyone, walks to M who was having her makeup done, kisses her cheek, whispers* Hello, Love.

M: *smiles up* Hey, secret fiancé. *grins*

R: Huy! *grins giddily, looks around* Baka may makarinig.

M: *shrugs* Alam naman nila dito kung ano tayo. Kung may makarinig man na iba, does it matter? I mean nai-chismis na siguro ako sa lahat ng lalake maliban sa'yo. Like seriously? Maliban sa'yo. Let's leave them more hints in case di pa sila nakakahalata.

R: Okay. Anong nangyayari? Bakit may ganyan?

M: Wala naman. Ganoon kasi sila eh. Minsan iniisip ko, what if they succeed sa paninira sa atin? I mean we can't deny that we get affected, kahit nga pamilya natin naiinis na... nagagalit. There are just so many people against us. Araw-araw they have something bad to say. They're like crocodiles waiting below with their mouths open for us to lose our grips and fall in so they can eat us alive.

R: *sighs, puts his arm over M's shoulders and hugs her* That's why we should always be strong for each other. That's why we shouldn't let them win. Kaya ang mahalaga lagi tayong naguusap. Ganito lang. Kung anong meron tayo, masaya tayo dun. Patatatagin natin to. Di natin bibitawan ang isa't-isa. Ikaw at Ako nga di ba?

M: What if I fail you? Ang taas taas ng expectations ng ibang tao sa atin lalo na sa teleserye? Kung ikaw lang, you got this. You are Alden Richards. THE. Best. Actor of this generation. Ako? Hindi nga ako makaiyak ng maayos. Waley na waley ang acting. I am so incapable. What if I screw things up for you?

R: You won't, okay? The only thing you are incapable of is screwing things up for me. Umayos nga lahat sa buhay ko nung dumating ka eh. Nagbago ang lahat. Lumiwanag. Nagkaroon ng direksyon. *pulls M tighter and they both stare at her image in the mirror* Magaling ka. Kayang-kaya mo. Kailangan mo lang maniwala na kaya mo talaga and stop being too hard on yourself. Alam mo kung ano to?

M: Ano naman?

R: This is you being the pessimistic Maine. Nakakalimutan mo minsan yung optimist sa The Pessimistic Optimist Bella. Teka...  *looks for something in the pile of items on the table in front of M*

M: Bakit, Love? Anong ginagawa mo? *watches as R picks up a pen and takes her hand*

R: Dati lagi akong sinasaway ni Lola kasi nagsusulat ako sa kamay lalo nung mga bagay na gusto kong tandaan.

M: Wait. Susulatan mo kamay ko? Ayoko. *pouts*

R: Hay naku naman to. Basag trip na naman. *chuckles, shakes his head*

M: Sorry, Love. I know you're just trying to help pero ayoko talaga sa kamay. *thinks* Dito na lang. *smiles, raises her right foot*

R: Pwede. Para di rin kita masyado. Isusulat ko sa tagong lugar. *reaches out to hold M's foot*

M: Teka. Lilinisin ko muna. *grabs a wet tissue from the table, removes her sandals and starts wiping her foot*

R: Malinis naman ah. Akin na. *gets M's foot and starts writing* Nahihiya ka ba? Parang di ka naman sanay na hinahawakan ko tong paa. Minamasahe ko pa nga lagi di ba? Ayan. Tapos na.

M: *looks at her foot and smiles* OPTIMIST. Maganda siya diyan. Ipa-tatoo ko kaya yan ng totoo? What do you think, Love?

R: *looks at M's foot closely* Hmmm... Pwede. It's look good. Mas sumexy yang paa mo.

M: Sexy? May paa bang sexy?

R: Oo. Yung sa'yo. *grins* Mas magandang sulat lang siguro pero okay sa akin diyan.

M: *giggles* Maganda naman sulat mo ah. Retouch mo everyday para pag nag-decide ako na ipagawa na siya ganyan na ganyan ang sulat. Anong word pa ba ang pwede? Saan ko pa kaya pwede ilagay na di halata?

R: Jusko! Ilang tatoo ba gusto mo? Isa lang ha? Isa lang.

M: Isa lang naman talaga pero it's good to have options di ba? Ikaw anong word pa pwede at saan?

R: *thinks* BEAUTIFUL. Dito sa may batok, sa may linya ng buhok. *traces a line under her hair* Makikita lang pag nag-ponytail.

M: Ang haba naman nun, Love. Tsaka lagi akong naka-ponytail at higit sa lahat masakit daw pag mabuto na part. Batok pa. My gahd! *makes a funny face*

R: *laughs* Okay. Okay. Wag na yun. Ano na lang. BRAVE. Kasi kahit natatakot ka ginagawa mo pa rin ang mga bagay. *smiles*

M: Brave. *smiles* I like it. Saan naman?

R: Pwede dito sa may hipbone. *places a hand on her right hip* Small plain font. Di kita unless naka-bikini. *kilay language* Siyempre ako unang makakakita.

M: Siyempre. *kilay language* Pwede. Di naman siguro masyado masakit diyan. May iba ka pa bang naiisip, Love?

R: Meron pa. LOVED. Cursive. Dito sa may ribcage just under the left boob. Malapit sa puso.

M: *gasps as R traces a finger along her bra's bottom* Uhm...

R: *grins mischievously* Yes? Do you like it? Ganda nun di ba?

M: Yes. Maganda. But you're forgetting na madaming tao dito. *laughs as R quickly pulls his hand away and looks around*

R: *blushes, ears turn bright red* Pero maganda dun di ba?

M: Oo. Maganda. Parang gusto ko yun.

R: Sige. Pag yun ang maisipan mong ipalagay, sasama ako tsaka dapat babae ang gagawa. Kasi... Alam mo na.

M: Alam ko na. *giggles*

R: May isa pa pala akong naisip pero kailangan ko munang mag-aral mag-tattoo. Kasi dun ko ilalagay sa ako lang ang pwedeng humawak. At ang ilalagay ko MINE. *smirks, kilay language*

M: Hala siya. *giggles* 💛🍃💛