Poyraz Karayel

14. Bölüm

((Poyraz ve Ayşegül çekilir ve Poyraz Ayşegülün saçlarını okşar))
((Zülfikar içere girer))
((Poyraz Zülfikar'a bakar))
P: usta insan bi kapıyı çağlır dimi ya çocuğun dikkatini alsaydın
Z: yatıyor ki
P: ama ya yatmamış olsaydı Zülfo
Z: pardon dedem, baba seni çağrıyor
P: tamam Zülüf geliyorum
Z: tamam
((Zülfikar aşaya iner))
((Poyraz Sinan'ı önce yanaktan sonra anlından sonra başından sonra boynundan sonra ellerinden sonra tekrar yanaktan öper))
P: geliyor musun aşaya
A: evet
((Poyraz ve Ayşegül odadan çıkar))
((Poyraz ışığı kapatır sonra kapıyı kapatır ama bir aralık açık tutar yani tam kapanmamış))
((Poyraz ve Ayşegül aşağı iner))
P: efendim baba?
B: bi gel odama çocuklar sizde
((Baba Poyraz Sado Zülfo Taş Kafa ve Sefer baba'nın odasına çıkar))
((Kızlar yani Ayşegül Sema Songül ve Despina koltukta oturur))
D: yattı mı Sinan
A: evet uyudu
((Ümran içere girer))
Ü: Ayşegül hanım size bir şey geldi
((paketi verir))
A: Allah Allah ne ki bu
Ü: bilmem ki bakmadım
((Herkes Ayşegül ile bakar pakete))
((Ümran gider))
((Ayşegül açar ve herkes Ayşegül ile beraber içine bakar))
A&S&D&So: AAAAAĞĞĞĞ!!!!!!!
((Yukardakiler bunu duyar))
((Poyraz hemen aşaya koşar))
((diğerleri de aşaya koşar))
((Ayşegül yerde kusmak üzere ama kusmuyor tabiki ama çok kötü))
((Poyraz hemen Ayşegül'e koşar))
P: Ayşegül iyi mısın Ayşegül
B: noldu?!
((Sema kutuya bakar))
((Bahri de bakar sonra Poyraz da bakar))
P: Ayşegül o kutuda ne var
((bahri bakar ve pis bir surat ifadesi yapar başka bir yere bakar))
((Poyraz kalkar))
A: Poyraz bakma bakma Poyraz
S: Poyraz bakma
((Poyraz bakar))
((Kendini yere ata ve kalakalmış, çok kötü oldu Poyraz))
((Kutun içinde İsmail Karayel'ın keli yani "babasının" keli))
B: bunu götürün burdan
((Dışarda silah sesi duyarlar))
((Poyraz tam kalkıp dışara çıkayım derken bahri onu tutar))
B: Poyraz sen gitme ya vururlarsan
((Dışardan ses geliyor:
Sinan: Babaaağğğ!!!))
((Poyraz Zülfikar'ın belinden silahı alır ve dışara koşar))
((Büsürü adamlar var hepsini tek tek bacaktan vurup silahları onlardan uzaklaştırır ve Sinan'a koşar))
((Bir adam Sinan'ı tutar ve silahı kafasına doğrulur))
P: burdan sağ çıkamazsın!
A: ben burdan sağ çıkamazsam bu çocuk da burda sağ çıkamaz
((Poyraz biraz yaklaşır))
((Sinan korkarak babasına bakar))
P: oğlum korkma bana bak bi korkma tamam mı
((Adam silahı Poyraz'a doğrular))
P: korkma tamam mı Sinan
((Poyraz Silahı adamın elinden atar sonra adamı tutar))
P: oğlum kaç!
((Sinan Ayşegül'e koşar))
((Poyraz adam'a yumruklar atar))
((Sefer ve Zülfikar Poyraz'ı tutar ama zor tutuyorlar Poyraz hâla dövüyordur))
((Bahri'den 2 tane adam adam'ı yerden alır))
Adamlar: bununla ne yapalım Poyraz bey
P: aşağı götürün benim işim daha bitmedi onunla
((Poyraz çok sinirlidir))
P: siz onun yanında ayrılmayacaksınız! Eğer bidaha oğluma dokunursa cezasını çekersiniz!
Adamlar: peki
((Adamlar adamı aşaya götürürler))
((Poyraz Sinan'a koşar))
((Kucağına kaldırır))
P:oğlum iyi mısın
S: çok korktum baba
P: korkmana gerek yok oğlum ben senin yanında olduğum süre sana hiç kimse hiç bir şey yapamaz
((Ayşegül Poyraz ve Sinan sarılır))
B: hiç kimse bu evden çıkamaz anlaşıldı mı
P: tamam baba
Herkes (sinan ve tabi Poyraz hariç): tamam baba
P: Ayşegül sen git yat dinlen tamam mı
A: sen?
P: biz Sinan'la müştemilatta uyarız
A: yok olmaz Sinan rahat uymaz
P: ama sende uyarsa benim içim rahat olmaz Ayşegül bende yatıcak çocuk o kadar
A: peki
((Ayşegül Sinan'ı yanaktan öper))
((Adam Zülfikar'ın yanına gider))
((Zülfikar'a fısıldar: abi oralarda da adamlar var))
((Poyraz bunu duymuştur))
((Zülfikar bakar oralara))
((Zülfikar geri fısıldar: tamam biz hal ederiz))
((Adam geri fısıldar: peki))
((Adam gider))
P: ya Ayşegül al sen bi şunu
((Ayşegül Sinan'ı alır))
((Sinan çoktan uya dalmıştır))
P: Zülfikar sen bi o silahı versene bana
Z: Allah Allah ya napıcan
P: ver dedim
((Poyraz silahı alır))
P: Ayşegül siz bi içere girin Sinan'la
A: napıcan Poyraz!
((Poyraz acayıp sinirlidir))
P: hadi girin Ayşegül
((Adam kapının önünde dolaşmaya başlar))
P: yuhhh ya bi de burda dolaşsaydın arkadaşım! Kapının önüne kadar gelmişler ya
((Poyraz oraya koşar))
((adama bi yumruk atar))
((Dövüşürler))
((Poyraz onun üstüne çıkar ve yumruk atar))
P: oğluma dokunmicaksınız!!
((Silahı ona doğrular))
P: yoksa bunun cezasını çekersiniz çok kanlı bi şekilde çekersiniz anladın mı!
A: anladım
P: şimdi defolun gidin!
A: tamam
((Poyraz Bahri'nin adamlara bakar))
P: eyer bunlardan birisi gelirse direk sıkkın kafaya
Adam: peki
((Adam gider))
((Poyraz kalkar))
((Ayşegül'e bakar))
((Ayşegül ona bi ters bakar sonra içere gider))
((Poyraz bakar sonra o da içere koşar))
((Ayşegül yukara Sinan'ı yatağasına koyar))
((Poyraz içere girer))
P: Ayşegül
A: ne var?!
P: noldu birden?
A: birden mı? Sen babamın damatı bile olmadan burda adamlara emir vakfi yapıyorsun Poyraz
P: ne var bundan?
A: yap Poyraz yap ama mesela Sinan'ı okula götürür musun ya da bunu alır mısın şunu bi hal edermi mısın, ama sen resmen onlara git adamları öldür diyorsun hem babamın damatı olduktan sonra bile kimseden böyle bir şey isteyemezsin
P: ne diyim Ayşegül bidaha geldiklerinde sarıl mı diyim
A: bir şey deme Poyraz!
P: nasıl bişey demim?!
A: sen adamlara git öldür diyorsun farkında mısın
P: evet farkındayım
A: pişman da değilsin
P: değilim Ayşegül!
((Ayşegül Poyraz'a ters bakar))
P: bana katilmışım gibi bakamazsın Ayşegül!
A: sen hangi ara böyle oldun Poyraz ya
P: Sinan az kalsın kaçırıldından beri Ayşegül
A: adamlar geri geldinde napıcaksın?
P: bi zat kendim sıkarım kafalarına
A: iyi
((Ayşegül sırtını döner Poyraz'a))
P: ya o benim oğlum! Farkında mısın değil mısın bilmiyorum ama o benim oğlum! Hiç kimse ona dokunmasına müsait etmem ben!
((Ayşegül'den tepki yok))
((Poyraz odadan çıkar kapıyı çarpar ve aşaya gider))
((Ayşegül oturur))
P: baba ben müsaitinizi isteyim
B: nereye?
P: eve