Poyraz Karayel

15. Bölüm

B: ya Adil sana bişey yaparsa
P: benim hiç kimseden korkun yok baba merak etme bişey olmicak
Sef: korkmuyorsan niye demin o adama saldırdın Poyraz
((Poyraz Sefer'e bakar))
P: çünkü benim bir oğlum bar abi ve hiç kimse ona dokunamaz hiç kimse
B: Poyraz demin kavga ettiniz biliyorum duyduk ama sende alttan al Ayşegül sebin bebeğini taşıyor
((Poyraz yukara bakar))
P: haklısın baba ama nolur bari şimdi güdim sonra geri gelirim
B: tamma hadi git
((Poyraz kapıya gider))
((Zülfikar yanına gider))
Z: nereye?
P: gidicem
((Baba e Sefer onların konuşmasını duyar))
Z: Ayşegül hanımı bırakıp
P: ya sana ne ya sana noluyor?
Z: he korktun kaçıyorsun dimi yaparken iyidi ama
P: abuk sabuk konuşma ağzını topla yoksa ben toplarım ağzını hem neyden korkuyormuşum?
Z: bir çocuğun olucak yani baba olucaksın ve büsürü sorumluklar alıcaksın üstüne işte sende ondan korkuyorsun
P: bismillahih rahmani rahim, Zülfo hatırlatim benim zaten bir oğlum var yani zaten babayım yani zaten sorumluklarım var benim
Z: ama o bebek değil
P: Zülfikar sence Sinan doğdunda hemen 6 mıydı o da bebek oldu boş boş konuşma hem o bebekten beter o hasta
Z: niye gidiyorsun o zaman madem oğlunu ve çocuğunun annesini bırakıp
P: tamam Zülfo sus sus gitmiyorum mutlu oldun mı
Z: oldum
((Poyraz bi dışara çıkar nefes almak için, bahçe'ye yani))
((20 dk oturup nefes alır))
((İçere girer))
((Aşaya gider o adam'ın yanına))
((Baba falan da orda))
P: baba bırakın adamı gitsin nolur
B: niye?
P: 2 nedenim var 1incisi ya kaçıp oğluma ya da Ayşegül'e zarar berirse be biz Ayşegül'le bunun yüzünden kavga ettik bırakın gitsin adam ya da başka bir ywre götürdünler ama burda olmasın ben artık böyle işlere karışmak istemiyorum baba hem burda olduğu sürece bizim Ayşegül'le aramızı bozucak gibi geliyor bana
B: peki, emin mısın
((Poyraz adama 3 sert yumruk atar))
P: evet şisi oldu eminim baba
B: peki
((Poyraz yukara çıkar))
((Sinan mışıl mışıl uyuyordur Ayşegül de odadaki koltuka oturuyordur))
((Poyraz yavaşca içere girer ve birden koltuğa atlar ve oturur))
((Elini Ayşegülün omuzuna koyar))
P: Ayşegül ya kusura bakma ama biri ya Sinan'a ya da sana dokunmaya kalkarsa gözüm kararıyor naptımı bilmiyorum o an
Affeder mısın gerizekalı sevgilini
A: düşünmem lazım
P: ya Ayşegül ben senin için oğlumu kaçıran adamı salladım
A: valla mı? Cidden mı?
P: valla tabi Ayşegül, ben sana ne zaman yalan söyledim
((Ayşegül Poyraz'a bakar))
P: tamam tamam bazen söylemiş olabilirim ama bu valla gerçek istersen git sor
((Sarılırlar))
P: bağırdım için ayrıca özür dilerim Ayşegül, sinirlerim acayıp bozuk canım da sıkkın
A: hâla m?
P: hı hı
A: benim yapabilecem bişey var mı?
P: deneye bilirsin😏
((Ayşegül gülerek Poyraz'a bakar))
((Bakışırlar))
((Öpüşürler))
((Çok fena öpüşürler😚😂))
((10 dk öpüşürler sonra Poyraz Ayşegülün kucağında uzanır))
((Poyraz Sinan'a bakar))
P: uyanmadı iyi bari
((Ayşegül Sinan'a bakar))
A: yerim ben onu
((Poyraz gülerek Ayşegül'e bakar sonra oturur ve Ayşegül'ü yanaktan öper))
P: neyse ben gidim artık
A: tamam
P: bişey olursa direk bana geliyorsun
A: tamam Poyraz
((Poyraz Ayşegül'e buse kondurur))
P: seni çok seviyorum Ayşegül çok hemde çok
A: bende seni çok seviyorum
P: hımm, ne kadar çok?
A: baya
((İkisi gülerek birbirine bakar sonra gene öpüşürler))
P: şimdi gerçekten kaçtım ben bir şey oldunda hemen beni arıyorsun eğer biri gelirse çok yüksek sesle çığlık atıyorsun ben duyarım uymicam ben
A: niye?
P: nasıl uyim Ayşegül ya gerçekten gelip oğluma bişey yapsalar sana bişey yapsalar
A: güvenlik bar
P: her sizin güvenliğinize de maşallah her lazım oldu vakitler yok bunlar, ne iş?
((Ayşegül güler))
P: neyse yarın görüşürüz
((Ayşegül'ü yanaktan öper))
((Sinan'ı anlından öper))
((Oda'dan çıkar))
((Poyraz Meltemi arar))
((Meltem açar))
P: alı Meltem nerdesin?
M: evde abi
((Poyraz aşaya iner))
P: Zülfo
((Zülfikar gelir))
Z: efendim?
P: sen Meltem'in evine gider mısın ona biley olmasın
Z: sen?
P: benim oğlum burda Zülfo Ayşegül de burda
Z: tamam giderim
P: sağol, Melte dikkatlı ol Zülfikar sana geliyor kendine diilkat et tamam mı
M: tamam abi, abi
P: hı
M: neşet nerde?
P: ben nerden bilim Meltem adamın kankasımıyım
M: kardeşisin
P: sende hem sen sattın beni galiba
M: tabiki hayır da ya Adil ona bişey yaparsa
P: Adil ona bişey yapmaz kendi elleriyle büyütü adamı o sadece çocuklara zarar verebiliyor
M: Sinan nasıl iyi mı
P: bugün az kalsın kaçırılıyordu
M: NEEĞĞĞĞ?!!! Ş şimdi nasıl
P: yani oğlanın bir maşallahası var anlatamam kafasına silah dayadılar sonra ben bişeyler yapıp kurtardım Ayşegülün kucağana gitti hemen uya daldı çocuk sanli bişey yokmuş gibi
((Meltem güler))
P: neyse neyse ben kapatıyorum Zülfikar sana geliyor
M: tamam tamam kapat
((Poyraz kapatır))
P: hadi Zülfikar
Z: görüşürüz
P: görüşürüz ve sağol
Z: önemli değil
((Gider))
((Sadrettin Sefer ve Taş Kafa oturma odasında oturuyordur))
((Poyraz yanlarına gider ve oturur))
P: napıyorsunuz gençler
Sa: hiç oturuyoruz, Ayşegül'le barıştın mı
P: çok güzel barıştık harika barıştık
Se: barışmadınız mı?
P: ee barıştık işte
Sa: ya Poyraz
P: hı?
Sa: müsaiten olursa
((Poyraz garip bakar))
P: ne istiyorsun
Sa: bi Sinan'a bakmak istiyorum sıkıntı değilse
P: tabi tabi git ama uyandırma
Sa: sağol
((Yukara çıkar))
Se: kendi oğlunu bile bu kadar sevmiyor ya
P: dimi (güler)
((Sadrettin kapıyı tıklar))
A: o kim?
Sa: benim Sadrettin
A: gel
((Sadrettin içere girer))
A: noldu abi?
Sa: bi Sinan'a bakıcaktım
A: hımm tamam ben bi aşaya inicem o zaman
Sa: tamam
((Ayşegül dışara çıkar kapıyı kapatır ve aşaya iner))
((Sadrettin Sinan'ın yanına gider))
((Saçlarını okşar))
((Sinan gözlerini açar))
Sa: Sinan
S: Sadrettin abi? Kötü bişey mı oldu
Sa: yok be kara kartalım ne olucak, sen iyi mısın
S: iyim, Sadrettin abi
Sa: efendim
S: ben önce gerçekten uyumuştum
Sa: ee
S: sonra babam gittikten sonra uyanmışım ve uyku takliti yapıyorum
Sa: eee?
S: ya ben sıkıldım oyun oynarmıyız bahçede
Sa: gel kereta gel
((Sinan'ı kucağana alır))
((Aşaya iner))
P: ya Sado ya uyandırma demedim mı ben?
Sa: uymuyordu ki taklit yapıyordu kereta
((Sinan güler))
((Ayşegül ve Poyraz birbirine bakar))
P: uhh hiç mı uymadın oğlum
S: uyudum
P: ne zaman uyandın?
S: sen iyi uyanmadı falan diyordun ben o zaman uyandım sonra uymuş gibi yaptım
((Poyraz kalkar))
P: öyle mı...
((Sinan'a gider ve kucağana alır))
((Sürekli hava'ya kaldırıp tutar))
((Sonra kucağında tutar ve gıdından öper))
P: canım oğlum
((Yanaktan Öper Sinan'ı))
P: sen niye geldin peki?
S: bahçede oynicam
((Poyraz Ayşegül'e bakar))
P: tam benim oğlum işte, onca şey yaşadık ama korkmuyoruz dimi oğlum
((Sinan güler))
S: e herhalde baba yani, sende bizi ne sandın?
((Herkes güler))
P: ama oğlum akşam akşam da olmaz yani hasta olursun
S: ben zaten hastayım baba daha ne kadar hasta olucam
((Poyraz bu lafına üzülür))
S: tamam baba üzülme ya, neyse ben gidip yatayım o zaman, okul var yarın
P: hadi git bakalım
((Gıdından öper Sinanı))
((İndirir))
((Sinan yukarıya koşar ve odaya girer))
((10 dk sonra Sinan aşaya koşar))
P: oğlum noldu daha demin çıktın yukarıya
((Bahri de iner))
S: baba, dışarda adamlar var
P: güvenlik onlar oğlum güvenlik
S: yok onlar değil, başka adamlar bi de bir yaşlı dede
((Poyraz kalkar))
P: yaşlı bir dede?
A: nasıl bir adamdı o Sinanım?
S: yaşlı işte, saçı yok bi de kafasında bir yara var gibiydi
((Poyraz güler))
P: bu adam ölmek istiyor galiba ya
A: Poyraz
P: bir şey yapmiyacam merak etme
A: tamam
P: siz içerde kalın, oğlum bak biz bi dışarıya çıkıcaz bakıcaz ne istiyor diye, sen burda Ayşegül ablanda kal, buralar de sana emanet tamam mı?
S: anlaştık baba, hiç kimse gelemez buraya burası bende
((Poyraz güler sonra Sinan'ın yanaklarını okşar))
P: hadi bakalım ((güler)) Ayşegül ablan sana emanet ha
S: tamam
((Poyraz Sinanı yanaktan öper sonra Ayşegül'e gülerek bakar))
((Dışarıya çıkarlar))
((Poyraz ve Bahri Baba falan Adil'in karşısına çıkar))
((Tabi Adil de adamlarla geldi))
P: ne işin var burda?
A: Sinan'ı almaya geldim