18. Bölüm

307 10 28
                                    

A: memnun oldum bende Ayşegül
((Ellini sıkar))
Ç: bende memnun oldum
((Ve ellini geri çeker))
Ç: yapabiliyor musunuz bu kayma işini?
A: hiç yapamıyorum (güler) ama öğreniyorum işte
Ç: yardıma lazım olursa bana gelebilirsiniz
A: gerek yok teşekkürler 😊
N: Çınar oğlum hadi gel de bi yardım et
Ç: pardon gitmem gerekiyor, annemle uzun zamandır baş başa vakit geçirmedim için kızdı birazcık bana bende onu buraya getirdim işte gönlünü alayım diye
A: iyi etmişsiniz, bekletmeyin isterseniz
Ç: aynen şey uhh adınız Ayşegüldü dimi
A: evet
Ç: soyadınız? Benimki Sayguner
A: Çilingir ve ya Umman
Ç: ve ya?
A: biri rahmetli annemin soyadı diğeri de babamın
Ç: ha, başınız sağolsun
A: sağolun
Ç: şey siz hangisini kullanıyorsunuz soyadı yani?
A: önce Ummandı sonra Çilingir oldum sonra tekrar Umman oldum yani anlayacanız şu an Umman kullanıyorum
Ç: hmm, neyse ben annemi bekletmeyim tanıştıma memnun oldum tekrardan
A: teşekkürler bende memnun oldum
((Çınar gider))
P: neyse Emre ben bi Ayşegül'e bakayım
E: Ayşegül?
P: yanımda bir kadın vardı ya o
E: ha, sevgilin mi? 😏
P: hıı
E: vayy kardeşime bak sen be, güzel kızmış ama hakkaten
P: o gözlerine oyarım Emre, yavaş ya yavaş
E: neyse bekletme sevgilini hadi
P: bekletmeyim dimi zaten bensiz çıkamıyor daha ilk defa geliyor şimdi sıkılıyordur
((Sinan Poyraz'ı arar))
((Poyraz telefona bakar ve açar))
P: efendim?
S: baba hani biz ödev yapıcaktık?
P: şu an işim var benim ama kapatıyorum sonra yaparız tamam
S: ya baba dur kapatma, sen söyleyeceksin ben yazıcam
P: ama gerçekten zamanım yok valla, bak sonra işim bittinde yaparız tamam mi
S: ya dur baba ya, Ayşegül ablaya gelirken her şeyi yapıyorsun bana gelirken zamanım yok
P: oofff, oğlum ya daha dün altına sıçmıyor muydun sen korkundan bugün ne ödevi bu?
S: ee baba hem diyorsun ben varım korkma hem bunu diyorsun yani bi söyle hangisini yapayım ya, 5 soru sadece gerisini yaparız evde nolur
P: korkma sen korkma, albay amcana sor oğlum İsa abine sor, o da aynı dersleri yapmış hatta yapalı çok da olmuyor benimki oluyor hadi oğlum
Kapatıyorum, öptüm 😘
S: off baba peki eve geldinde baba - oğul takılırız ama tamam mı?
P: tamam oğlum söz, eve geldimde sadece sen ve ben, baba - oğul tamam?
((Emre şaşkınlıkla Poyraz'a bakar))
S: tamam hadi görüşürüz
P: görüşürüz
((Poyraz kapatır))
E: oha bi de bir oğlun mu var?
P: evet, dur
((Poyraz Sinan'ın fotoğrafını gösterir))
P: oğlum bu işte, Sinan
E: hay maşallah ne kadar da yakışıklı ve tatlı
P: teşekkürler
E: oha ya dur siz Ayşegül ile kaç sene tanışıyorsunuz ki, kaç yaşında bu çocuk 4, 5 ya da dur 6 mı hiç 6 ya benzemiyor am ödev dedin
P: 6 evet, yemiyor da ondan ve Sinan Ayşegül'den değil, eski karımdan
E: oha bi de eski karın mı var Sinan ve Ayşegül'ün araları nasıl peki?
P: süper anne - oğul gibiler işte hatta Ayşegül Sinan'ın annesinden daha da iyi oldu Sinan'a, neyse bi gidip bakayım ben Ayşegül'e
((Poyraz buzun üzerine çıkar))
((Emre de çıkar😂))
((Poyraz Ayşegül'ü görür buzda, gene duvara tutunuyor, ellini de ağzının önüne koymuş, midesi bulanıyor))
((Poyraz bunu da görür ve hemen Ayşegül'ün yanına kayar))
((Emre de))
P: Ayşegül iyi misin? Su, su ister misin?
E: ben getireyim mi su size yenge? Hasta mi oldunuz?
P: yenge ne be
A: suya gerek yok teşekkürler geçer
P: eve mi gidelim Ayşegül? Başın dönüyor mu?
A: dönmüyor Poyraz tamam iyiyim
P: emin misin?
A: eminim tabi
((Çınar Ayşegül'e bakar ve Poyraz ve Emre'yı de orda görür))
P: ben emin değilim ama hadi gel bak hem burası çok soğuk ben bunu düşünemedim, bebeğe zarar gelir belki
A: gelmez gelmez üstümde sıcak bir ceket var, bana soğuk gelmiyor da ben otursam iyi olur
E: bebek mi? Bebeğiniz mi oluyor? Tebrik ederim ya
P: teşekkür ederiz, Ayşegül gel gir koluma oturalım banklarda gel
((Çınar iç ses:
Noluyor ya kim bunlar, rahatsız mı ediyorlar))
((Poyraz Ayşegül'e kolunu açar))
((Ayşegül Poyraz'ın koluna girer ve beraber banklara giderler))
((Ayşegül oturur))
P: sana su falan alayım mı sevgilim?
A: gerek yok sen git kay tamam ben burda bi oturayım
P: ben seni yalnız bırakmam ama
A: Poyraz git sen, valla iyiyim, hem sen burda durursan ben kendimi daha kötü hissederim ki git eğlen, arkadaşınla kayarsın
P: tamam gelmek istedinde çağır tamam mı
A: tamam
((Poyraz buzun üzerine çıkar))
((Emre'ye gider))
E: noldu?
P: git sen eğlen arkadaşınla diyor yoksa daha kötü oluyormuş, geldim işte ama içim rahat değil be
E: e git
P: gitsem daha da kötü olurmuş
E: e eğlen
P: e tamam
E: e hadi o zaman
P: şu e'leri şey yapsak mi, söylemesek artık ha
E: e tamam
P: Emre... !
E: tamam tamam (güler)
((Ayşegül Poyraz'a bakar))
((Sinan Poyraz'ı arar))
((Poyraz telefonuna bakar))
((Poyraz açar))
P: efendim oğlum
İ: yok Sinan değil Poyraz abi benim İsa yani
P: a sağol ya bende diyordum bu ses kimin acaba
((İsa güler))
P: bi dakka sen niye Sinan'ın telefonuyla arıyorsun, bir şey mi oldu ona?! Noldu Sinan'a
((Kendisi çok endişeli görünüyor Ayşegül de bunu görür))
P: noldu bayıldı mı? Yoksa kaçırıldı mı? Vurdular mı?!
İ: yok bir şey olmadı ya
P: ödümü koparttın İsa be
((Endişeli görünmüyor artık Ayşegül bunu da görür))
İ: ya yok şey ben arasaydım açmazdın belki diye Sinan kendi telefonunu verdi, ya abi ya sonra senle bi ödev patlatalım mı?
P: ödev yapa yapa ben patladım be İsa be
İ: hadi be abi
P: off tamam tamam eve geldimde senin ödevini de Sinankininle de ilgilenirim tamam yardım edecem ama eve geldimde
İ: tamam abi
P: oğlum annen eve geldi mi?
İ: evet evet geldi taşkafa abi bıraktı onu
P: hımm tamam e o zaman Sinan size emanet tamam, ben yokum şu an o yüzden şimdilik koruma görevini sana devrediyorum
İ: tamam Poyraz abi sen hiç merak etme
P: aferin abicim, hadi kapattım ben İsa
İ: ha dur
P: hı?
((İsa telefonu Sinan'a verir))
S: baba
P: oğlum
S: ben Ömer amcamı özledim
P: eee?
S: ya baba ya Ömer amca diyorum özledim diyorum senin kardeşindi hani beni götürsene
P: oğlum, benim işim var şimdi hem Ömer amcan da şirkettedir şimdi
S: e iyi işte bende oraya gideyim
P: adamın işi var gücü var
S: ya hani siz kardeştiniz hani ben onun yeğeniydim bu ne biçim kardeşlik
P: tamam oğlum tamam ben Ömer amcanı arayacam sen yeter ki söylenme tamam mı oğlum
S: tamam, bekliyorum
P: tamam kapatıyorum
((Poyraz kapatır))
((Poyraz Ömer'i arar))
((Ömer açar))
Ö: efendim kardeşim
P: Ömer sen şu an nerdesin?
Ö: şirkette, niye ki?
P: Sinan seni özlemiş de senin yanına gelmek istiyormuş
Ö: gelsin tabi paşam, severiz biraz paşayı
P: e tamam gönderiyorum onu o zaman
Ö: tamam bekliyorum paşamı
P: şey Ömer yalnız çok dikkat edin ha koru çocuğu tamam
Ö: merak etme Poyraz, o benim yeğenim ya yeğenim
P: biliyorum da yani durumlar birazcık karışık
Ö: niye? Naptın gene?
P: ya ben sana bi ara uzun uzun anlatırım ne, zaten çok da oldu görüşmeyeli şu belalar yüzünden
Ö: aynen neyse anlatırsın sen, Sinan'ı bekliyorum
P: tamam görüşürüz
Ö: görüşürüz
((Poyraz kapatır))
((Poyraz Sinan'ı arar))
((Sinan açar))
P: oğlum hazırlan ben size bir adam yollayacam ordan seni alıp Ömer amcana götürücek tamam mı?
S: olleeeyyyy!!!
P: hadi kapatıyorum canım oğlum
S: görüşürüz
((Poyraz kapatır))
((Poyraz Bahri baba'yı arar))
((Bahri açar))
P: baba senden bir adamı ödünç alabilir miyim?
B: nasıl bir sdam
P: şoför
B: ha tamam tabi, nereye yollayım?
P: benim eve yollayın Sinan'ı alıp bir şirkete götürmesi lazım
B: tamam oğlum sen adresi at o şirketin bana ben adama söylerim
P: tamam baba, görüşürüz
((Bahri kapatır))
((Poyraz şirkettin adresini mesajla yollar))
P: ne kadar da uğraştırdı çocuk
E: baba mı? Senin baban yoktu hani?
P: yok konuştum adam Ayşegül'ün babası aslında ama benimde babam
E: vay kayınbaba ile ara iyi yani ha
P: ben sana bu kadarısını söyleyim Ayşegül ve babası küstü ama ben onu çok seviyorum yani Ayşegül babasına küsttü uzun bir süre yıllar yani, bende o babayı çok seviyorum ve onunla zaten ayrı tanıştık biz onla tanışırken Ayşegül'ü tanıyordum ama sevgili değildik babası da Ayşegül ie tanıştımı bilmiyordu zaten bende onların baba - kız olduklarını bilmiyordum Ayşegül de babasında çalıştımı bilmiyordu, beni oğlu gibi sevmişti sonra bi aralar sevmiyordu kızıyla sevgili olduğumu öğrendinde ama şimdi gene oğlu gibi seviyor bende onu ilk günden beri babam olarak gördü ama işte küstü Ayşegül babasına ben onları barıştırdım o kada, konudan da tamamen çıkmıştım demin
((İkisi de güler))
E: hay maşallah
((Ayşegül Poyraz'ın eğlendiğini görür ve kendisi çok mutlu olur, gülümser))
E: e buzun üzerine neler yapabiliyorsun bi göster bakalım marifetlerini Poyraz bey
P: ya o kadar da değil napayım şimdi
((Biraz kayar ama çok hızlı))
((Ayşegül hayranlıkla izler))
((Çınar da Poyraz'a bakıyordur))
((Poyraz Emre'ye geri döner))
((Çok güzel bir şekilde durur))
E: bir şey yapamıyormuş
P: ne yapayım şimdi dedim hiç bir şey yapamıyorum demedim
E: yani
~ Sinan ~
((Ömer'in şirketine gidiyorlar yani yolda))
S: e siz ne iş yapıyorsunuz?
Ş: şöförüm ben
S: ha doğru... başka? Ne yapmayı seversiniz
Ş: hiç, çalışıyorum işte
S: yani abi kusura bakma ama sizin de çok sıkıcı bir hayatınız varmış ha
((Şoför güler))
((Bir kaç dakka sonra varırlar))
((Sinan içere girer))
((Resepsiyona gider))
N: a sen kayboldun mu çocuk
((Derya gelir))
D: a çocuk bana baksana bi
((Sinan bakar))
D: bak burası oyun park falan değil çıkış aşağıda git sen Ömer bey görmeden
S: niye?
D: ya bak şimdi bizim patron çok sinirli çok da gıcık seni burda görmesin hadi
((Ömer gelir, Derya görmez çünkü Ömer onun arkasında Nazlıcan ve Sinan görüyor ama Ömer'i))
D: hayatını kurtarıyorum şimdi hadi
N: Derya..
D: arkamda dimi
((Sinan başıyla evet der))
((Derya arkasına bakar))
D: Ömer bey
Ö: Derya...
((Sinan güler))
Ö: noldu? Komik mi bu şimdi
((Sinan durur))
S: yok (gene gülmeye başlar) ya aslında biraz hatta çok komik
Ö: Allah Allah
((Ömer Sinan'a gülümser))
Ö: gel bakayım buraya
((Derya çekilir))
((Ömer diz çöker))
((Sinan Ömer'in yanına gider ve sarılır))
((Ömer de geri sarılır))
Ö: bi senin şu kokunu da böyle (içine çeker) içimize çekelim... evet ve güne şimdi başladım
((Sinan gülümser))
((İkisi de çekilir))
((Büyük Sinan gelir))
BS: Öme... vay! Sinanım gelmiş, paşam gelmiş
S: Sinan amca
((Sinan ve Sinan sarılır😂😂))
((İkisi de çekilir))
BS: hayırsız Ömer hiç getirme zaten şu çocuğu buraya
((Nazlıcan ve Derya şaşkınlıkla izler))
Ö: burda işte çocuk hem ben niye alıyorum git kendin al ya
((Poyraz Ömer'i arar))
((Ömer kalkar))
((Açar))
Ö: efendim kardeşim
P: Sinan orda mi?
Ö: evet
P: napıyor? Sıkılmıyor dimi
Ö: yok yok, her şey yolunda
P: ha tamam
BS: Poyraz mi?
Ö: hıı
BS: versene bi abi
Ö: al
((Büyük Sinan'a verir))
BS: Poyraz, çok oldu görüşmeyeli ya
P: sorma ya, o arada Sinan az kalsın kaçırıldı ölümlerden dönüldüğü ohooo, sende bi halimizi bi hatırımızı sorma
BS: oha neler olmuş? bulaşalım yakın bir zamanda sen ben Ömer
P: aynen yapalım öyle bir şey
BS: neyse benim işim var ben kaçtım Ömer'e veriyorum
P: görüşürüz
((Sinan Ömere verir ve gider))
Ö: e siz nerdesiniz?
P: önemli işimiz var
Ö: neymiş?
P: Ayşegül ile buzpantene ye geldik
Ö: çok önemliymiş hakkaten, hangisi? Her zamanki gittin mi
P: hıı
Ö: ha tamam neyse benim işim bitti sayılır ben yeğenimi birazcık şirketi gezdireyim
S: aslan Ömer amcam benim be!
((Poyraz da duydu bunu))
((Ömer de Poyraz da güler))
Ö: neyse görüşürüz
((Kapatır))
Ö: Sinanım
S: Ömer amcam?
Ö: buz pantene gitmeye ne dersin?
S: oluurrr
Ö: hadi bakalım
S: Defne abla?
Ö: o da gelir
((Bi kaç dakka sonra Ömer Defne ve Sinan giderler))
P: ee ne yapalım biz?
((Poyraz Ayşegül'e bakar))
((Ve gene Emre'ye bakar))
((Ayşegül buzun üzerine çıkar))
((Duvara tutunur))
((Sinan, Ömer ve Defne varırlar))
((Lazım olan her şeyi alıp girerler))
((Sinan buz paten ayakkabı giyer))
((Hemen buzun üzerine çıkar))
((Ömer ve Defne daha giymediler))
((Sinan biraz döner öyle))
((Emre Sinan'a bakar))
E: a şu çocuk tıpkı seninkine benziyor ha
((Poyraz da Emre'nin baktı yöne bakar))
P: tıpkısının aynısı lan, hatta Sinan lan o... ben yokum.
E: evet... şahane babasın gerçekten.
P: övmek gibi olmasın ama öyleyimdir evet😏
((Defne de buzun üzerine çıkar ve Ayşegül'ü görür, onun yanına gider))
D: Ayşegül?
A: Defne?
((Sinan öyle biraz kayar sonra totosunun üzerine düşer))
((Poyraz Sinan bakıyordur))
P: ahh o birazcık acıyacak gibi
((Ömer Sinan'ın yanına gider))
((Sinan kalkar))
Ö: iyi misin paşam
S: hı hı
A: sen napıyorsun burda Defne?
D: sen burda napıyorsan aynısı yapıyorum... kaymaya çalışıyorum işte
A: yani burda zaten başka ne yapılır ki
D: dimi
Ö: gel paşam gel
((Sinan'ı arkasından tutar ve Poyraz'a giderler))
((Çınar da Poyraz'ın yakınlarında kayıyor yani duyabiliyor konuşmaları))
P: hayy Ömer Allah senin... oğlummm naber ya
((Ömer güler))
S: baba?
P: oğlum?
S: vay be baba bensiz geldin buraya ha
P: oğlum burdasın işte şimdi... uzatma...
S: off tamam peki
P: aferin benim akıllı oğluma
((Sinan'ın anlını öper))
S: baba
P: efendim oğlum
S: şey... Sadrettin amca annemin başını belaya sokmaz dimi
P: nasıl?
S: yani dün olanlar belli, Sadrettin amcayı hedef alıp anneme bir şey yapmazlar dimi
P: yok oğlum ya, onlar birini hedef alıcaksa o da ya Bahri deden ya benim yani, Sadrettin'le pek işleri yok
S: emin misin?
P: tabiki oğlum ya
S: ama seni de hedef almasınlar, sen kime naptın ki... kendi halinde bir adamsın sen... kitap okumayı seven, şiirleri seven, oğlunu seven basit bir adamsın...
P: senin gözünde öyleyim oğlum ama onların gözünde öyle değilmişim demek
S: ama neden?
P: neden... bende bilmiyorum nedeni oğlum ama öyle işte
S: ama öyle olmasın işte, ben sana bir şey olucak diye çok korkuyorum baba
P: sen babanı tanımadın mı oğlum ya, bana kim ne yapabilir ki
S: ama ya bir gün biri bunu başarsa
((Çok üzgün bakıyor))
P: başaramazlar ki, ben sensiz yapabilir miyim hiç?
S: iyi de öldünde bunun bir önemi kalmaz ki artık
P: kalır, ben seni bırakmam ki oğlum be
S: söz mü?
P: ben ne zaman yalan söyledim?
S: her zaman
P: oğlum sana ne zaman söyledim
((Sinan gülümser))
((Poyraz'a sarılır poyraz da geri sarılır))
Ö: ya... ya bu ne ya... siz insanı ağlatırsınız be
((Poyraz ve Sinan güler))
((Sinan çekilir))
P: bak oğlum, bu Emre abin, Emre bu da benim oğlum, Sinan. Oğlum bu abi benim bir arkadaşım
S: memnun oldum Emre abi
E: bende çok memnun oldum Sinan
((Sinan ellini uzatır, Emre Sinan'ın ellini sıkar))
((İkisi de ellerini geri çekerler))
E: Poyraz ne diyor Sinan ya? Kim sana ne yapacak
P: anlatırım...
E: tamam
P: oğlum sen niye böyle konuşuyorsun bak biz buraya eğlenmeye geldik
S: yalnız ben senle gelmedim
P: tamam ama sonuçta eğlenmeye geldin dimi oğlum
S: yani
P: hadi eğlen, fazla yorulma ama, yoruldunda hemen söyle bana tamam mı
S: tamam baba ya ben iyiyim
((Sinan kayarak gider))
P: çoçuğu getiriyor ya...
Ö: fena mi oldu? Al sana oğlun, sen ne biçim bir baba olmuşsun be... çok değiştin be
P: abartma Ömer
((Çınar iç ses: adam babaymış ya çok şükür, belki Ayşegül'ü yardım ediyordu sadece yani adam evli, galiba...))
((Sinan Ayşegül ve Defne'ye gider))
((Çınar Sinan'a bakar))
((Çınar iç ses: hayır ya şu çocuğun annesi Ayşegül değildir dimi))
((Bu sefer de Ayşegül'ün yakınlarında kayar))
S: a ben sizi tanıyorum gibiyim
A: kime söylüyorsun?
S: sana, sen benim doktorumsun dimi
A: Sinan?
S: evet ya sensin, sen napıyorsun buralarda Ayşegül abla ya ne kadar oldu görüşmeyeli?
A: tatlım iyi misin?
S: evet iyiyim tabiki, şey bir şey sorucam
A: sor
S: bu hastalıktan ne zaman kurtulurum ben Ayşegül abla?
((Ayşegül üzülmüştür))
A: çok az kaldı Sinanım, çok az kaldı...
S: ne kadar az?
A: az işte, birazcık sık dişini tamam mı
S: ya artık sıkmıyorum dişimi! Zaten dişim ağrıyor
A: Sinan...
S: off ama çok sıkıldım ben bu durumdan
A: niye? Bak sevdin herkes etrafında dolanıyor, bence tadını çıkar
((Poyraz yanlarına gelir))
S: baba bak kiminle karşılaştım
P: Ayşegül ablanla
S: evet, doktorum Ayşegül abla, ne kadar oldu görüşmeyeli, hakkaten ha ben en son ne zaman hastaneye gittim?
((Çınar iç ses: ohh be çocuğun doktoruymuş))
A: bugün gene gideceksin ki
S: ooffff hatırlatmasaydım daha iyiydi be, aman gene seni görürüm konuşuruz, eğleniriz
P: oğlum? Sinan sen iyi misin? Totonun üzerine çok mu sert düştün?
S: düştümü nerden biliyorsun ki?
P: e gördüm, çok mu sert düştün?
S: yoo... Ayşegül abla
A: efendim Sinan?
S: benim kulaklarıma bi kaç iddialar geldi
A: nasıl iddialar?
S: hamileymişsin, kulislerde öyle konuşuluyor
P: kulis mi? ((Güler)) çok sert düştün galiba sen
S: haberler doğru mu?
A: yok ya ne doğrusu hepsi yalan hepsi
S: nasıl yani değil misin hamile
P: oğlum, canım oğlum... senin kafan gitti galiba gel biz bi oturalım mi ha?
S: ama baba şimdi Ayşegül abla hamile değil mi?
P: hamile hamile merak etme oğlum
D: oha, Ayşegül? Sen hamile misin?
A: evet
D: çok sevindim ya, tebrik ederim
((Ayşegül ve Defne sarılır))
((Çekilirler))
D: çok mutlu oldum valla, Poyraz tebrikler
P: teşekkür ederiz
D: valla bunu da Sinan'dan duydum ya... çok kırıldım, biz senle kardeş değil miydik?
A: kardeşiz de hangi ara söyleyim ki sana?
D: doğru
P: oğlum gel biz bi gidelim tamam mı onlar öyle kız kıza takılsınlar bizde senle baba - oğul takılalım
S: tamam
((Sinan kayarak gider))
A: yalnız Sinan hiç de fena değilmiş ha, benden iyi valla
P: o senden daha çok geldi buraya çünkü, hem kimin oğlu...
((Poyraz Sinan'ın yanına gider))
D: durumu nasıl?
A: kötü, gittikçe de daha da kötü oluyor, bizim önümüzde sanki çok iyiymiş gibi yapıyor
D: canım çocuk ya, niye onun başına geliyor böyle şeyler, sen nasılsın peki?
A: nasıl olayım? O benim oğlum ya, hasta... nasıl olmamı bekliyorsun ki Defne
((Poyraz Sinan'ı kucağına alır ve döndürür))
((Sinan güler))
((Ayşegül gülerek Sinan'a bakar))
((Poyraz Sinan'ı indirir))
P: hazır mısın oğlum?
S: hazırım
((Poyraz Sinan'ı kucağına alır ve öyle uçak gibi yani öyle kucağına alır öyle de çok hızlı bir şekilde kayar))
((Sinan güler))
((Ayşegül hâlâ onları izliyor))
D: peki Poyraz... o nasıl?
A: o herkesten berbat, Sinan onun herşeyisi ya... oğlu onun oğlu. Yakında güçlü duramayacak diye korkuyorum, gittikçe çöküyor
D: hadi be, hiç iyi değil yani duyduklarıma göre
A: söylediklerim az bile, sen bi de gör onu gör
D: ben iyiydi sanmıştım
A: o da Sinan gibi, oyun oynuyor önünümüzde bazen bende patlıyor yani benimleyken bazen tamamen çöktüğünü görüyorum, Sinan varken güçlü durmaya çalışıyor ama yakında onu da yapamayacak diye korkuyorum
D: onun yanında sen ol, bir şey olmaz
A: olur olur, onun yanında Sinan olsun o zaman bir şey olmaz, daha doğrusu oyun oynuyor onun yanında, öyle birbiriyle oynuyorlar, ama en azından Poyraz Sinan'ın yanında patlamıyor, hatta eğleniyor çocukla baksana
((Ayşegül Poyraz ve Sinan'a bakar))
((Çınar da Poyraz ve Sinan'a bakıyor))
((Poyraz Sinan'ı indirir ve ikisi de güler))
S: işte böyle kayılır be! Aslan babam benim!
P: çak! ✋️
((Çak verir babasına ✋️))
((Sinan az kalsın düşer Poyraz da onu tutar))
P: oğlum iyi misin, iyi misin oğlum?
S: iyiyim iyiyim başım döndü bir an ama iyiyim şimdi
P: gel oturalım mi biz banklarda?
S: olur
((Poyraz Sinan'ı kucağına alır ve banklara giderler))
((Poyraz Sinan'ı oturtur ve önünde çöker))
S: baba sen git ben birazcık oturayım burda, sen Ayşegül ablayla eğlen hadi
P: ya siz de öyle anne - oğul ne meraklısınız beni göndermeye ya
S: Ayşegül ablanın da mı başı dönmüştü?
P: hımm, vay hemen de kimden bahsettiğimi biliyor, canım oğlum benim
((Yanaklarından öper Sinan'ı))
S: hadi baba git sen git ben iyiyim, valla iyiyim hadi git sen
P: oğlum sen Ayşegül ablanın oğlu olmadından emin misin?
S: yaniii... şimdi olur mu olur, benim ellimde olan bir şey değil... kader bu kader.
((İkisi de güler))
((Poyraz Sinan'ı gıdından öper))
S: hadiii...
P: tamam tamam gidiyorum
((Poyraz gider, gene kayar))
((Poyraz Emre ve Ömer'in yanına gider))
Ö: Poyraz?
P: hı?
Ö: iyi misin?
P: ehh işte, ben bi Ayşegül'e gideyim
((Ayşegül ve Defne'nin yanına gider))
A: Poyraz...
P: hı?
A: iyi misin?
P: niye herkes aynı soruyu soruyor ya? Değilim, değilim iyi falan değilim ben.
Yaşamak ağır geliyor bana, hatta yaşamıyorum ben
A: nefes alıp veriyorsun ama yani yaşıyorsun Poyrazcım Karayel, yapıcak bir şey yok.
P: nefes alıp vermem yaşadığım anlamına gelmiyor...
A: hımm, ne anlama geliyor?
P: mutsuz olduğumu...
((Silah sesler duyulur))
P: noluyor ya?!
((Herkes kaçar))
P: Ayşegül dikkat et dikkat et!
((Poyraz silahını çıkarır))
((Ama silah sesler durmuş))
((Adamlar da gitmiş))
((Ömer ve Emre Ayşegül, Defne ve Poyraz'ın yanına gider))
Ö: Defne iyi misin sevgilim? İyi misin?
D: iyiyim iyiyim
P: noldu be burda
((Poyraz etrafına bakar))
((Gözleri banklara gider))
((Bu arada Çınar ve Nevra hâlâ orda))
((Poyraz'ın gözleri dolmuştur))
P: OĞLUMM!!!!
((Sinan vuruldu))
((Poyraz banklara gider ve Sinan'ı kucağına alır))
((Ağlar))
P: oğlum!!! Sinan!!! Aaahhhhh!! Aaahhhhh!!!
A: Sinan!!
((Ayşegül bayılır))
((Emre tutar))
((Defne ve Ömer şokta))
P: oğlum!!!!! Sinanım!!!!!
- | - BÖLÜM SONU - | -

Poyraz KarayelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin