Way Back To His Love, Again

Chapter 5

  Cathy's POV

Pagkatapos ng usapang iyon, hindi na ako sumagot pa. Baka kung ano nanamang salita ang lumabas sa bibig niya at mapa-asa ako. 

Nakatingin lang ako sa bintana ng kawalan. Hanggang sa may maalala ako. 

"Adrian can you stop the car?!" mabilis at medyo may kalakasan kong sabi.

Agad niya namang hininto ang sasakyan. "Wait me here." sabi ko. 

Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse ng hawakan niya ang kamay ko. "I'll go with you."

"Hindi. Hindi na. Sandali lang ako. Hindi ako magtatagal, promise." pinisil niya muna ang kamay ko saka ito binitiwan. Nyetaaa!!! 

Kinikilig ako!!

 Lumabas ako ng kotse at pumasok sa café na hinintuan namin. Noong papasok na ako, huminto muna ako sa may pintuan.

"Dito nagsimula ang lahat. At dito rin iyon nagtapos. Ang saklap lang. Minahal ko pa naman siya ng buong-buo." mahinang sabi ko sa sarili ko. 

Yes. I have a boyfriend. And we broke up 1 year ago. We meet each other here. And we also broke up here. And he also owe this café.

 Gusto ko lang sanang bumili ng mango float. That is his business. He started selling mango float when our relationship started. Wanna know why? Because we both love mango floats.

Bumuntong hininga muna ako.

 What if nandito siya ngayon with his girlfriend? We broke up because he wants us to be married. Syempre tumanggi ako noon because we are too young that time.

As if he cares diba kapag makita niya akong nandito? I don't think he still cares at me. 

Tuluyan na nga akong pumasok sa café. Marami-rami rin ang tao ngayon ah? 

Iyong ibang staffs nakatingin saakin na para bang iniisip nila na "Wow! Wala parin siyang pinagbago."

Habang naglalakad ako palapit sa counter may biglang humarang sa daanan ko. 

"Cathy? Is that really you? Wala ka paring pinagbago. You are still the simplest girl I've ever meet." She's Karen. Sad to say but she is Marlou's younger sister. 

"Haha. Karen, you never changed also. Still the joker Karen huh? By the way high way, how are you? And-----"

"Well me, I'm okay. And kuya? Yes his okay now with his girlfriend. By the way, they are here. Want to see them? I'll call them If you want?" sinamaan ko siya ng tingin.

 "Kinakalaban mo na ba ako, Karen? Dati rati, kakampi naman kita ah?" birong sabi ko sa kanya.

"Haha. Just kiddin'. Oh? Bakit ka nga pala nandito?" she asked. 

I looked into the counter. 

"Ah. Mango float? A slice of mango float?" Karen asked. 

"No. One order of mango float." I answered. 

"Really? Dati one slice lang binibili mo ah? Minsan nga hindi mo pa nauubos." sabi niya habang pareho kaming naglalakad sa counter ng café. At kung hindi ako nagkakamali, si Karen ang maghahanda ng mango float. "Just wait a minute Cathy." sabi ni Karen. 

Nginitian ko siya as an answered. She knows about me and his kuya. And he also knows the reason why we broke up.

"Babe, I'm hungry."

"Why didn't you eat mango float?"

Napatingin ako sa isang sulok kung saan nanggaling ang boses. 

And when I saw it, It brakes my heart. Marlou, with a girl. For sure, its his girlfriend. 

"Masaya na sila. Kaya dapat maging masaya ka na rin para sa kanila at para sa sarili mo." 

mahinang sabi ko ulit sa sarili ko. Kailangan kong tanggapin ang katotohanan na wala na kami.

"Cathy, here's your order!!!" malakas na sabi ni Karen while she is holding my order.
Agad akong napalingon sa direksyon ni Marlou. Because I know that he and his girlfriend heard  what Karen said. And, hindi nga ako nabigo dahil paglingon ko, exactly nakatingin siya sa gawi ko. And, mas worst is, papalapit sila saakin.

 "Oopps! Sorry. I didn't mean that." Karen apologise. 

Ang totoo, nananadya ba talaga to? Kanina pa to ah?

"No It's okay. And I'm in a hurry also. Someone is waiting me inside the car." sabi ko saka ngumiti.

Tatayo na sana ako sa stool chair nang paglingon ko sa may likuran ko, mukha ni Adrian ang nakita ko. 

Gasps!!

"Oh my god.." sabi ko nalang. Agad niya naman akong inalo sa pamamagitan ng pagkayap saakin. Ang ginawa ko nalang ay, isinubsob ang mukha ko sa dibdib niya. "You shocked me half to death, Adrian." sabi ko habang nakasubsob parin sa dibdib niya ang mukha ko. Tangna mga besss!!! Ang tigas ng dibdib niya!!! 

"I'm sorry baby. You took so long so I decided to follow you here." babe kanina tapos baby ngayon. May balak ba talaga siyang pasabugin ang puso ko?

 

Dahan dahan kong inalis ang mukha ko sa pagkakasubsob sa dibdib niya. " Are you okay now?" he concernedly asked.

"I think I'm okay now." sagot ko. Saka, humarap ulit sa counter. Kung saan nandoon si Karen. 

"My gosh. Siya ba iyong tinutukoy mong taong naghihintay sa iyo sa kotse? Kaano-ano mo siya?" sunod-sunod na tanong ni Karen. 

"Oo nga. Hindi mo ba siya ipapakilala saamin?" tanong ni Marlou. Kung alam mo lang MArlou.Hindi ka parin maalis alis sa puso at isip ko. Kung pwede lang kitang mabura sa puso ko, matagal ko nang ginawa. 

"Ahh. Ano...."

"I'm Adrian Grey. Cathy's fiancé. Nice to meet all of you..." ang pula ng mukha ko nang sinabi niya iyon. Feeling ko, mas gusto ko pang lamunin nalang ako ng kinatatayuan ko.
Hinawakan ni Adrian ang kamay ko. 

"Baby, it's already late. Let's go home. I know your tired." malambing na sabi niya. Seryoso ba siya sa mga sinasabi niya?

Hindi naman diretsong makatingin saamin si Marlou. 

"Marlou, Shena and Karen, mauna na kami." sabi ni Adrian sana tumingin saakin. "Baby let's go." sabi niya at sabay kaming naglakad palabas sa café na iyon.