Cathy's POV
After we sang our last song, napatay ang spot light na nakatutok saaming tatlo. Sabay kami nina unnie na humakbang papunta sa gitna at sabay na nag-bow.
Nag play iyong song namin na "Together Forever" as our background song at this moment. Naiiyak ako dahil I still can't believe it. Na we're here standing and performing in the front of many people. Hanggang kailan ko ba uulitin na hindi parin ako makapaniwala sa mga nangyayari saakin? Saamin?
Pinahiran ni unnie Czarina ang kakaunting luha na pumatak galing sa mga mata ko.
"I still cannot believe it unnie."
"Me too maknae." then she smiles.
"Oh my goodness!" natatawang saad ni unnie Trisha habang umiiling-iling.
Natawa naman ang iba naming fans na nanunuod. "You know guys, we don't know if how many times do we have to repeat the word 'Thank You' to you. We're so blessed and thankful to God. Maybe we are luckiest group to have a fans like you." naiiyak na sabi ni unnie Trisha pero nakasilay parin sa kanyang mga labi ang ngiti.
"Awww." sabay-sabay na sabi ng mga fans namin na tila ba ay ramdam din nila ang nararamdaman namin.
Ngumiti ako. "Guys we are hoping that we'll be together until the end of our journey. And also, we want to thank all of you for coming tonight. If you love us, the three of us, then we love you more and more and more." Na-touched ako sa bawat litanyang binibitawan ko. Dala pa ng background music namin.
"With just one hand, we can travel far together. Together forever."
Nagsimula na akong kumaway sa mga fans namin.
It's the end of our concert.
"Until next time Expressiiis."
"Together Forever With Express III" sabay na sigawan ng lahat and all went black.
********
"Are you tired?" Tanong ni Adrian noong umupo ako sa upuan katabi niya. Nandito kami sa roof top ng hotel. Dito kami magdi-dinner.
"Yeah. So much. But it's worth it anyways."
"I'm so happy and so proud for you." I kissed his cheeks.
"Thank you."
"Lalanggamin na kami niyan?" tanong ni unnie Trisha. Asus. Katabi niya naman si manager Dy eh.
"Bakit kami lang ba?" naka-ngising saad ko.
"Bakit sinabi ko bang kayo lang?" Ganti naman ni unnie Trisha.
"'Yon oh!" Natatawang sabi ni manager Dy.
"Napansin ko lang. Parang may nagkaka-developan dito ah? Excuse me po. Wala kaming dalang lamination machine." tudo ang tawa ko noong sinabi iyon ni unnie Czarina.
Napatingin ang lahat saakin pero parang wala lang. Para ngang nagulat rin si Gabby sa malakas na pagtawa ko. Kami lang naman nandito eh. Pati iyong mga staffs at camera mans.
Tumigil ako dahil napatigil rin sila sa pagkain.
"Huy ano ba kayo." naka-ngusong sabi ko.
"Baka kasi lalamunin ka na ng lupa kaka tawa mo dyan eh." -unnie Trisha.
"Sabihin mo pikon ka lang talaga." Panunukso namin ni unnie Czarina.
"Geumanhae!" tumatawang sigaw ni unnie Trisha kaya tumigil na kami.
Natapos ang gabing iyon ng may mga ngiti saaming labi.
Pero hindi ko aakalain na may malaking pagsubok palang dadating sa buhay ko.
The End
Hello LR's. It's the end of the first part of my story. Stay tuned.
YOU ARE READING
Way Back To His Love, Again
Roman d'amour"Noong mga musmos pa tayo, pasensya ka na at hindi na kita ulit natatandaan. Marami na kasi ang nagbago sayo noong muli tayong nagkita. Nag-iba ka. Pero nanatiling ganon parin ang nararamdaman ko sa'yo noon. At maswerte ako dahil sa lahat ng estado...
