Cathy's POV
Maaga akong nakatulog kagabi kaya maaga akong nagising.
Feeling ko nga ang makasalanan ko nang babae eh. Matulog ba naman ako sa iisang kwarto kasama si Adrian.
Tapos, nagising pa ako kanina na nakayakap ako sa kanya at ginawa kong unan iyong mga braso niya.
Kahihiyan is real!
Kung alam to ni bes Alexa sasabihan niya ako na:
"Ang landi mo bes! Pakasal muna kayo uy!Hindi kaba nahihiya?Ha?"
Kabisado ko linya niya. Syempre. Ako pa. Best friend ko iyong dalawang iyon eh.
Lumabas muna ako ng kwarto at nagtungo sa kusina at nag mumog. Tapos ay tinungo ko ang garden.
Tiningnan ko ang relo ko. 6:02 AM palang. Malamang walang maid dito. Hindi naman kasi makalat itong bahay na ito. Sadyang malaki lang talaga.
At saka, nabanggit saakin ni Max na ayaw ni Adrian ng mga kasambahay dahil siya lang naman raw ang nakatira rito. Minsan pa nga daw hindi umuuwi. Pero dati pa iyon.
Ewan ko. Playboy raw iyong isang iyon dati eh. Pero noong naging billionaire raw, nagbago. Naging busy.
Kaya pala familiar iyong mukha niya kasi nakita ko na siya sa isang action movie. Sa mga commercials rin. Ang galing niya nga eh.
Pero parang nakilala ko na siya dati.
Minsan rin sa mga magazines and newspaper.
'New award again for Mr. Adrian Shin Grey'
Iyang litanyang iyan ang lagi kong nababasa sa diaryo. Araw-araw. Halos memorize ko na nga eh.
Kaya pala pinagkakaguluhan rin siya ng mga kaklase ko. But I'm still curious.
Paano siya naging ganoon kayaman?
Biglang may humintong motor sa harap ng bahay ni Adrian saka may iniwang papel sa may gate. Sa may gate talaga. Doon ko lang rin napansin na walang lalagyan ng email dito.
At dahil hindi pa gising si Adrian, ako na ang lumapit dito.
Umalis narin iyong lalaking nag motor.
Nagtaka rin ako.
Ni wala man lang pinapirmahan?
Ni wala man lang pansinan?
Hayup itong si kuya ah.
Noong dinampot ko na iyong envelope, nagulat ako kasi kulay pula ito.
"Kailan pa ba nagkaroon ng kulay pulang envelope ang LBC?" tanong ko sa sarili ko.
Ang pagkaka-alam ko lang kasi ay, kulay pula, iyong badge ng LBC. Iyon lang.
Bumalik muna ako sa garden habang sinusuri ang pulang envelope.
To: Ms. Cathy Seo Ra
Walang from? Ang daya.
Sino naman ang magpapadala saakin ng sulat?
Noong buksan ko iyon, hindi ko maintindihan ang nakasulat doon. Para akong natakot na ewan.
He's mine bitch. If I can't have him, nobody will. Get ready. Your death is near.
P-pwede naman sigurong nagkamali lang ng bigay iyong mama kanina di'ba?
Emposible! Pangalan ko nga nandito oh!
Bigla nalang may pumulupot na braso sa bewang ko.
Agad kong ibinaba ang pulang sulat.
Noong una ay nagulat ako. Pero sa huli ay na-realize ko na iisang tao lang ang may gumawa nito ngayon.
"Adrian, gising kana pala?" hindi maalis saakin ang kaba na baka makita niya ang pulang envelope.
"Hmmm. Yes jagi." sabi niya at hinalikan ako sa batok.
"Hindi pa ako nakapaghanda ng agahan eh. Tara. Ipagluluto kita."
Humarap ako sa kanya pero hindi ko siya matingnan ng diretso.
"Answer me. Are you hiding something?" seryosong tanong niya. Maski ako ay natakot. Maski balahibo ko, lahat nagsitayuan.
"Ha-huh? Hi-hindi. W-wa-wala." nauutal kong sagot.
Napatingin siya sa mga kamay ko na nasa likuran ko na at nakahawak sa pulang envelope.
Ayaw kong maabala ko siya. Ayaw kong ako lang ang iniisip niya. Ayaw ko ng nakakaagaw ako ng atensiyon. Ganyan ako!
Nakakunot ang mga noo niya.
"Don't you dare to hide things on me Cathy. You don't know me well...." nanginig ako sa narinig ko.
Natakot ako.
"Now. Give me that." tuluyan ko nang naibigay sa kanya ang red envelope.
"Go get inside." hindi na ako nagdalawang isip pa na sagutin siya.
Dahil alam kong ngayon pa lang, badtrip na siya!
Adrian's POV
When I opened the envelope, I realize that this is a death note.
Who the hell sent this to her?!
Dali-dali kong binunot ang cellphone sa bulsa ko at tinawagan sina Tiffany.
"Be there in 15 minutes." then I hang up the call.
Sunod kong tinawagan sina Adison.
"Ready yourselves Adison. Prepare the hideout. In 15 minutes!"
I swear. I will kill all of you who have the strength to do this to her! All of you will die in my barely hands!
YOU ARE READING
Way Back To His Love, Again
Romance"Noong mga musmos pa tayo, pasensya ka na at hindi na kita ulit natatandaan. Marami na kasi ang nagbago sayo noong muli tayong nagkita. Nag-iba ka. Pero nanatiling ganon parin ang nararamdaman ko sa'yo noon. At maswerte ako dahil sa lahat ng estado...
