MY GAY BESTFRIEND turn to be MY MAN

chapter 30

kinaumagahan mga bandang 5 o 6 ata ng umaga na... naalimpungatan ako baket kamo? ... kase lang naman nararamdaman ko lang naman yung kamay ni casey sa may bandand bewang ko meaning nakayapos siya sa aken and also the sound of his breathing, rinig na rinig ko. malapit kase sa may tenga ko ang bibig niya and the fact na narealize ko yun i felt my body shivers. shit lang. ayoko ng ganito pakiramdam. hindi naman ako makagalaw kase... ewan? parang may part ng katawan ko na nageenjoy tas merong hindi. hindi pala katawan. my heart and mind are the one who makes me confused. pano ba to??? .. nawala na tuloy ang antok ko. gusto kong tumingala. gusto kong makita ang mukha ni casey. actually masarap siyang pagmasdan pagtulog. ang gwapo e. aish... letche ano ba tong mga iniisip ko? bakla nga di ba si casey?! i must stop this feelings that is already starting to grow up. dapat hanggang crush lang to e. hanggang dun lang. baket lumalala ata?..

hindi ko na natiis. dahan-dahan akong tumingala and i was so dumbfounded when i finally saw his face. agad-agad bumilis ang tibok ng puso ko. it sounds so corny and creepy for me but that's what i really feel right now. what the hell is the meaning of this?? i kept on looking at his face particularly sa lips niya. hindi talaga pang korean e. xD ahaha. para akong tanga dito a. but still it looks cute for me especially when he used to pout. ang cute niya muka siyang poodle. ahaha. xD anyways, seryoso na ulet nililibang ko lang sarili ko. ayoko kaseng mainlove sa isang to. wait! did i just mainlove?! .. nanlaki talaga mata ko ng marealize ko yung mga huli kong naisip. no it can't be. he's a gay not just a gay... but my gay  bestfriend. hindi to pwede. yumuko na lang ulet ako at pinilit ko na lang matulog. kailangan kong makalimutan lahat ng nararamdaman kong to. i need to or worst ako lang ang masasaktan.

umaga na talaga. nagising akong magisa na lang sa kama ko. haaaayyyy ... buti naman at wala na si casey. i've made my decision. pipilitin kong mag move on sa feelings ko towards kay casey. kahit alam kong sa sarili ko na mahirap gagawen ko pa den dahil yun ang tama. kahit na sinasabi ng iba na ang pagkalimot sa nararamdaman para sa isang tao ay ang lalong nagpapalala dito susubukan ko pa ren i think it only depends on the person. if you are willing to forget that certain feeling you'll succeed but if you are hesitating and still thinking that this idea may worsen your feelings well it definitely will happen why? e yun yung iniisip mo e. what you are conciously thinking may the one you are unconsciously acting. tama ba?? ewan. agang aga. makapag ayos na nga muna.. after kong gawen lahat ng rituals ko saka ako lumabas ng kwarto. nadatnan ko naman si casey sa may salas. nanunuod ng tv.

"o bakla wala kang rampa ngayon?" usual ko yang bungad sa kanya. magiging indenial na lang ako sa feelings ko.

"is too hot outside. mamaya na lang siguro." sagot niya saken.

tatabi ako sa kanya ng maalala ko ang plano ko kay tumayo na lang ako malapit sa kanya.

"papatangkad te? wae? dream maging basketball player no? sabi na e tomboy ka."

tumawa lang ako sa sinabi niya.

"gaga. nga pala--" hindi pa ako tapos mag salita ng umepal ulet siya.

"magbreakfast ka na. im sure may riot na sa tummy mo."

"yun nga. kaya aalis muna ako. magbebreakfast kame ni shin e."

natigilan siya nang mabanggit ko name ni shin. bigla siyang nag poker face.

"ganun? pinagluto pa naman kita."

"sorry bruha ha. next time na lang siguro. sige i'll go ahead nag iintay na saken si shin e."

i kissed him on the cheeks tas umalis na ako.