MY GAY BESTFRIEND turn to be MY MAN

Chapter 12

Need time huh?.. need time to what? To steal my man??.. at eto naming si damian..

Damnshit lang. Umalis na ako dun dahil ayokong makapatay. Dati hindi ako naniniwala na traydo lahat ng bakla. Ngayon.. i doubt it.

Sandali nga lang.. baka nagiging oa lang ako?.. baka naman naguusap lang sila??.. dapat talaga makausap ko ang isa sa kanila. O dapat silang dalawa ng sabay..ngayon din. Tinawagan ko sila pareho. Si damian ua tinwagan ko.

 

<hello Sydney napatawag ka..miss me?>

 

 Miss your face.

 

“mag kita tayo sa may 1st coffee shop dito sa may sa 2nd floor. Ngayon na. Don’t try to explain nakita kita.”

 

Tapos naghang up na ako. Sunod kong tinawagan si casey. Matagal tagal pa bago siya sumagot. Wala akong pake kung galit siya saken dahil mas galit ako ngayon sa kanya.

 

<yes? Sino to?>

 

“magkita tayo sa may 1st coffee shop dito sa may 2nd floor. I saw you. Wala akong pake kung galit ka. Pumunta ka ngayon na.”

 

Naghang up na ulet ako pumunta ako dun sa coffee shop. Umupo muna ako at umorder ng isang tubig. Pampakalma. Hindi dapat ako magpadala sa galit ko dahil hindi kami makakapagusap ng ayos. Gusto ko ng tapusin ang dapat matapos kung ano man yun.

After pa ng ilang mga minute dumating na sila. Sabay pa talaga ha. Hindi man lang nahiya saken ha.. sdyney Nicole..cool ka lang.

Umupo silang dalawa sa harapan ko.

 

“Sydney.. let me explain.”

 

Seryosong sabi ni damian.

 

“kami na.”

 

Biglang sabi ni casey.

(O.O).. hindi ako makagalaw sa pwesto ko. Parang nafreeze ako.

Tiningnan naman ni damian ng masama si casey.

 

“we had a deal damian. At pumayag ka dun.”

 

Deal? Anong deal??..

Tumingin ulet saken si damian. Tapos huminga siya ng malalim.

 

“Sydney..im sorry.”

 

Sorry??..sorry??.. uminom ako ng tubig.

 

“fuck. Akalain mo nga naman ang makakaloko lang pala saken ng ganito which i didn’t expect kahit sa panaginip... is my only bestfriend and my first boyfriend. Masakit pala. Now i know. Well enjoy yourselves. Im outta here.”

 

Tumayo na ako. Nagulat ako dahil imbes na si damian pumigil saken.. si casey. Hinawakan niya ako sa braso.

 

“bru..”

 

“i have my name. At saka stop calling me bru. Bestfriend ko lang ang natawag saken nun.”

 

Inalis ko yung kamay niya sa braso ko tapos naglakad na ako palayo sa kanila. Hindi ako iiyak..hindi ako iiyak.. hindi ako iiyak..

 

“kuyaaaaaa!!!waaaahhh!!niloko nila ako!!nakaka—ansarap pumatay!!” T.T

Iyak ako ng iyak kay kuya howard. Si kuya Harvey naman kinukuha ako ng bagong tissue at isang baso ng tubig.

 

“Sydney tumigil ka na ng pagiyak. Para kang bata e.”

 

Sabi ni kuya Harvey pagkaupo na pagkaupo niya.

 

“tumigil ka nga Harvey. Hayaan mong iiyak na lang niya. Wala ka ng magagawa dun Sydney. Nangyari na e.”

 

Sabi naman ni kuya howard habang hinihimas himas likod ko.

 

“hindi ata maganda naidulot ni damian sa inyong dalawa ni casey. Akalain mo dahil lang sa lalake nag kaaway kayo ng ganyan.”

 

Komento ni kuya Harvey sabay inum nung tubig na dinala niya para saken.

 

“e siya naman nanguna. Makikipagbati na ako sa kanya tapos iyon pa nakita ko? Alam niyang gusto ako nung tao nagkaintindihan na kami dun tapos ganito?? Gumawa pa taalaga siya ng paraan ha?? He’s a traitor! Mang aagaw.. pare pareho talaga silang mga bakla.. i should not had trusted him!..hindi siya totoong kaibigan.”

 

Mahaba kong litanya.

 

“para ka talagang bata Sydney.”

 

Sabi lang ulet ni kuya Harvey.

 

“ah ganun? Yun na pala ang batayan ng pagiging magkaibigan ngayon? bakit Sydney perpekto ka?”

 

Nagulat na lang ako ng biglang sumagot si casey. Nandito siya sa amin ngayon. Kelan pa? Bat hindi ko namamalayan..so narinig niya lahat ng sinabi ko?...dapat para talaga yun sa kanya.