Jed's POV
Siguro oras na para umamin ako kay Autumn na mahal ko na siya. Seryoso na ako wala ng halong biro or trip Basta ang alam ko mahal ko siya at ayaw kong may umagaw sa kanya. Gusto ko ako lang. Ako lang at ako.
Am I that possessive enough? Di niyo ako masisisi dahil ngayon lang ako magmamahal ng ganito, gusto ko lang naman maramamdaman ang magmahal at mahalin. Sana mahalin din ako ni Autumn. Sana masuklian ang pagmamahal ko sa kanya.
Lumabas na ako ng bahay namin at sumakay na sa kotse ko upang puntahan si Autumn. Wala siyang alam sa ginawa ko. Sabi ko magkikita lang kami ngunit di niya alam.. *smirk*
*At Park*
Nandito na ako sa park, nanditi ko hinanda yung set up kung saan magsasabi na ako ng tunay kong mararamdaman sa kanya.
I want to treat her like a princess, I want to be her husband someday, I want to build my family with her and stay by her side forever.
So tama na anf drama, pupuntahan ko na si Autumn sa bahay nila, napadaan lamang ako sa park upabmng siguraduhing maayos ang lahat.
Habang nasa gitna ako ng daan, bugkang may tumawag sa akin, at ng aking tingnan kung sino yun at napangiti na lamang ako dahil si Autumn yun.
Sinagot ko anf phone call at
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Peste!!! John Eon Drake Villanueva... Nasaan ka na?? Dalawang oras na akong naghihintay ano ba!!! 2:40 kapag wala ka pa aalis na ako.. Bwiset!!!"Pasigaw niyang sabi sa call sabay binaba.
Napatingin ako sa watch ko at nanlaki ang Mata ko na 2:25 na, ilang minuto na lang. Sh*t ngayon lang ako nakaramdam ng ganito, mahal ko na na talaga siya?
Binilisan ki pa ang pagda-drive hanggang sa makaabot ako saktong 2:40 PM ng makadating ako.
Nagulat ako ng bigla siyang lumapit sa akin at... At... Att
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
*PAK*
Isang malakas at malutong na sampal ang inabot ko, wala na akong ibang narinig kundi ang pagbagsak ng pintuan ng kotse ko.
Sumakay na pala siya kaya punasok na rin ako sa kabilang side ng kotse ko. Nakita ko siyang nakabusangot. Di ko na lang muna pinansin baka masampal na naman ako ulit ehh.
20 minutes na akong nagda-drive ng makita kong walang seat belt si Autumn, kaya naman tumigil ako.
"Bakit ka tumigil? May masama kang gagawin nuh? Kagaya ka rin niya di ba? Ibaba mo na nga lang ako" sabi Ni Autumn.
Di ko siya maintindihan. I didn't get her point. But di ko pinansin yun, I just pick the belt on her side.
Kukunin ko na sana ng tinapik niya kamay ko, di ko napigilan sarili ko parang biglang tumaas yung dugo ko sa ulo ko.
"BAKIT BA!!!! ANONG PROBLEMA MO??!!! NAGMAMALASAKIT NA NGA LANG AKO EHH KASI WALA KANG SEAT BELT!!! SHIT" sigaw ko sa kanya sabay binalibag manibela ng kotse ko.
Ilang sandali ng katahimikan at napansin Kong sobrang tahimik ng paligid, tiningnan ko siya, nakasuot na ang belt sa kanya at nakatungo lang siya sa labas at parang malalim ang iniisip.
"Sorry" nasabi ko na lang sa kanya.
Di niya ako pinansin, nakatungo lang siya sa labas hanggang ngayon, ng malapit na kami sa park ay tiningnan ko siya at napansin kong humihikbi pala siya.
Napaka-sensitive niya ngayon, di ko maisip na napaiyak ko siya ngayon.
Tumigil na ako sa pagmamaneho ng makarating kami sa park.
Binuksan niyana ang pinto ng door sa kotse ko at dire-diretso lang siya sa paglalakad niya. Parang wala lang siya sa sarili niya.
Bumaba na rin ako sa kotse ko, ng makarating ako sa kinaroroonan niya nakita ko lang siyang nakaupo na tahimik. Nakatingin sa malayo at malalim ang iniisip.
"Autumn, doon tayo sa may table may ipapakita ako sayo" sabi ko, at pumunta kami sa table na sinasabi ko.
Nang makarating kami doon, yung reaksyon niya blangko as in parang wala lang.
"Surprise!!!" Sabi ko sa kanya habang pinapakita ang tarpaulin na nakasabit at may nakasulat na WILL YOU BE MY FIRLFRIEND?"
Pero blangko lang ang expression niya hanggang ngayon, naisipan lumuhod sa harapan niya. At sabihin ang mga katagang
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Autumn will you be my girlfriend?"
Sandali niya akong tinitigan at saka siya tumango sa akin bilang sagot sabay ngumiti.
Di ko alam kung magiging masaya ba ako or not. Di ko alam ang magiging reaction ko. All I know is she is mine now.
Autumn's POV
Nandito ako ngayon sa labas ng sinabing lugar ni Mr. Tokneneng. Syempre nagbihis naman ako ng medyo maganda. Late na rin ako ng 30 minutes sa pinag-usapan. Kaya nagmadali na ako sa paglalakad upang makarating sa destination.
But sa kamalas malasan nga naman wala pa siya. So wala na akong nagawa kundi maghintay.
Isa
Dalawa
Dalawa't kalahati
Dalawa't kalahating oras na akong naghihintay pero wala pa rin siya. Kaya naman tinawagan ko na siya para makauwi na ako kung di man niya ako sisiputin.
Sinagot naman niya. Di na ako nakapagpigil ay nasigawan ko siya.
"Peste!! John Eon Drake Villanueva nasaan ka na!!! Dalawang oras na akong naghihintay. 2:40 kapag wala ka pa aalis na ako dito." Nasabi ko sabay baba ng phone. Naiinis na ako ehh.
Ilang minuto pa ang nakalipas ay dumating na rin siya at nasampal ko siya at di na pinansin sabay pasok sa kotse niya ng walang paalam.
Habang nasa gitna kami ng biyahe at bigla siyang tumigil at lalapitan niya ako. Bigla ko namang naalala ang kahayupan ng Tito ko.
Di ko na napigilan sarili ko ay nasabi ko ito
"Anong gagawin mo? Katulad mo lang siya di ba? Gagawin mo rin yun?" Nasabi ko na lang.
Di niya ako pinansin ngunit nakita ko ang kamay niyang papalapit sa akin kaya naman tinapik ko iyon. Dahilan para mapasigaw siya.
Natahimik na lang ako sa pagsigaw niya. Napaiyak na rin haixt I don't know.
Sinuot ko na ang seat belt at tumungo na lang sa labas. Ng marinig ko ang sinabi niya.
"Sorry"
Di na lang ako umimik
Ilang minuto pa ang nakalipas ay nakarating na rin kami sa kung saan man. Sa park yata iyon. I don't care.
Lumabas na ako ng kotse niya at dire-diretso lang akong maglakad, di ko na siya hinintay lumabas at umupo na lang ako sa kung saan basta damuhan ng maramdaman kong tinatawag ako ni Jed sa table daw. Bahala na kung saan wala na akong pake.
At ng makarating kami sa table na yun. Bigka niyang sinabi na
"Surprise!!"
Di ko alam. Wala akong masabi basta ayun nakita ko na lang na may tarpaulin sa harap ko at may nakasulat na WILL YOU BE MY GIRLFRIEND
Wala akong masabi para lang akong timang doon. Hanggang sa nakita ko siyang lumuhod sa harap ko at sinabing
"Will you be my girlfriend?"
Di ko alam ang sasabihin ko, I remain blank.
Naramdaman kong naghihintau siya ng sagot.
Napatango na lang ako bilang sagot at ngumiti. But deep inside, di ko alam kung anong nararamdaman ko.
***
YOU ARE READING
My Favorite Sin
Gizem / GerilimKapag natuto kang magmahal ng totoo, di ka namimili ng kasarian, ng ugali at ng kung ano pa man, ang mahalaga sayo at yung mahal mo siya at mahak ka niya. Minsan pa nga kapag sobrang nagmamahal ka di mo na namamalayan na nagiging martyr ka na, na in...
