Esaret

bölüm15

-Baba?!

-Bu sefer elime düştün Enes! -dedi ve gereksiz bir şekilde gülmeye başladı. Ardından lafına devam ederek:
-Çağırsana adamlarını! Çağırsana en yakın adamın Emiri! Noldu Başer? Adamların bir anda ortadan yokmu oldu?!

Enes kendini bozmamaya çabalasada içinden kopan sinir fırtınasını hiss ede bilmiştim. Yine dudaklarını ısırıyordu sinirden.

-Noldu Enes? Sesin bir yerlerinemi kaçtı?!-dedi bağırarak. Adam sinirden çıldırmak üzereyken Enes hala sakindi. Tanımadığım yaşlı ama karizmatik adam bir anda adamlarından bir kaçının ismini söyledi. Adamlar ilk önce Enesin yanına gelip kolundan tuttular ve ilerlemesi için adamlardan bir Enesi  itti. Enes bir anda sinirle adama dönüp tehtidkar bir şekilde baksada devam etti. Aynı şekilde benimde kolumfan tutup bilmediğim bir yere doğru götürdüler. Korkumda  hiç bir kelime söylüyemiyor öylece sürükleniyordum. O an  başıma  gelen darbeyle bir anda her şey karardı.

Gözlerimi açtığımda başımın döndüğünü hiss ettim ardından bir elimin zincirle bağlandığını fark ettim. Soluma döndüğmde Enesi fark ettim. Oda aynı durumdaydı. Soğuk taşın üstünde öylece oturmuştu.  Beyninden neler geçiyordu şimdi. Elleri saçlarında dolaşırken sinirli olduğunu fark ettim.
-Nerdeyiz biz?-dedim yorgun çıkan sesimle.

-Nerde olduğunu bilesen kurtula bilecekmisin?-dedi.

-O adam kim? Neden bizi buraya getirdi? Nolucak şimdi?! Enes normal bir açıklama yap!

-Sana bir şey olmaz.

-Ya sen?-dedim çaresizce.

Güldü sadece. Ellerini dağınık saçlarından çekti ve kömür gibi gözleriyle bana baktı.

-Güya beni merak ediyormusun?-dedi sakince.

-Kurtuluş için şu an sana ihtiyacım var.-dedim. Aslında tamda öyle değildi. Bilemiyorum ama ona zarar gelmesini istemiyordum aslında.

Biraz sonra olduğumuz yere tahmini on-on beş kişi girdi. Ardından yine o adam.

-Nerde lan kızım!!-dedi sinirden zorla nefes alan sesiyle.

Enes başını yukarı kaldırıp adamın gözlerine baktı.

-Ne istersen yap-dedi sadece sakince.

-Dalgamı geçiyorsun Enes?!! Kızım nerede?! Çabuk söyle yoksa seni gebertirim!!!

-Ne istersen yap!-dedi ikinci kez. Ama bu sefer daha sinirli çıkmıştı sesi.

Bir anda adamların bir kaçı Enese doğru geldi ve bağlamış zinciri açtılar. Enes adamın karşısında öylece durarken adam Enesi başdan aşağıya kadar süzdü.

-Ellerini bağlayın!-dedi adam ve diğerleri Enesin elini arkadan bağladılar.

-Tamda öyle yapacağım!-dedi ve bir anda kalkan yumruk Enesin yüzünde noktalandı. O an her yer adamın Enese vurduğu yumruğun sesiyle ve benim bir an kendimin bile fark etmeden çıkan çığlığımla dolmuştu. Kenardaki adamlar öylece durmuş olanları büyük bir keyifle izlerken kimsenin kılı bile kıpırdamıyordu. Adam durmadan Enesin yüzünü yumruklarken Enes bağlı olan elleriyle pekte bir şey yapamıyordu.

-Söyle lan!! Kızım nerede?!-dedi adam son yumruğuda vurup.

Enes bir anda gereksiz bir şekilde kahkaha atmaya başladı. Patlamış dudağı dişlerini  kana bulamış, gözünün altı morarmıştı ama hala güle biliyordu. Bense korkuyla olanları izliyordum. Çok fazla korktuğum için göz yaşlarım akmaya başlamıştı.

-Neye gülüyorsun lan?!-dedi adam bağırarak.

-Bir Başer tarafından dayak yemeyin keyfini sürüyorum-dedi yorgun sesiyle.