'Zayn,' piep ik. Zayn haalt zijn lippen van de mijne af en kijkt mij vragend aan. 'We zijn nu toch een stelletje?' vraagt hij.
'Ja, maar bij onze eerste zoen had ik niet echt eentje in gedachte waarbij ik dood ga van de kou, mijn haren plakken van de sneeuw en een hond die jouw bijna omver trekt,' klaag ik. Zayn pakt mijn kaak vast en plant zijn lippen voor de tweede keer op de mijne. Overdonderd sluit ik mijn ogen en houd mezelf overeind aan Zayn. Ik haal opgelucht adem wanneer Zayn zijn lippen weer verwijderd. Een tijdje kijken we elkaar aan, de witte wolkjes die uit onze monden komen vormen samen een wat grote wolk en drijft langzaam weg.
'Kom, we gaan weer verder,' bepaalt Zayn. Ik knik gehoorzaam en pak zijn hand vast, bang om te vallen.
Zayn maakt de lijn van Max los en meteen rent de Labrador rond in het park. Zijn zwarte vacht wordt op sommige plaatsen bedekt met sneeuw, maar hier en daar piept er nog wat zwarts tussendoor. Ik kijk naar Zayn, en denk aan de avond waarop ik hem voor het eerste zag.
Hijgend ligt Zayn naast mij. Verlegen leg ik mijn hoofd op zijn borst en weet het zeker: dit is een tien. Ik had gezworen dat als ik ooit een tien zou tegenkomen, ik voor de eerste keer mijn nummer zou geven.
'Geef je mobiel eens,' beveel ik. Braaf geeft Zayn zijn mobiel en ik zet mezelf tussen al zijn contacten. Bij notities schrijf ik: 'Waar en wanneer je wilt' en Zayn moet lachen als hij dat leest.
'Altijd schatje,' zegt hij grijnzend. Je kan goed merken dat hij dronken is maar dat maakt mij niet uit.
'Maar ik moet gaan, ik moet nog allerlei dingen doen,' lieg ik. Teleurgesteld knikt Zayn en hij helpt mij met aankleden. Het is zo schattig hoe hij prutst met mijn bh-sluiting. Als ik helemaal aangekleed ben druk ik nog een kus op Zayns lippen voordat ik de trap af loop.
'Tot snel, tientje,' zeg ik lachend.
'Tot snel, elfje,' zegt hij. Ik grijns breed en loop zijn huis uit.
'Emma?' ik schrik op uit mijn gedachten en kijk Zayn aan. Hij heeft zijn hoofd een beetje schuin en zijn warme, bruine ogen kijken mij bezorgd aan. 'Sorry, ik dwaalde even af met mijn gedachten,' beken ik. 'Waar dacht je aan?' vraagt Zayn. Ik slik de brok in mijn keel door en schraap mijn keel.
'De eerste keer dat ik je zag,' ik kijk naar de punten van mijn laarzen. Het leer is wat donkerder geworden door de gesmolten sneeuw en hier en daar zit ook nog wat sneeuw.
'Oh ja, waar ik me niets meer van kon herinneren,' zegt Zayn. Ik zie zijn gezicht niet, maar weet zeker dat hij glimlacht. 'Maar ik wilde dat ik het wel kon herinneren,' het klinkt zo zacht, dat ik twijfel of ik het wel goed hoorde. Ik kijk op en zie dat Zayn nu naar rechts kijkt. Hij kijkt naar Max, gewoon om mij niet aan te hoeven kijken. Ik had het dus wel goed gehoord, concludeer ik.
'Max, hier!' roep ik. De zwarte Labrador komt braaf hier naartoe gerent en staat voor mijn neus stil.
'Zit,' beveel ik. Hij gaat zitten. 'Braaf,' Max gaat weer staan en loopt om mij en Zayn heen. 'Mag ik de lijn?' vraag ik zo lief mogelijk aan Zayn. Hij duwt hem in mijn handen en ik maak Max vast. Terwijl ik Max tegen probeer te houden om niet als een idioot naar huis te laten rennen kijk ik vanuit mijn ooghoeken naar Zayn. Hij blaast witte wolkjes damp uit en negeert mijn aanwezigheid. 'Ik ben er ook nog hoor!' wil ik roepen, maar de woorden blijven haken in mijn keel. Misschien is dat wel beter zo. Ik pak Zayn's hand vast en veel te snel naar mijn zin zijn we al weer thuis.
'Ik breng Max wel even terug,' vertel ik. Zayn knikt en loopt naar de voordeur toe. Ik loop over het tuinpad van de buurvrouw en druk op de bel. Na wat gestommel gaat de deur open en verschijnt de saaie, grijze buurvrouw. Ik geef de lijn, met Max eraan, aan en ze knikt vriendelijk. Als Max binnen is gaat de deur dicht en ik loop naar het huis ernaast toe. De deur wordt door Zayn open gedaan en ik wrijf mijn handen tegen elkaar. Ik trap mijn schoenen uit, doe mijn sjaal en jas uit en loop de woonkamer in. Tot mijn verbazing zitten Harry, Niall, Liam en Louis op de bank televisie te kijken. Veel tijd om stil te staan heb ik niet, want Zayn pakt mijn hand en trekt me mee naar zijn slaapkamer.
