Met mijn arm in die van Dylan gehaakt loop ik door de drukke winkelstraat.
'Daar wil ik heen!' kraait Dylan. Hij wijst naar een computerwinkel. 'Sinds wanneer ben jij geïnteresseerd in computers?' vraag ik lachend.
'Sinds daar lekkere jongens komen,' kwijlt Dylan. 'Daar gaan we dus niet heen,' lach ik. Dylan trekt een pruillipje en ik geef hem lachend een tikje op zijn hoofd.
'Ik wil even naar de H&M,' vertel ik. Dylan knikt en ik duw hem de H&M in.
Twee tassen vol kleding rijker lopen we weer naar buiten.
'Weet je wat je moet kopen? Kleertjes voor Diva!' kirt Dylan. 'Bah, kleding voor honden is verschrikkelijk!' walg ik. Dylan had Finn, de nieuwe werknemer in de sportschool, beveelt om op Diva te passen zolang wij weg waren. Met tegenzin gehoorzaamde hij, maar ik kon zien dat hij niets met haar te maken wilde hebben.
'Hmm, ik vind het leuk,' vertelt Dylan. 'Dan vind jij dat,' ik glimlach en voor en Starbucks sta ik stil.
'Ik heb zin in koffie!' ik loop naar binnen toe, meteen door naar de balie, op de voet gevolgd door Dylan en kijk hem onderzoekend aan. Ik ken hem ergens van... natuurlijk! Ik had na een avondje stappen een keer met hem seks gehad.
'Mag ik twee bekers koffie?' vraag ik. De jongen knikt en ik schuif door. Bij het afrekenen staat Dylan erop dat hij betaalt, wat ik natuurlijk niet afsla, en we zoeken met z'n tweeën een tafeltje bij het raam.
'Maar hoe wilde je dat gaan aanpakken, met die vriendinnen voor de jongens?' vraagt Dylan.
'Ik heb eerlijk gezegd geen idee,' stamel ik. 'Je kunt niet zo maar naar een meisje toelopen en vragen of je toevallig de vriendin van Harry, Liam, Louis of Niall willen zijn!' ik weet dat hij gelijk heeft, maar toch wil ik doorzetten.
'Kunnen we niet een soort van wedstrijd doen? Degene die overblijven passen het beste bij een van de jongens,' stel ik voor. 'Dat is nog niet eens zo'n heel slecht idee!' kraait Dylan. 'Maar hoe organiseren wij die wedstrijd dan?' vraag ik.
'Ik zou het echt niet weten,' bekent Dylan. 'Ze moet hier in de buurt wonen, dus waarom hangen we geen briefje op bij de supermarkt of zo?' stel ik voor. 'Ja, dat lijkt me wel het handigste. Sowieso zullen we eerst hier kijken zodat we lange afstand-relaties kunnen voorkomen. De jongens zijn al zo veel weg, en als hun meisje dan ook nog ver weg woont...' ik knik. Dit is nog niet eens zo'n slecht idee. Misschien gaat het zelfs lukken. Ik neem een slokje van mijn koffie en besef dat hij al lauw is. Vlug drink ik hem helemaal leeg en veeg mijn mond af.
'Zullen we meteen aan de slag gaan? Alles moet in een week gebeuren,' zeg ik. Dylan knikt en drinkt ook het laatste beetje van zijn koffie op.
'Kom,' ik pak zijn hand vast en trek hem mee de Starbucks uit.
Een half uurtje later zit ik met Dylan en Diva in Dylan's woonkamer, bezig een advertentie te maken.
