OYUN

11.Bölüm-Korku

''Ölümün olduğu bu dünyada, hiçbir şey çok da ciddi değildir aslında.''

                                                                                                    Franz Kafka

***

Alonso, karşısında kendisine tehlikeli bir ifadeyle gülümseyen adamı gördüğünde kısa süre için şaşırsa da hemen ifadesini toparladı. Ona doğru ilerleyip elini uzattı.

"Ajan Vesecky,sizi burada görmek ne büyük bir sürpriz."

Vesecky, yerinden kalkıp Alonso ile el sıkıştı.

"Asıl sizi burada görmek büyük bir sürpriz. Merkezde ortağınızın ölümüyle ilgili soruşturmayı sürdürüyor olmanız gerekirdi."

Alonso bir an düşündü ve adama baktı. Daniel Vesecky, neredeyse gözlerini kırpmadan Alonso'nun tepkilerini izliyordu. Laf almaya çalıştığı ortadaydı.

"Ajanlarım, karargaha yanınızda başka biriyle geldiğinizi söylediler bana. Yanınızdaki kişiyi görememiş olsalar da bir sorun olabileceğini düşündüm. Resmi olmayan bir soruşturma mı yürütüyorsunuz Ajan Gagliardi?"

Alonso, Jasın'ın bir yerlerden çıkmaması için dua ederken "Elbette ki hayır, Ajan Vesecky. Eski ortağımın ölümü yapmam gereken işleri boşlamam için bir sebep değil. Tornado için buradayım."

"Demek haberiniz var."

"Elbette."

Alonso, adamın blöfünü görüp karşılık vermişti ancak içinden önemli bir şeyi kaçırmış olmamayı umuyordu yalnızca. O sırada koluna sarılan bir elle kendine geldi. Daniel Vesecky'nin gözlerinin odağı değişirken Alonso elin sahibine baktı şaşkınlıkla.

"Biriyle mi buluşacaktık, sevgilim?"

Alonso, Jana'nın cümlesiyle bir an duraklasa da "Hayır, canım. Ajan Vesecky bir iş arkadaşım. Kendisini burada görmeyi ben de beklemiyordum." demeyi başardı.

"Anladım. Beni daha fazla bekletme lütfen." diyerek adamın kolundan çıktı ve odasına doğru yürümeye başladı.

Alonso, bir süre kadının arkasından baktı. Hatta Daniel, hafifçe boğazını temizlemese bir süre daha bakacağından emindi.

"Sanırım yanınızdakinin kim olduğunu öğrenmiş oldum."

Alonso, içinden Jana'ya teşekkür ederken "Evet. Tehlikeden hoşlanıyor. Anlarsınız ya."

Daniel güldü. "Kadınları anlamak zor. Sanırım endişelenmemi gerektirecek bir şey yok. Tornado konusunda yardımıma ihtiyacınız olursa söylemekten kaçınmayın." diyerek elini uzattı ve arkasını dönüp oteli terk etti.

Alonso, adamın peşini bırakmayacağına adı kadar emindi. Yalnızca zaman kazanmayı başarmıştı. Koridorda hızla koşarak hala odasına ulaşmamış olan kadını yakalayıp kendine çevirdi.

Jana, aniden acıyan koluyla kaşlarını çatarken Alonso gayet ciddiydi. "Neden böyle bir şey yaptın?"

"Yardıma ihtiyacın var gibiydi."