Tarih

254 18 3
                                    

Allahım kafayı yiyeceğim. Aras benimle evlenmek istemiyor gibiydi. Neymiş efendim hazır değilmiş. Ne hazırlığından bahsediyor bu çocuk ya. Bak bak bide sırıtıyor yüzüme "Ne gülüyorsun ya? Komik mi? Demek benimle evlenmek istemiyorsun? Öyle mi?" dedim sinirli sinirli bakarak. Aras kahkaha atıyordu resmen. "Dur dur! Hahaha şaka yaptım ya. Hemen inandın mı sende? Tabikide evlenmek istiyorum ,hemen şimdi evlenelim hatta." dedi. Allahım içimden derin bir nefes vermiştim. Bir an çok korkmuştum. Aras'la evlenemeyeceğiz diye. Neyseki eşşek şaka yapıyormuş. "Ee aşkım annen ne zamana istiyor nikahı?" dedi. Bende daha günün belirgin olmadığını söyledim. "Madem belli değil hadi aşağıya inip annenle bir gün seçelim" dedi. Elimden tuttuğu gibi aşağıya indik. Annem mutfakta bize yemek yapıyordu. Annemi mutfaktan alıp hemen oturma odasına götürdük. Ve konuyu açtık. Aklımızdan geçen her şeyi anlattık. Annem biraz düşündükten sonra "Valla kızım haftaya olabilir. Hem o zamana kadar hazırlık yaparız. Ama kızım lütfen kimseye haber etme olur mu ? Baban yeni vefat etti yanlış anlarlar bizi. Yakın arkadaşların haricinde kimseyi çağırma." dedi. Annem çok haklıydı. Babam daha yeni vefat etmişti. Ama bizimde nikah kıymamız şarttı. Hem gülüp eğlenmeyeceğiz sadece nikah kıyacağız. Düğünümüzde bu yaz olur inşallah. Madem bir haftaya kadar nikahımız olacak şimdiden randevu almamız gerekti. Belki o gün çok kalabalık olacaktı. En iyisi yarın Aras'la beraber gidip randevu almaktı. Aras'la birbirimize bakıp gülümsüyorduk. Gözlerinin içindeki mutluluğı görebiliyordum. Sonunda hayatlarımızı birleştirecektik. Allahım sen bu mutluluğu herkese yaşat amin. Çok amin.

Ayy canım annem benim döktürmüş yine. Annemin yemeklerini çok özlemişim gerçekten. Valla doymuyorum. İyice kilo alacağım ama olsun şuana kadar sadece annemin yemeklerini bu kadar  iştahla yiyorum. Annem birden elindeki peçeteye öksürdü. Evet öksürmek normal bir şey ama annem peçeteyi hemen saklamaya çalıştı. "Anneciğim bir şey mi oldu? İyi misin?" dedim. "Evet evet iyiyim kızım hadi bitir yemeğini." dedi. Şüphelenmedim de değil şimdi. Annemi ilk kez bu kadar telaşlı görüyordum. Allah Allah inşallah bir şey yoktur.

İNTİHAR (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin