İNTİHAR (TAMAMLANDI)

Telefon

Yerler kan içinde korkuyla bağırdım. Aras'a sarıldım. Aras şaşkın şaşkın bana bakıyordu."Hayatım iyi misin?" dedi. "Aşkım yerdeki kanları görmüyor musun neler olmuş burada?" dedim. Aras ise hayır yanıtıyla kafasını sağa sola salladı. Bir saniye burada kanlar vardı. Nereye gittiler. "Aşkım şimdi yerde kanlar vardı. Görmedin mi ya? Her yer kandı böyle." Aras bana sarılarak "Canım sadece oda servisi çarşafımızı değiştiryor kapı o yüzden açık. Sen bu aralar çok yoruldun biraz dinlenmelisin." dedi. "Ya saçmalama iyiyim ben. Nasıl görmezsin ya hayal mi gördüm ben?" Allahım neler oluyordu? Az önce burdaydı ya. Neyse sanırım Aras'ın dediği doğruydu , bu aralar çok yoruldum. Biraz dinlensem iyi olacak.

Yatağa geçip uzandım. Uykuya dalmam çok sürmedi. Günlerdir çok yorgundum. Aras'ta öyle. Arkamdan bana sarılıp beraber uyuduk.

Uyandığımda Aras benden önce uyanmıştı. Ayy beni izliyordu. "Aşkım neden bakıyorsun?" diyerek gülümsedim. "Çok güzel uyuyorsun. Bu anı kaçıramazdım." dedi. Yanaklarım anında pembeleşmişti. Yanaklarımdan hafifçe öptü. Eşşek yaa. Yalnız baya uyumuşum ya. Beş saat aralıksız uyumuşum. E yoruldum yani olsun o kadar. Gece olmuştu. Ve ben çok acıkmıştım. Ne yiyeceğiz ki ? Aras "Balık ekmek yemeye çıkalım" dedi. Ayy süper olur vallahi. Hemen üstümüzü değiştirip hazırlandık. Yalnız Emre Bey bize çıkmamızı söylemişti. Ee napacağız o zaman ? Pansiyona söyleyelim o halde. Hevesimiz kırılmıştı. Ne güzel çıkacaktık işte. Neyse en azından aç kalmayacaktık.

Pansiyona tantuni söyletmiştik. Bu saate açık olanı zor bulduk valla. Immm ne lezzetli geldi şuan. Ayy Aras'ın tantunisinide yiyeceğim sanırım. Şştt Ömür yavaş ol. Kilo alacaksın bunu ye yeter sana. Aynen aynen yemeyeceğim. Valla kilo yapıyor. Aras'la beraber gülüşerek yemeğimizi yiyorduk. Tam o sırada telefon çaldı. Benim telefon çalıyordu. Özel numaradan biri arıyordu. Aras'a bakıp açmamaya karar verdim. Şuanlık dikkatli olmalıyız. Neyseki kapattı. Aradan bir dakika sonra birdaha aradı. Ve birdaha. Aras sinirlendi "Aç şunu hoparlöre al." dedi. Telefonu açıp hoparlöre aldım. "Merhabalar sizi gidi uyanıklar. Benden kurtulabileceğinizi mi sandınız aptallar. Size yapacaklarım daha bitmedi." diyip bize fırsat vermeden kapattı. Çok boğuk ve korkunç bir sesi vardı. Sanırım Aras'ta biraz tırsmıştı. Vallahi yemek boğazımıza dizildi. Ya biz neden mutlu olamıyoruz neden? Ne zaman mutlu olsak hep bir şeyler çıkıyor anasını satayım ya.

Emre Bey'i arayarak durumu iza ettik. Oda arayan numarayı istedi. Bizde verdik. Araştırıp tekrar bize döneceğini söyledi. Allah Allah kimdi bu ya? O Harun şerefsizi nezarette nasıl arayabilir bizi? Bir kurtulamadık bu şerefsizden ya. Mutlu olmak haram bize.