CHAPTER 2 (BELLE)

3.7K 142 1
                                    

Belle POV.

HAYS...... Good morning pilipinas!! hello everyone, hello worldddd !!! pbb fan ako eh. Bat ba??

Ang ganda ng gising ko.

Pagkatapos kasi akong tawagan ng university na inapplayan ko ng scholarship ay agad nakong pinapa pasok.

Haysssssss . Ramdam ko ang haba ng pag buntong hininga ko.

Sa wakas ay may university na tumanggap sakin. Matapos akong mahinto noon.

Wala nakong magulang. Hindi ko alam kung patay na sila. Pero. Isang araw noon ay umalis sila, at hindi na bumalik pa. Wala akong balita kung anu nangyari sa kanila.

Eto na pumapatak na naman ang mga luha sa aking pisngi.

Ma. Pa. Mag aaral ako ng mabuti. At sana proud kayo sakin..

Anu man ang mangyari. Tandaan mo na mahal na mahal ka namin. Yun lang ang sinabi nila mama at papa bago sila nawala.

Ayan tuloy umiiyak nako. Feeling ko. Sobrang nag iisa nako.

Agad ko pinunasan ang mga luha ko. Hindi magiging proud sila mama pag ganto lang ako ng ganto, pag nagpatalo ako sa takot.

May mga darating, upang ikaw ay saktan. At may mga darating din para ikaw ay ipagtanggol kaya lagi kang magdarasal at magiingat. Bilin naman ni papa.

Opo papa. Magiging matatag ako Madami na ngang umaapi sakin. Pero yung tagapagtanggol ko. Wala padin . Prince charming o trops??,ewan wala parehas eh.

Ang weird ko daw kasi.

Weird ba ang pagiging simple?? napangiwi ako ng makita ko ang sarili ko sa salamin. Weird nga ko. Hayssss. Bakit ba kasi. Ang gulo ng buhok ko. Hindi masyado pero , ang parang nakuryente. *Pout*

Makaligo na nga.

Dahan.dahan pa sana ako, pero ng mapalingon ako sa wall clock

Oh my goddd !! 7:00 naaa !!!?? gulat kong sambit sabay takbo papasok sa cr. Im superlate!!

Asussual . Anu ba ginagawa ng late?? syempre , hindi na nag aalmusal, hindi na makakpagsuklay, at tatakbo sa daan papasok sa school.

Anu ba pa inaasahan??

EDI TOTALLY NGARAG. Ang buhok ko. Gulo gulo, para akong nag dyip ng limang oras, napapikit nalang ako , ng makarating sa university.

Huminga ako, ng malalim.

IM HERE. Iniikot ko ang aking mga mata, habang unti unting pumapasok sa university,

Napatingin sakin ang guard na tila natatawa pa,

I.D. HINDI KA MUKHANG ESTUDYANTE DITO EH. Nakakainis nyang sambit.

Ipinakita ko ang sulat sakin ng school . Kaya pinapasok nya nako. Gagong guard yun ah,hindi daw ako mukhang estudyante dito.

Bakit dahil ba hindi ako mukhang mayaman??

Napansin ko. Puro sosyalin ang mga estudyante. Hays. Kaya pala. Ako lang ang babaeng nakalumang maong.

At simpleng blusa, at mukhang wala pang suklay na dala
. Dahil sagad ang pag angat ng buhok ko,

THE ECLIPSE (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon