Baking Love [NARRY] One Direction Bromance

Hoofdstuk 24

Zayn pov .

En verrassend was het. Niall zat in lotushouding, met zijn gitaar op Harry's bed, terwijl hij een zoetsappig liefdesliedje zong. Justin Bieber, als ik het goed had. Harry wiebelde op de maat zijn hoofd heen een weer en had een (liefdevolle?) glimlach op zijn gezicht, die telkens maar groter werd als Niall even in zijn ogen keek. 

Wat was hier aan de hand en waarom had Harry een halve smoking aan? En waarom zong Niall een liedje voor Harry?

Dit moest serieus het vreemdste zijn wat me ooit was overkomen met de jongens, echt waar. Zou ik ze nu eigenlijk wel moeten storen? Was dit misschien een Narry momentje? Een soort geheime liefdes bijeenkomt, waar Louis zo meteen ook naar toe zou komen om een triootje te doen? Hoe zou dat dan heten, Lourriall? Ik grijnsde om mijn gedachten, dit was echt te vreemd.

Zachtjes beet ik op mijn lip, twijfelend of ik het moest vragen aan Niall, of dat ik ze gewoon met rust zou moeten laten. Het zag er zo romantisch en lief uit en ik wilde ze eigenlijk niet storen.

Het liedje was afgelopen en Harry klapte enthousiast. ‘‘Dat was geweldig, Ni, echt super!’’

Niall glimlachte verlegen en Harry gaf hem een knuffel waardoor hij ging blozen. Harry's hoofd kwam in beweging en Niall bewoog met hem mee. De lippen kwamen dichterbij elkaar en- snel stapte ik uit de deuropening. Waarschijnlijk was het beter als ik nu weg zou gaan.

Terwijl ik de trap afdenderde dacht ik na. Waarom kusten Harry en Niall? Oké, die vraag was makkelijk, ze vonden elkaar leuk. En Charlie dan? Die was veel te lief om bedrogen te worden en om eerlijk te zijn; Charlie en Niall waren een schattig koppeltje.

Moest ik het Charlie vertellen? Het zou eerlijk zijn en ze zou minder pijn hebben, dacht ik. Maar ik wilde Charlie ook niet kwijt, wat waarschijnlijk wel zou gebeuren als ik het tegen haar ging vertellen.

Ik liep de woonkamer twijfelend binnen en ging naast Charlie zitten, die nog steeds languit op de bank lag.

‘‘En?’’vroeg ze, haar ogen gesloten, toen ze voelde dat de bank indeukte.

‘‘Eh- ik heb het niet gevraagd.’’ Het kwam er meer uit als een vraag.

‘‘Hmm, waarom niet?’’ De stem klonk zo zorgeloos en ik kon het niet maken om te zeggen dat- Ja, Zayn, ja dat kan je wel. Je bespaart dat meisje er een hoop pijn mee, zeg het.

‘‘Hij was bij Harry.’’

‘‘Oh,’’zei ze, alsof het logisch klonk. Zayn, sukkel, zeg het nu maar...

‘‘Ze kusten.’’ Zo, dat was eruit. Charlie opende haar ogen en ging rechtop zitten.

‘‘O ja?’’vroeg ze. Wacht moest ze nu niet helemaal overstuur zijn?

Onzeker knikte ik dus maar, als antwoord op haar onlogische vraag.

‘‘Goh, dat werd tijd zeg. Ik zou ze eigenlijk allang gedwongen hebben, maar ja, dat mocht natuurlijk niet van Niall,’’zuchtte ze.

‘‘Dat werd tijd? Je vriendje bedroog je net met zijn beste vriend, die dus mannelijk is, en jij zegt: ‘Het werd tijd’?’’ Mijn mond viel haast open, ik had eerder iets verwacht van: ‘Oh, Zayn, waarom doet hij me dit aan?’ en dat ze dan in mijn armen zou vallen en ik, ik was de held. Ik zou haar natuurlijk troosten en langzamerhand zou haar gezicht dichter- Nee, Zayn. Focus!

‘‘Ja, natuurlijk. Het was toch overduidelijk dat hij verliefd op hem is, niet dan? Ah, Zayn, vertel me nu niet dat jij dit niet aan zag komen...’’ Ze pulkte wat aan haar nagels.

‘‘Ja eh- nee, eh... jawel,’’gaf ik uiteindelijk toe.

‘‘Nou dan.’’

‘‘Maar waarom bleef jij dan?’’ Ik sloeg mijn hand voor mijn hoofd, domme vraag.

‘‘Niall is mijn beste vriend, waarom zou ik niet blijven?’’

‘‘Dus ik ben geen vriend van je?’’ De vraag was eruit voor ik het doorhad, ik was lekker op dreef, niet dus.

Ze keek moeilijk,‘‘Natuurlijk wel, Zayn. Jij bent ook mijn vriend, hoezo?’’

‘‘Eh nee, niks...’’

Charlie streek haar blonde haren uit haar gezicht en nam een slok van haar appelsap, die ze van de tafel pakte. En zo elegant zette ze hem ook weer neer.

‘‘Zeg eh, Zayn, je gaat dit verhaal toch niet doorvertellen voordat Niall en Harry het zelf vertellen hè?’’vroeg ze uiteindelijk na een lange stilte.

‘‘Moet dat dan?’’vroeg ik, mijn stem ietwat aan de rauwe kant.

‘‘Nee!’’ Ze sprong op. ‘‘Natuurlijk niet, alsjeblieft niet!’’

‘‘Wow, rustig maar...’’mompelde ik toen ze mijn schouders beetpakte. Nerveus begon ik te trillen. ‘‘Kan je me loslaten?’’ 

‘‘Oh, ja, sorry...’’ Langzaam kleurden haar wangen rood en ik besefte pas toen ze zich tegen mij aan had gevlijd dat ze bloosde. Zacht haalde ik mijn hand door haar haren. Charlie gaapte en drukte zich iets steviger tegen me aan.

Ach ja, ze zou wel bij mij slapen, als Niall en Harry zo nodig moesten seksen. Ik grinnikte. Ja, Charlie zou wel bij mij slapen.