Baking Love [NARRY] One Direction Bromance

Hoofdstuk 36

Charlie pov.

Na dat telefoongesprek met Niall was het snel gegaan. Harry bleek degene te zijn die zaad af ging geven. (De reden: Jij lijkt best op Niall, blauwe ogen, blond haar en Niall wil graag een tweede Harry.)

We hadden gesproken met een woordvoerder van het ziekenhuis, die ons vertelde dat er een gespecialiseerde afdeling was voor laag-technologische draagmoederschappen. In simpele woorden betekende dat gewoon een draagmoederschap waarbij de draagmoeder haar eitje ervoor afstaat. 

Makkelijk zat.

Ik scrolde door mijn contactpersonen lijst, op zoek naar een persoon wat ik moest spreken. Twijfelend bleef mijn vinger boven het groene hoorntje hangen, maar uiteindelijk drukte ik er toch op en bracht de telefoon naar mijn oor. De telefoon ging een paar keer over, waarna er op werd genomen.

‘‘Familie Scotss,’’hoorde je een bekende mannenstem zeggen.

‘‘Hoi pap.’’

Een lange stilte volgde. ‘‘Ch- Charlie?’’vroeg mijn vader, aarzelend.

‘‘Eh ja...’’

‘‘Oké, ehm, waarom bel je? Het is al zo'n lange tijd geleden sinds we je hebben gezien en gesproken.’’

‘‘Ik word moeder.’’

‘‘Je word moeder? Van wie?’’

‘‘Van mijn kind...’’

‘‘Wie is de vader? Ken ik hem? Gaan jullie trouwen?’’

‘‘Eh- je kent hem niet en we gaan niet trouwen. Ik ben zeg maar een draagmoeder?’’ Liefdevol aaide ik over mijn lichtbollende buik. Daar zat mijn kind in. Daar zat ons kind in. Daar zat hun kind in.

‘‘Oh,’’mompelde mijn vader teleurgesteld. ‘‘En je Krabbe dan? Hebben die mensen daar wel goed over nagedacht?’’

‘‘Pap,’’zuchtte ik,‘‘ze hebben hier heel goed over nagedacht. Maar ik wilde het gewoon melden, oké? Zeg het maar tegen mam en dan zie ik wel...’’

Teleurgesteld stemde mijn vader ermee in. ‘‘Oké, doei Charlie.’’

‘‘Doei.’’ Snel drukte ik mijn vader weg en draaide ik me om naar Harry en Niall die allebei trots op de bank zaten.

‘‘Nu blij?’’

‘‘Ja,’’antwoordde ze tegelijk.

‘‘We willen je trouwens iets vragen, Lietje,’’zei Niall toen ik mijn telefoon had weggelegd.

‘‘NEE, IK GA NIET BIJ JE HAREM OKÉ?’’

Harry begon te lachen,‘‘We wilden alleen vragen of we babyblob aan mochten raken, hoor.’’

‘‘Oh, in dat geval ga jullie gang,’’zei ik.

Nog geen twee seconden laten voelde ik twee paar handen mijn iets dikkere buik verkennen en ik glimlachte naar de twee jongens die blij begonnen te praten over het geslacht van het kind.

Ze zagen eruit alsof ze al jaren getrouwd waren, zo'n kibbelend stelletje. Maar ze zagen er schattig uit, eerlijk. Je zag aan ze dat ze gelukkig waren.

‘‘Kom hier, ik wil een groepsknuffel!’’ riep ik en ik opende mijn armen. 

Twee lichamen werden tegen me aangedrukt, terwijl de handen nog steeds mijn buik verkende. Ja, mijn besluit was zeker weten de juiste geweest.