Lipstick Lullaby

Chapter Eight

SASKIA

"My... hindi naman siguro..." Kumakabog ang dibdib ko na para bang tumakbo ako ng ilang kilometro. Ayaw pa tanggapin ng isip ko ang posibilidad na buntis ako. Isang gabi lang yun! Isang beses lang may nangyari sa amin! Posible ba talagang mabuntis ako?

"Ayan na nga ba ang sinasabi ko sa'yo!" Hinampas ni Nanay ang ibabaw ng mesa. "Tatanga-tanga ka! Di ka ba gumagamit ng kapote?"

Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko at umiling. Hilam na sa luha ang mga mata ko. Kahit naman nakainom ako noon tanda ko pa rin na hindi talaga siya gumamit nun. May naiwan pa ngang natuyong bakas sa pagitan ng hita ko nung naligo ako kinabukasan.

"Alam mo ba kung sino ang Tatay niyan?"

"Isa pa lang naman ang naka-ano sa akin. Hindi ako nagpalabas sa iba." Mahinang sabi ko.

"Yung nakauna sa'yo?"

Tumango ako.

"Alam mo ba kung nasaan siya?"

"Pumunta siya sa club nitong nakaraan lang." Sagot ko. "My, hindi ko alam gagawin ko kung buntis nga ako."

"May magagawa pa ba tayo? Nandyan na yan!" Kahit pilit na itinatago ni Nanay, alam ko sa tono niya na nag-aalala siya. "Yung tatay niyan, yun ang habulin mo. Hindi ba sabi mo mayaman yun? Panagutan niya yan!"

"My, ikakasal na yun..."

"Aba! Sustentuhan niya yang anak niya! Ano yun? Thank you na lang?! Pagkatapos niyang magdeposito sa'yo! Huwag kang papayag!" Galit na sabi niya.

"Hindi pa naman sigurado eh." Sabi ko.

"Bibili tayo ng pregnancy test! Pag yun nagpositibo, hahanapin natin yang tatay ng pinagbubuntis mo kahit saang lupalop ng mundo pa siya. Kailangan panagutan niya ang batang yan!"

"O, ano'ng nangyari sa inyong mag-ina? Nag-aaway na naman ba kayo?" Nabaling ang atensyon namin kay Ninang Jodie na ngayo'y nakatayo sa may pinto ng bahay namin. "Good morning! Luto na ba ang breakfast? Makikikain ako."

"Ikaw baklita ka. Kasalanan mo ito eh!" Dinuro ni Mammy si Ninang Jodie.

"Bakit ba? Ano bang nangyayari?" Kunot ang noong tanong niya.

"Kung hindi dahil sa'yo hindi mabubuntis ang anak ko!"

Tumingin si Ninang Jodie sa akin at unti-unting nanlaki ang mga mata niya. "ANO?! Buntis ka, Saskia?"

"H—hindi pa naman sigurado..."

"Gaga ka!" Tili niya. "Okay lang sana na nagpasarap ka eh pero bakit hinayaan mo pang magpaputok sa loob? Saskia, ano ba yang utak mo? Yung kalahati lang ba gumagana diyan?"

Tuluyan ng pumatak ang mga luha ko. Hindi naman ako iyakin. Mula bata pa ako ayaw na ayaw ko ng umiiyak sa harap ng ibang tao kahit sa harap ni Nanay. Natuto akong itago ang kahinaan ko kasi sa mundong ginagalawan ko hindi pwedeng maging mahina. Hindi ko na napigilan ang emosyon ko. Isinubsob ko ang mukha ko sa mga palad ko at humagulgol.

"Saskia..." Naramdaman ko ang haplos ni Nanay sa likod ko. "Tahan na..."

"My, hindi ko alam ang gagawin ko..." Humihikbing sabi ko.

Yumuko si Mammy at niyakap ako. "Pagtutulungan natin yan. Nanay mo ko. Syempre hindi naman kita pwedeng pabayaan."

"Saskia naman eh..." May panlulumo sa boses ni Ninang Jodie. "Kahit naiinis ako sa'yo ngayon wala na akong magagawa. Bata ka pa ako na nag-aalaga sa'yo. Ako na nga ang tumayong pangalawang ina mo. Nandyan na yang bata, nandito lang kami para sa'yo."