Revolution

Adrianna

"Ik ga zwemmen mam" roep ik nog even voordat ik naar het zwembad ga. "Binnen of buiten?" vraagt mijn moeder nog. "Binnen natuurlijk, het is veels te koud buiten. Wat denk jij dan" zeg ik brutaal. "Jongedame, praat norma..." Ik had de deur naar het binnen zwembad al dichtgegooid, voor ze haar zin ook maar af kon maken. Like I give a fuck. Ik loop het kleedhokje in en kijk in de spiegel nog even naar mijn perfect blonde haar. Ik trek mijn bikini aan en laat mijn kleding in het hokje achter. Daarna laat ik mezelf langzaam in het water zakken.

Ik zwem rustig een beetje rond, tot mijn broer uit het niets het water in duikt. Er komen allemaal spetters in mijn gezicht. "Danley!" roep ik boos. "Hou op me zo te noemen" zegt hij chagrijnig terug. "Zo verpest je mijn make-up" "Je make-up is niet bepaald waar je je nu het meest druk om zou moeten maken" zegt hij grijnzend. "Ja, haha. Wat ben je weer grappig" "Nee, effe serieus. Wat the fuck heb je met je haar gedaan. Ben je gek ofzo" zegt hij lachend. "Hou toch op, je bent niet grappig" "Hier, doe nou niet alsof je van niets weet" zegt hij. Daarna trekt hij een pluk haar voor mijn gezicht. Het is bruin!! Ik grijp de pluk uit Dan's handen en begin er goed naar te kijken. Ik ren gelijk naar het kleedhokje om het in de spiegel goed te bekijken.

"Iiiieeeeeeeeh" krijs ik. Mijn haar dat net nog blond was, is nu kastanjebruin. "Hé, wil je me doof hebben ofzo" zegt Dan, die het hokje in komt lopen. Hij gaat naast me staan en kijkt ook in de spiegel "WAT!!" schreeuwt hij opeens uit. Ook zijn blonde haren zijn nu bruin gekleurd. We bleven daarna heel lang stil, beiden paniekerig naar ons haar starend.

"Hoe zeggen we dit in Godsnaam tegen mam en pap" zegt Dan hopeloos. "Euh, wat dacht je van helemaal niet!" zeg ik alsof hij de domste opmerking ooit maakt, wat ook wel zo is eigenlijk. "En wat wilt mevrouw dan doen?" "Ik ga mijn haarverf wel halen" stel ik voor. "En hoe kom je langs mam die in de huiskamer is en je gehijt zal zien" "Ik doe wel een handdoek om mijn haar heen ofzo"

Ik loop zo stil mogelijk richting de trap, maar natuurlijk merkt mam me meteen op. "Adrianna Rogers!! Ik kan me herinneren dat ik je toch echt manieren heb geleerd" werpt ze me toe. "Ja mam, maar eh..." "Het is al goed, maar de volgende keer kom je er niet zo makkelijk van af!" roept ze nog voor ik de trap op loop. Snel grijp ik mijn haarverf van mijn kaptafeltje en ren terug naar het zwembad. Behendig duik ik het kleedhokje in.

"Uhm, Adry?" "Wat!" begin ik geïrriteerd "Je... je haar is weer..." "Ja, het kleurde gewoon weer blond" "Maar hoe?" zeg ik terwijl ik de handdoek van mijn hoofd aftrek. Ook mijn haar heeft weer zijn blonde kleur terug. Hoe kan dit!?