SERSERİ.

İyi ki yanımdasın

Biliyorum çok beklediniz. Sizi bekletmeden daha hızlı bölüm yazmaya başlayacağım. Hadi inş. Siz coming bölüm,ben go sşğqvçsi

Satır arası yorumlar ^.^

Medya:Nazlı'nın çektiği resim.

Bölüm şarkısı: Yalın- Her şey sensin.

O zaman bölüme geçtik 🍊

Bazen kurduğum düşlerin gerçek olmamasını isterdim. Ama bu o kadar güzel bir düştü ki,gerçek olsun diye dua ederdim. Sonunda ne olacağı hakkında hiç bir fikrim yoktu ama böyle düşündüğüm zaman Ateş'in söylediği sözler aklıma geliyordu. Biz zamanı hiçe saymıştık. Sonrası umrumuzda değildi.Huzurla buluşmuş kokusunu içime çekerken sıkıca sarılıyordum. Başıma küçük bir öpücük kondurduktan sonra elini belime koydu. Bir süre böyle kalmak,hayallerimin ulaşamayacağı kadar imkansız bir aşkı hissetmeme yol açıyordu.

Yorgun bir sesle, "Ateş,çok uykum var. Eve dönebilir miyiz?"diye sordum. Dudaklarından olumlu mırıltılar dökülürken zar zor açmakta olduğum gözlerimi kırpıştırdım. "Peki güzelim. Gidelim,dinlen biraz." Başımı sallayıp soğuk bedenine sardığım kolumu çektim. Yüzü soğuktu. Ama ben demiştim,bu deri ceketle dışarı mı çıkılırdı?

Kaşlarımı çatıp,hafif bir kızgınlıkla, "Üşüdün mü? Ama ben sana dedim. Şu deri ceketle,bu havada dışarı çıkılır mı?"diye sordum sahte bir kızgınlıkla. Başını bana çevirip aramızdaki bir kaç adımlık mesafeyi kapattı. "İyiyim ben,üşümedim. Yorgunsun güzelim. Hadi!"

Çok fazla uzatmak istemediğimden susuyor,ve onu bunaltmak istemiyordum. Başımı usulca sallarken yorgun olan gözlerimle yoğun kahve gözlerine bakıyordum.

Elimi tutup motora doğru ilerlemeye başladı. Yorgun olan vücudumu zar zor hareket ettiriyordum. İki otobüsle iki kere Ankara-İstanbul gezisi yapmıştım resmen.

Motorun önüne geldiğimizde arkadan kaskı alıp başıma geçirdi. Diğerini de kendi başına geçirip motora bindi. Bende arkasına yerleşip bacaklarımı iki yana koyup,büktüm. Ben belinden sıkıca sarılırken o motoru çalıştırıyordu. Bir süre sonra çalışan motorla ilerlemeye başladık.
Bir süre sonra durduğumuzda başımı yasladığım sırtından kaldırdım. Omuzlarından destek alarak motordan aşağı atladım. Kaskı çıkartıp motorun arkasına astıktan sonra Ateş'i izlemeye başladım. Havalı bir şekilde inip siyah kaskını çıkardı. Benim gibi astıktan sonra elimi tutup arkasından sürüklemeye başladı. Kapıya vardığımızda diğer eliyle cebinden anahtarı çıkardı.

Eve girdiğimizde ben siyah ceketleri askıya asarken,Ateş'te salona giriyordu. İşimiz bitirdikten sonra salona gidecekken Ateş'in sesini duydum. Sanırım telefonda biriyle konuşuyordu. Adımlarımı hızlandırıp kapıs yaslandım. Kollarımı göğüsümde birleştirirken Ateş'i izliyordum.

"Nazlı'yı karıştırma."

Bir süre karşı tarafı dinledikten sonra,derin bir nefes verdi.

"Nazlı olması gerektiği yerde."

Bu cümleden sonra kaşlarımı çattım. Telefondaki kişi büyük bir ihtimalle teyzemdi ve burda olup olmadığımı soruyordu. Bir yandan da Ateş'in söylediği cümle kafama takılmıştı. Beni neye karıştıracaktı ki?Bu düşüncelerime son verip Ateş döndüm.

"O iyi dedim. Kapat şimdi."

Telefonu kapatıp cebine koyduktan sonra derin bir aldı. Arkasını döndüğünde ifadesizlik gözlerine bakmaya başlamıştım. Şaşırsa da göz devirip kendini döşemeli,siyah koltuğa attı.