Black Roses #READINT2017

Κεφάλαιο 1

Είχε μόλις γυρίσει απο την καθημερινή της απογευματινή βόλτα όταν κατάλαβε πως στο σπίτι δεν βρισκόταν κανείς.
Πηγε στο δωμάτιο της γρήγορα να αλλάξει και να ξαπλώσει να διαβάσει το αγαπημένο της βιβλίο.
Μολις έβαλε τις πιτζάμες της ξάπλωσε στο διπλό κρεβάτι της και πηρε το βιβλίο στα χέρια της.
Πριν προλάβει καν να το ανοίξει ,το τηλέφωνο της άρχισε να χτυπάει.
Το πηρε στο χέρι της και απάντησε.
"Ελα Μαμα;"
"Ροζυ μου σπίτι εισαι;"
"Ναι μαμα μόλις ξάπλωσα." απάντησε με ενα παράπονο στην φωνή της.
"Απο τωρα βρε καρδουλα μου;"
"Μαμα τι θες; Θελω να διαβασω το βιβλίο."
"Να βρε αγαπη μου..Ο πατέρας σου..να εχουμε βγει με έναν της δουλειάς και θέλει να το συνεχίσουν στο σπίτι.. Ωστε να του δείξει κατι χαρτιά."
Η κοπελα ξεφυσηξε. Ηξερε πολυ καλα πως τώρα έπρεπε να σηκωθεί και να ντυθεί καλα για τον καλεσμένο που θα έφερναν οι γονείς της.
"Εντάξει Κατάλαβα. Σε ποσο θα ειστε εδω. Να ξερω ποτε να ντυθω" ειπε ξανα με παραπονο, αλλη μια φορα δεν μπορεσε να κανει αυτο που θελει.
"Σε 1 ωρα. Κλεινω τωρα" ειπε η μητέρα της με ύφος νικήτριας.

"Γαμωτο.Ουτε ενα βιβλίο να διαβασουμε δεν μπορούμε. Ελεος"
Η κοπέλα μπήκε για μπάνιο οσο πιο γρήγορα μπορούσε.
"Και να αργησω; Σιγα" σκέφτηκε.. Αλλα μολις θυμήθηκε τι ειχε γίνει την τελευταία φορα που άργησε έτρεξε να προλάβει.

--------

Ολη μέρα στην δουλειά είχε εξαντληθεί αλλα δεν μπορούσε να ακυρώσει το ραντεβού του με τον άνθρωπο που θα συνεργαζόταν.
Οταν ειχε φτάσει σπίτι του. Εκανε ντους και φόρεσε ενα σοβαρό κοστούμι.
Μολις ξεκίνησε για το εστιατόριο άρχισε να σκέφτεται τα λόγια του πατέρα του."Οποια και να ειναι η συμφωνία για την συνεργασία θα δεχτείς. Ο Παπακωνσταντίνου δεν παίζει. Η εταιρία παει χαλιά. Εισαι ο μόνος που μπορει να κάνει κάτι. Ακομα και αν σου ζητησει κατι ακραίο θα το κανεις. Αλλιως δεν θα παρεις ξανα ουτε μια δεκαρα απο μενα.". 
Χωρίς να φοβάται για κανέναν όρο της συμφωνίας, συνέχισε να οδηγεί.

Οταν πλεον ειχε φτάσει έψαξε με μια γρήγορη ματια τον Παπακωνσταντίνου. Οταν τον εντόπισε ξεκίνησε να περπατάει γρήγορα.
"Καλησπέρα σας" είπε με βαριά φωνή.
Οταν ο κύριος μπροστά του τον ειδε σηκωθηκε αμεσως.
"Καλησπέρα αγορι μου."
Ο άντρας μπροστά του  του εκανε νεύμα να καθίσει.
Πριν καθίσει ομως χαιρέτισε με εναν υπέροχο τροπο την γυναίκα του Παπακωνσταντίνου.
"Ξέρεις αγορι μου.."
"Αχιλλέας" ειπε αυστηρά αφήνοντας ενα χαμόγελο στο τέλος.
"Ξερεις Αχιλλέα.. Εγω με την γυναίκα μου δεν κρυβουμε τίποτα οποτε ειναι εδω σήμερα μαζι μας ωστε να συζητησουμε για τις δυο εταιρίες."
Και ετσι συνέχισαν να μιλάνε για πολλές ωρες.
Ωσπου ο αντρας του πρότεινε να συνεχίσουμε την συζήτηση σπίτι του. Ωστε να του έδειχνε και καποια χαρτια της εταιρίας.
Εκεινος δεχθηκε με ευγένεια και ακολούθησε το ζευγάρι μεχρι το σπίτι τους.
Οσο ηταν στο αυτοκίνητο το τηλέφωνο του χτύπησε.
"Παρακαλω;" ειπε ψυχρός και σοβαρός.
"Μωρο μουυυ..με ξεχασεεες;"
"Μίνα;"
"Ναιιιιι"
"Τι θες;"
"Γιατι μου μιλας ετσι βρε μωρο μουυ εγω σε πηρα για να σου πω να έρθεις να περάσουμε καλααα" του ειπε με ναζι.
Βλέποντας πως ειχε φτάσει στο σπίτι του κ.Παπακωνσταντίνου της απάντησε ψυχρα ενα "θα δουμε" και της το έκλεισε.
Παρκαρε το αυτοκίνητο πισω απο εκείνου και βγήκε για να μπουνε στο σπίτι ολοι μαζί.