Κεφάλαιο 2

1.4K 177 17
                                    

Μεριά Ροζυ.

Σάββατο σήμερα.. Και παντρεύομαι έναν άγνωστο.
Θεε μου δεν θα το αντεξω. Ολα τωρα βρήκαν να συμβούν.
Κοιταξα τον εαυτό μου αλλη μια φορά στον καθρέπτη.
Μια μικρή νύφη. Ενα ανώριμο κορίτσι με νυφικό.
Τι; Νομιζατε πως δεν ξέρω πως με λέει ανώριμη;
Διακριτική ειμαι, οχι χαζη ουτε κουφή.
Η πόρτα χτύπησε. Μεσα μπήκε η μητέρα μου.
"Ο πατέρας σου σε περιμένει. Πρέπει να φύγουμε" ειπε χωρίς να μου πει ουτε ενα κομπλιμεντο. Ουτε καν με κοίταξε.
Λοιπον. Εφτασε η ώρα.

Τέλος μεριας Ρόζυ

----------

Ο Αχιλλέας ήταν ηδη στην εκκλησία.
Δεν ειχαν καλεσει πολλούς παρόλο που ήρθαν τελικα πολύ. Γνωστοί και άγνωστοι. Χαμος ειχε γίνει για αυτόν τον γάμο.
Είδε το άσπρο αυτοκίνητο να έρχεται σιγα σιγά.
Πήρε μια βαθιά ανασα.
Ο Φίλος του διπλα τον χτύπησε στην πλάτη για να αλλαξει υφος φατσας.
"Ειναι πανέμορφη Αχιλλέα." του ειπε ενω ηταν μαγεμένος με την ομορφιά της Ρόζυ.
"Σκάσε Γιάννη." ειπε επιθετικά στο φίλο του.
Οταν ειχε φτασει πλεον η Ρόζυ απένατι του της εδωσε την ανθοδεσμη με τα άσπρα τριαντάφυλλα.
Περίμενε να αντιδράσει όπως τοτε που της είχε δωσει για πρώτη φορά τριαντάφυλλα. Τιποτα ομως. Κανένας ενθουσιασμός στο πρόσωπο της. Την είχε κυριεύσει η στεναχωρια.
Ειδε τα μάτια της. Τιποτα και εκει. Δεν έλαμπαν οπως άλλες φορές. Τα έβλεπε λες και είχαν σκοτεινιάσει. Μονο θλίψη υπήρχε σε αυτά τα μάτια.
Της χαμογελασε οσο πιστευτα μπορούσε.
Εκείνη τον είδε στα μάτια. Η αθωότητα αυτου του κοριτσιού τον σκότωνε.
Ηταν τόσο αθωα για ολα αυτα.

----------

Στην δεξίωση οταν ολοι ζητησαν να χορέψει ο γαμπρός με την νύφη. Ειδε τα ματια της να βουρκωνουν.
Περίεργο ομως. Ενιωσε κατι να τον ενοχλεί. Αυτη η μικρή ειχε αρχίσει να του προκαλεί κατι σαν..κατι σαν συναίσθημα.
Σηκώθηκαν και χωρεψαν για λιγο.
Εκείνος την αφησε μόνη και πηγε αμεσως στην τουαλέτα.

----------

Μεριά Ροζυ.

Εφυγε και με άφησε μόνη.
Δεν με πείραξε να πω την αλήθεια. Ηθελα να φυγει λιγο ωστε να παρω ανάσα. Ακομα και να αναπνέω διπλα του φοβάμαι πως θα τον ενοχλήσει.
Μετα απο κείνον μπηκε και μια γυναίκα στην ίδια τουαλέτα.
Η αγαπημένη του θα είναι.
Ελπίζω να είναι στις αντρικές τουαλέτες.
Σηκώθηκα για να παω λιγο τουαλετα να φρεσκαριστω.

Στάθηκα μπροστά απο τον νιπτήρα.
Με είδα στο μεγάλο καθρέφτη.
"Πως εγινα εγω ετσι;" άρχισα να μιλαω με τον εαυτό μου.
"Παντρεύομαι εναν αγριανθρωπο που παει και πηδιεται χωρίς ελεος στις τουαλετες την μερα του γαμου του. Χώρισα με τον άνθρωπο που αγαπούσα για αυτην την συμφωνία.
Εχασα εντελώς την ελευθερία μου. Εχω παρει και δυο κιλα." με το τελευταίο που ειπα γελασα .
Σκουπισα μερικα δάκρυα που μου ειχαν ξεφύγει και επέστρεψα στο τραπεζι. Εκείνος. Αφαντος.

Black Roses  #READINT2017Donde viven las historias. Descúbrelo ahora