Κεφάλαιο 22

939 139 16
                                    

"Δεν είμαι έτοιμος για να γίνω πατέρας Ρόζυ." της ειπε σχεδόν απογοητευμένος. Σαν να έφταιγε η Ρόζυ.
"Το ότι δεν είσαι έτοιμος σε κάνει να θες να φύγεις;" τον ρωτησε θυμωμένη.
"Παω να σκεφτω..δεν ξέρω για πόσες μερες θα λειψω." της απάντησε.
"Αν περάσεις αυτην την πόρτα..μα τον Θεο Φεντερίκο.. Δεν πρόκειται να ξαναδείς ουτε εμένα ουτε το παιδι σου."
"Που ξερω ότι ειναι δικό μου;" την ειρηνευτικε.
Το χαστουκι που του εδωσε ηχησε σε ολο το σαλόνι.
"Πως τολμάς;" του φωναξε έξαλλη.

Την επιασε βιαια απο το χέρι και την έσπρωξε δυνατά με αποτέλεσμα να χτυπήσει στην γωνία του καναπέ.
Ενιωσε εναν τρομερό πόνο στην πλάτη και μορφασε.
"Εξαφανίσου. Δεν θέλω να σε ξαναδώ" του φώναξε με όση δύναμη είχε.
Αρχισε να βλέπει θολά.. Ενιωσε ενα δυνατό χτύπημα.. Δεν καταλαβε που. Στην κοιλια; στα πόδια; δεν μπορουσε να καταλαβει ειχε μουδιασει ολόκληρη.
Σιγα σιγά την κάλυψε το απόλυτο σκοτάδι.

-------------

Η Λουίζα ήταν τουλάχιστον 20 λεπτά έξω απο το σπίτι και κανείς δεν της άνοιγε.
Ειχε ανησυχήσει αρκετά.
Ειχε το κλειδί μόνο για την πόρτα του διαμερίσματος.
Χτυπούσε τα κουδούνια να της ανοίξουν αλλα τίποτα.
Ξαφνικά βλέπει μια γυναίκα.. Την γνωριζε ηταν απο την πολυκατοικία.
"Καλημερα κοριτσι μου. τι επαθες;" τη ρωτησε η γυναικα ευγενικά
"Η Ρόζυ δεν μου ανοίγει και δεν απαντάει" είπε ανησυχεί.
Ελα να σου ανοιξω να μπεις να δεις αν ειναι μεσα." ειπε γρηγορα η γυναικα και ανοιξε την εξώπορτα.
Η Λουίζα έτρεξε απο τις σκαλες μέχρι τον δεύτερο οροφο.
Εβγαλε τα κλειδιά τρέμοντας.
Ανοίξει γρήγορα την πόρτα και ούρλιαξε με κλάματα με το θεαμα της Ρόζυ αναίσθητη κάτω.
Η γυναικα που της άνοιξε πηγε να δει  αν ειναξ ολα καλά.

Οταν ειδε τι ειχε γίνει καλεσε το ασθενοφόρο και μπήκε να βοηθησει την Λουίζα.

------------------

"Τι κάνεις φίλε;" του ειπε ο Γιάννης καθως κοιτούσε τον Νίκο.
"Τρεχει κατι;" τον ρωτησε με τσαμπουκα.
"Τι να γίνει ρε; τίποτα τα ιδια. Κελι, προαύλιο, αντε και λίγο μια βόλτα στα αλλα κελιά." ειπε και γέλασε.
"Εμαθα πιασανε τον πατέρα σου." του είπε και εκείνος κοκαλωσε.
"Και;"  Ρωτησε με απορία.
"Ισόβια φίλε μου..ισόβια;" του είπε ο Γιάννης και τον χτύπησε αστεια στο μπράτσο.
"Εδω;" τον ρωτησε ο Αχιλλέας και περιμενε πως και πως την απάντηση.
"Νομιζω εδω" του ειπε.
"Ωραιαα..η Ρόζυ; εχεις νέα της;"
Τον είδε να αλλάζει έκφραση προσώπου.
"Γιαννη;..τι επαθε η Ρόζυ;" τον ρωτησε αυτην την φορα θυμωμένος.
"Τι..τιποτα ...παω..θα..τα πουμε;" ειπε αμήχανα και ηδη είχε φύγει.

Black Roses  #READINT2017Donde viven las historias. Descúbrelo ahora