Black Roses #READINT2017

Κεφάλαιο 30

"Ετοίμασε γρήγορα τα ρούχα σου. Πρέπει να φύγουμε." της είπε ταραγμένος μετά το τηλεφώνημα που είχε απο τον Γιάννη.

Αταραχη έβαλε τα ρούχα της όπως να'ναι στην βαλίτσα και μετά από λίγο εγκατέλειψαν το μικρό διαμέρισμα.

"Αφεντικο, θα ερθει ο Μπρουνο με τον Γκας, δεν μπορείτε να είστε εντελώς μόνοι σας. Ετσι είπε ο κύριος Γιάννης" ειπε ο οδηγός και ο Αχιλλέας έριξε μια κλέφτη ματιά στην Ρόζυ.
"Εντάξει. Παμε Πίζα" του λέει και χαϊδεύει το χέρι της Ρόζυ που βρίσκεται στην αγκαλιά του.

--------------------------------

"Ημουν σε μία πορεία στα Εξάρχεια. Εκεί ήταν και η Μαρία. Είδα έναν μπατσο να πηγαίνει κατά πάνω της, ετρεξα την αρπαξα και αρχίσαμε μα τρεχουμε σαν τρελοί.
Γιναμε φίλοι για ολόκληρα 2 χρόνια. Μου αρεσε αλλα δεν έκανα κίνηση.
Χαθηκαμε για χρόνια.
Μετα με βρήκε λόγο τον περιοδικών που έλεγαν για την εταιρεία.
Τότε ήταν με τον Νίκο. Είχαν αρραβωνιαστεί. Δεν ήθελα να μοω αναμεσα τους και πάνω απο ολα να μπλεξω με έναν μπατσο που με είχε κυνηγήσει σε πορείες. Το πάθος αναμεσα μας ομως ήταν έντονο.
Ετσι χώρισε με τον Νίκο.
Ημασταν μαζι λιγα χρονια και μετά παντρευτηκαμε. Ο Νίκος και ο πατέρας μου μας κυνηγούσαν συνέχεια.
Με μια τέτοια σφαίρα την είχε πετύχει.." είπε και έδειξε την σφαίρα.
"Λυπαμαι.." ειπε η Ρόζυ με κατεβασμένο κεφάλι.

Η αληθεια ειναι πως στενοχωρήθηκε με όλο αυτο που είχε περασει ο Αχιλλέας. Αλλα όταν είδε πως μιλούσε για την Μαρία ενιωσε ενα κύμα ζήλειας να την κυριεύει.

Σκέφτηκε αν κάποια στιγμή ο Αχιλλέας θα μιλάει έτσι και για την ίδια.
Αν τα μάτια του θα γυαλιζουν απο έρωτα. Αν η φωνή του θα είναι τρυφερή όταν αναφέρει το όνομα της.

Οταν φτάσανε στην Πίζα ο οδηγός τους πήγε σε μια μικρή πολυκατοικία.
Ειχε ήδη βραδιάσει οπότε την πήρε και πήγανε μια βόλτα.
Κάθισαν σε ενα παγκάκι και μπροστά τους είχαν το ποτάμι της Πίζας.
Με τα φώτα που υπήρχαν σε όλο τον δρόμο , το ποτάμι φαινόταν υπέροχο.

"Δεν θέλω να μας χαλάσω την βόλτα αλλά θέλω να σε ρωτήσω κάτι" του λέει και σφίγγει περισσότερο το χέρι του.
"Ρωτα"
"Εμένα γιατί θέλει να με σκοτώσει;" τον ρωταει διστακτικα.
"Επειδή πιστεύουν πως εγώ στα έχω πει όλα αυτά που έμαθες σήμερα και χθες και ξέρεις ποιος είναι ο "δολοφονος" μου ας πουμε" της απαντάει χαλαρός.

"Μαλιστα.." ειπε ξερά και συνεχισανε να κοιτάνε το ποτάμι.

Ησυχια.
Ξαφνικά έπεσε μια τρομακτική και άβολη ησυχία.