Black Roses #READINT2017

Κεφάλαιο 14

"Τι έχεις;" την ρώτησε εφόσον του φάνηκε ακομα σκεπτική.
"Εε τίποτα.." είπε και κατάλαβε απο την φωνή της πως οντως κατι έχει.
"Οταν θες μου λες." της ειπε και παρακαρε το αυτοκίνητο.

Πως γίνεται να θες κάποιον τοσο πολύ και να μην μπορεις να του το πεις γιατί φοβάσαι την απάντηση του;
Ποσες φορές εχουμε πει ψεματα για πολλά πράγματα ωστε να μην πουμε την αλήθεια και πληρωθούμε εμεις οι ίδιοι;
Ποσες φορές είπαμε ενα τίποτα και απο πισω κρυβόντουσαν τοσα λόγια αγαπης που δεν μπορείς να τα εξηγησεις;

Τι ειναι ερωτας τελικά; Ποναει οσο λενε; Ως τι να το πάρουμε; Κατι καλο ή κακό.

Αμαθη για τον έρωτα σκεφτόταν πολλά.
Πως να μην σκέφτεται τοσα πολλά οταν δίπλα της έχει εναν άνθρωπο που δεν ξέρει αν σε λεπτό απο λεπτό παραδοθεί και δεν προσπαθήσει καν να την αγαπησει;
Και αν του δημιουργεί πίεση; Μήπως τον πιεζει για να την αγαπήσει;
Αλλά τι είναι χειροτερο; Να εισαι μαζί του και να ξέρεις πως προσπαθεί ή χωρια και να μην σε υπολογίζει καν;

Φοβόταν. Τοσο πολύ φόβο  έκρυβε μεσα της για ολη αυτήν την σχέση.
Δεν ηθελε να χάσει απο διπλα της αυτόν τον άνθρωπο που την έκανε να νιώθει τόσα πολλά.
Αλλωστε το εχει υποσχεθεί σε 3 αγγέλους.. Θα τον βγάλει απο εκείνο το σκοτάδι που ζει.
Αλλα μπορει μονη της;

-------------

"Αχ μωρε Αχιλλεαα χαθηκαααμε" ειπε με τσιριχτή φωνή.
"Τωρα τι προσπαθεις να κανεις ας πούμε;" την ρωτησε εκνευρισμένος.
"Μα ρε Αχιλλέα τι ομορφος που εισαι σημερααα" συνέχισε με τσιριχτή φωνή.
"Ρόζυ κοψτο." της ειπε απότομα.
"Ε βεβαία να το κοψω. Η Τάνια τα λεει καλύτερα. Εγω φταιω που ηρθα. Αντε." ειπε νευρικα και του πεταξε κατι χαρτιά.
"Ζηλεύεις μωρο μου;" την ρωτησε και πήγε να την πλησιασει.
"Αι σιχτιρ Αχιλλέα" του ειπε και έφυγε απο το γραφείο.

Με το δίκιο της κιόλας.
Αφου τον βρήκε να σαλιαριζει με την Τάνια για άλλη μια φορά μεσα σε εκείνη την κουραστική μέρα.
Οταν μπηκε στο γραφειο του μαλιστα την βρήκε πανω του.
Πως να μην ειχε θυμωσει μετα απο αυτό.
Δεν μπορουσε να κλαψει ομως. Εκείνη την μέρα ειχε πολύ δουλειά και δεν είχε χρόνο ουτε ανασα να πάρει.

"Αι στο διαολο Αχιλλέα. Δηλαδή πόσο ακόμα μαλάκας;" αρχισε να τον "κραζει" και να τον βρίζει ενω τακτοποιούσε κατι χαρτιά.
Ενιωσε δυο χέρια να την ακουμπάνε στην μεση και τινάχτηκε.
"Οσο τόσο μαλάκας ο Αχιλλέας;" άκουσε μια αντρική φωνή.
Γυρισε και είδε εναν άντρα μπροστά της.