Geri Dönüş

11 1 1
                                    

Boyut kapısı kapandı. Uzun bir yolculuk sonunda dünyaya tekrar gelmişlerdir.

Ismail:Biz şimdi dünyadamıyız?

Can:Bilmiyorum ama galiba evet.

Mert:Çok uzun zaman oldu ben bile hatirlamiyorum rakamlari sayıları kaç yıl olduğunu.

Talha:Mert hatırlıyor musun? Bu dünyadan ayrılışımızı o gün başımıza neler geldiğini?

Mert:Hatırlamam mı.!

Can:Nasıldı anlatırmısınız?

Mert:Biz talhayla pilotluk okuyorduk.

Ali:Pilot mu?

Mert:Evet; Bize ilk eğitimde helikopterin içini tanıtıyorlardı. Anı durumlarda paraşütü nasil kullanacağız filen işte.

Ali: Eee sonra!!

Mert:Sonra biz talhayla helikopterden aşağı bakarken sert bir rüzgar esti helikopter biraz savruldu o sıra biz tutunamadık ve aşağıya düştük.
Helikopterdekiler bizi fark etti ama her taraf ağaçlık olduğu için aşağıya inemediler.

Biz düşerken elim ipe takıldı ipi çektiğimde paraşütü açmış bulundum.

Ben paraşütü açtım ama talha açamadı, onu havada yakaladım yere doğru beraber iniyorduk, yere yaklaştığımızda paraşüt ağaçlara takıldı ve bizi savurdu o sırada talha elimden kaydı ve aşağıya düştü.

Seslendim ama talhadan hiç ses gelmiyordu. Kendimi takılı olduğum ağaçtan kurtardım. Ağacın dallarına tutunarak yere indim talha yerde baygın şekilde yatıyordu.

Yanına gittim seslendim ama duymadı cevap vermiyordu korktum.
Yağmurda başlamıştı ıslanmamak için kendimize sığınacak yer bulmalıydım ve bir mağara gözüme ilişti hemen oraya girdim.

Talha bir süre sonra kendine geldi ama bir yere gidemedik hava kararmıştı geceyi dışarıda geçiremezdik ve akşam mağarada kaldık.

Yorgunluktan uyuya kalmışız sabah olduğunda gözlerimizi açtığımızda kendimizi bir ağacın altında bulduk.

Hemen etrafa baktık ama mağarayı göremedik. Etrafta su bile yoktu ama kimsede yoktu bizi buraya kim getirdi diye düşünürken zaman iyice ilerle.

Ayağa kalktık ve dolaşmaya etrafı incelemeye başladık belki bizimkilerde bizi arıyordur diye.

Biraz gezdikten sonra ileride bir kulübe gördük karnımız acıkmıştı ve birazda susamıştık kulübeye gitmekten başka çaremiz yoktu.

Korka korka gittik kulübeye baya yaklaşmıştık biz daha evin yakınına gitmeden onlar dışarı çıkmaya başladılar.

Biz durduk çünkü bize bakışları farklıydı sanki ilk defa görüyorlar gibi.

Ondan sonra yaklaştık evlerine girdik.

Ondan sonrasıni biliyorsunuz zaten.

Ismail:Vay be olaya bak..

Can:Sizde bizim girdiğimiz mağara girmişiniz.
Ama benim anlamadığım bizde uyuduk ama sabah yine aynı yerdeydik. Bize bjr sürü yere gönderdi acayip acayip şeyler yaptırdı. Bunları sizlere niye yaptırmadı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 18, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Amansız Mücadele Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin