Κεφάλαιο 3

5.6K 330 92
                                    

Μετά από 3 ώρες
Στο σχολείο:

  Όπως κάθε συνηθισμένη μέρα κάθομαι με την Άρτεμις στο παγκάκι που καθόμαστε πάντα και συζητούσαμε για άσχετα θέματα όταν κάποια στιγμή βλέπω τον Αχιλλέα και τον Δημήτρη με την παρέα τους να κατευθύνονται προς το μέρος μας.

(Η παρέα τους αποτελείται από τον Χρήστο, τον Γιώργο, τον Νίκο και τον Γιάννη.)

  Άρχισα να φοβάμαι και να έχω ένα πολύ κακό προαίσθημα όπως πάντα όταν μας πλησιάζει αυτή η παρέα. Όσο σκεφτόμουν όλα αυτά είχαν έρθει ήδη μπροστά μας.

Αχ- Τι έγινε αδερφούλα ήσουν που ήσουν χαζό χάζεψες περισσότερο, μου είπε με ένα ύφος γεμάτο ειρωνεία.

Αφ- Όχι όσο έχεις χαζέψει εσύ πάντως, του απάντησα με θράσος λαμβάνοντας ένα δολοφονικό βλέμμα από τον Αχιλλέα.

  Να αναφέρω ότι μετά την επίσκεψή του στο νοσοκομείο η συμπεριφορά του παρέμεινε η ίδια προς εμένα.

Αχ- Άκου να σου πω κοριτσάκι όχι αυτά σε μένα το κατάλαβες, είπε ενώ με κρατούσε από τον καρπό που είχα σπάσει κάνοντας με να νιώσω ένα δυνατό πόνο. Γιατί αν συνεχίσεις έτσι δεν θα έχεις μόνο σπασμένο χέρι αλλα και κεφάλι. ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΉΚΑΜΕ;

Αφ- Ναι, είπα με τρεμάμενη και πολύ σιγανή φωνή που δεν νομίζω να άκουσε.

Αχ- Δεν άκουσα ξαναπέστο, είπε φωνάζοντας κάνοντας με να φοβηθώ πιο πολύ.

Αφ- Ναι, είπα με πιο σταθερή φωνή καθώς ένα δάκρυ έσταξε.

Αχ- Ωραία, είπε και έφυγε σπρώχνοντας με να πέσω κάτω.

  Όταν έπεσα χτύπησα το κεφάλι μου αλλά μετά σηκώθηκα. Η Άρτεμις με σήκωσε και με αγκάλιασε σφιχτά ενώ εγώ ξεσπούσα στην αγκαλιά της. (Όλα αυτά γίνονται την τρίτη ώρα).

  Είναι πέμπτη ώρα και έχουμε γυμναστική το αγαπημένο μου μάθημα και παίζαμε βόλεϊ τα κορίτσια και πιο δίπλα ποδόσφαιρο τα αγόρια.

  Όπως πάω να δώσω πάσα στην Άρτεμις νιώθω να ζαλίζομαι υπερβολικά πολύ και πέφτω κάτω. Βλέπω θολά την Άρτεμις μαζί με κάποια άλλα κορίτσια, τον γυμναστή και τον αδερφό μου με τον Δημήτρη από πάνω μου. Μου μιλάνε αλλά τα αυτιά μου βουίζουν πολύ και η ορατότητα μου μηδενίζεται και παραδίνομαι σε έναν βαρύ ύπνο. Το μόνο που άκουσα ήταν το Δημήτρη να λέει:

Δ- Όχι Αφροδίτη μην κλείνεις τα μάτια σου μείνε μαζί μου. Έλα ψυχή μου μην τα κλείσεις τα μάτια σου.

Δημήτρη's pov

  Εκεί που παίζαμε ποδόσφαιρο με τα παιδιά ακούω την Άρτεμις να φωνάζει το όνομα της Αφροδίτης και γυρνάω το κεφάλι μου να δω τι γίνεται. Εκείνη τη στιγμή βλέπω την Αφροδίτη πεσμένη κάτω.

Δ- Αχιλλέα η Αφροδίτη, φώναξα στον Αχιλλέα.

Αχ- Τι έπαθε πάλι το βλαμμένο, είπε αδιαφορώντας.

Δ- Ρε μαλάκα κάτι έπαθε η αδερφή σου έχει πέσει κάτω.

  Τον βλέπω να ταράζεται ελάχιστα. Δεν ασχολούμαι άλλο μαζί σου και του λέω:

Δ- Άμα θες έλα πάω να δω τι έπαθε και έτρεξα κοντά της. Το ίδιο έκανε και ο Αχιλλέας.

  Μόλις φτάνω δίπλα της την βλέπω να κοιτάει χαμένα γύρω της καθώς δίπλα από το κεφάλι της υπάρχει μια κηλίδα από αίμα. Τότε θυμάμαι όταν την έσπρωξε ο Αχιλλέας και έπεσε και την είδα να χτυπάει το κεφάλι της.

  Όχι ρε γαμώτο. Την βλέπω να σιγοκλείνει τα μάτια. Δεν πρέπει να λιποθυμήσει. Όχι ρε γαμώτο. Πάω πιο κοντά της πιάνω το χέρι της και της λέω:

Δ- Όχι Αφροδίτη μην κλείνεις τα μάτια σου μείνε μαζί μου. Έλα ψυχή μου μην κλείνεις τα μάτια σου. Αλλά δεν με ακούει και τα κλείνει. Καθώς έρχονται εκείνη τη στιγμή να την πανε στο νοσοκομείο.

  Σηκώνομαι από δίπλα της και πάω στον Αχιλλέα ο οποίος κοιτάει το θέαμα χαμένος καθώς δάκρυα κυλάνε από τα μάτια του.

Αχ- Δημήτρη τι έπαθε; Γιατί ήταν έτσι η αδερφή μου, με ρώτησε με τρεμάμενη φωνή.

Δ- Τώρα θυμήθηκες ότι έχεις αδερφή; ΤΩΡΑ ΝΙΑΣΤΗΚΕΣ Αχιλλέα;Όταν την έσπρωξες Αχιλλέα έπεσε και χτύπησε το κεφάλι της και μπορεί τώρα να πάθει κάτι κακό. Και τότε ξέσπασε σε κλάματα.

  Ο διευθυντής πήρε τηλέφωνο τους γονείς της και πήραν την Άρτεμις και τον Αχιλλέα και πήγαν στο νοσοκομείο ενώ εγώ πήγα μαζί της στο ασθενοφόρο.

  Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο την έβαλαν αμέσως στο χειρουργείο. Εκείνη την ώρα έφτασαν οι γονείς της. Με ρώτησαν πως έγινε και τους τα είπα όλα μαζί με την Άρτεμις. Ο Αχιλλέας καθόταν στην άκρη και έκλαιγε γιατί είχε μετανιώσει το ξέρω ότι είχε μετανιώσει.

   Μετά από όλα αυτά απλά περιμέναμε έξω από την χειρουργείο για κάτι νεότερο. Είχαν περάσει τουλάχιστον δύο ώρες όταν ένας γιατρός βγήκε.

Γ- Ποιοί είναι οι συγγενείς;

Μα- Εμείς είμαστε οι γονείς της.

Γ- Μάλιστα, έχω καλά και κακά νέα.

___________________

Γεια σας
Να και το τρίτο κεφάλαιο
Θέλω να σας πω ότι τα σαββατοκύριακα δεν θα μπορώ να ανεβάζω

Efi❤

I love my bullyWhere stories live. Discover now