I love my bully

Κεφάλαιο 10

Τότε εκεί που ήμασταν έτοιμοι να φιληθούμε....

Ακούω κάποιον να φωνάζει τον Δημήτρη. Γυρνάω να δω ποιος είναι και είναι ένας περίεργος τύπος. Φορούσε μαύρα ρούχα, είναι πολύ ψηλός και αρκετά γυμνασμένος από ότι κατάλαβα. Όταν τον είδε ο Δημήτρης τον ένιωσα να τσιτώνεται.

Δ- Τι θες εδώ Μάριε; Πήγαινε δεν βλέπεις ότι έχω δουλειά τώρα. Θα τα πούμε μετά.

Μάρ(ιος)- Μα γιατί να φύγω βρε Δημητράκη πριν καν με συστήσεις με την κοπέλα.

Δ- Δεν είναι ανάγκη να την γνωρίσεις Μάριε αφού δεν θα την ξανά δεις.

Μαρ- Δεν πειράζει ας την γνωρίσω όμως. Γυρνάει προς το μέρος μου και με κοιτάει με ένα πονηρό βλέμμα. Πως σε λένε κούκλα;

Αφ- Εεε Α-αφροδίτη.

Μαρ- Χάρηκα για την γνωριμία, είπε ενώ μου φίλησε το χέρι.

Εγώ τραβήχτηκα αμέσως φοβισμένη. Τότε ο Δημήτρης με τράβηξε από τη μέση κολώντας με πάνω του. Σκύβει στο αυτί μου και μου ψιθυρίζει:

Δ- Μην φοβάσαι πριγκίπισσα εγώ είμαι εδώ. Οκ;

Εγώ κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά καθώς ένιωθα μεγάλη ασφάλεια στην αγκαλιά του.

Δ- Μάριε μπορείς να φύγεις τώρα. Θα τα πούμε το βράδυ.

Μαρ- Οκ. Τα λέμε όμορφη δεσποινίς μου. Λέει και φεύγει.

Η ώρα είχε πάει 2 το μεσημέρι και ο Δημήτρης με γύρισε σπίτι. Έφαγα και ετοιμάστηκα να πάω για προπόνηση. Πάω kick boxing περίπου 7 χρόνια. Ξέρω να προστατεύω τον εαυτό μου πολύ καλά.

Μπαίνω στο γυμναστήριο και πάω στους σάκους. Βάζω τα γάντια μου και αρχίζω να χτυπώ τον σάκο περίτεχνα τον σάκο. Άρχισα να θυμάμαι όσα έχουν συμβεί με τον Δημήτρη. Ξεκίνησα να χτυπώ τον σάκο πιο δυνατά και γρήγορα από τα νεύρα μου. Γιατί τα κάνει όλα αυτά. Την μια είναι καλός και δείχνει ότι νοιάζεται για μένα και την αλλη μου φέρεται λες και είναι ένα σκουπίδι λες και δεν υπάρχω.

Εκεί που πάω να ρίξω μια δυνατή μπουνιά στο σάκο κάποιος με τραβάει από τη μέση και πέφτουμε κάτω. Εγώ πέφτω από πάνω του στην αγκαλιά του. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον Δημήτρη. Ήμασταν τόσο κοντά. Θέλω τόσο πολύ να τον φιλήσω αλλά πριν πω καν όχι στο μυαλό μου με είχε φιλήσει αυτός.

Με μια κίνηση με γυρνάει από κάτω του χωρίς να διακόψουμε το φιλί. Νιώθω όλο τον ζωολογικό κήπο στο στομάχι μου όχι απλά πεταλούδες.

Βάζω τα χέρια μου πίσω από το κεφάλι του και τραβάω ελαφρά τα μαλλιά του κάνοντάς τον να αναστενάξει ελαφρά. Αυτός με χαϊδεύει στην μέση και την κοιλιά.

Είχαν περάσει περίπου 10 λεπτά που φιλιόμασταν χωρίς να σταματήσουμε.  Κάποια στιγμή σταματάμε και κοιταζόμαστε. Σηκώνομαι από πάνω του γυρνάω πάλι στο σάκο και αρχίζω να τον χτυπάω πιο δυνατά από πριν.  Δεν ξέρω γιατί αλλά νιώθω τεράστια αμηχανία.

Δ- Εε Αφροδίτη ήρεμα. Τι έπαθες; λέει ενώ μου πιάνει τα χέρια. Σκύβω το κεφάλι μου για να μην δει την αμηχανία μου και να μην κολλήσω πάλι στα μάτια του.

Δ- Αφροδίτη κοίτα με. Μου λέει ενώ πιάνει το πηγούνι μου και μου σηκώνει το κεφάλι.

Κοιτάω οπουδήποτε αλλού εκτός από τα μάτια του.

Δ- Κοίτα με στα μάτια Αφροδίτη τι φοβάσαι;

Τον κοιτάω στα μάτια και μαζεύω όλο το θάρρος που έχω και του λέω:

Αφ- Δεν φοβάμαι τίποτα και κανέναν.

Δ- Ούτε εμένα λέει ενώ με στριμώχνει στον τοίχο. Είχε ένα πονηρό χαμόγελο

Αφ- Ο-όχι του λεω. Τι είσαι εσύ για να σε φοβηθώ;

Εκείνη την ώρα χτυπά το τηλέφωνο του και απομακρύνεται. Πάει το σηκώνει και μετά από 5λεπτά το κλείνει και με κοιτάει. Είχε γίνει άσπρος σαν το πανί.  Πάω κοντά του.

Αφ- Δημήτρη τι έγινε; Γιατί άσπρισες;

Δημήτρη's pov

____________________
Γειά σας. Τι κάνετε;
Τι να έγινε άραγε που να τάραξε τον Δημήτρη;
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τους ψήφους και για τις προβολές.
Να είστε καλά και να χαμογελάτε.
Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο.

Efi❤